Menu
Home» » » » »

Mapa miejscowości Harklowa


Informacje o Harklowa:

Ilość kodów pocztowych: 1

Współrzedne geograficzne N: 49.716671

Współrzedne geograficzne E: 21.343889

Strefa numeracyjna: Kierunkowy 13

Liczba ludności: 2000

Tablice rejestracyjne: RJS

Dzielnice, Harklowa

  • Dzielnica: Dół

  • Dzielnica: Garncarzówka

  • Dzielnica: Podlas

  • Dzielnica: Pola

  • Dzielnica: Raciochy

  • Dzielnica: Za Lasem

Harklowa (województwo podkarpackie)

Harklowa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Skołyszyn nad rzeką Ropą.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii Św. Doroty, należącej do dekanatu Dębowiec, diecezji rzeszowskiej.

Na południe od drogi Jasło - Biecz. Kopalnia ropy naftowej od XIX wieku, obecnie w likwidacji. Parafia rzymskokatolicka z kościołem z XIX wieku. Szkoła podstawowa. Połączenia autobusowe z Jasłem i Bieczem.

Historia

Harklowa graniczy ze wschodu z Osobnicą, z zachodu z Głęboką i Kunową, od południa z lasami Pagorzyny, od północy z Pustą Wolą i rzeką Ropą.

Pierwsze ślady ropy odkryto w 1861. Ta dała początek powstaniu kopalni. Hrabia Zborowski, dziedzic Skołyszyna wydzierżawił od właścicieli prawo poszukiwania i wydobywania znajdującej się tam ropy naftowej. Prawa te następnie nabyła "Spółka Harklowska", do której sam Hrabia Zborowski przystąpił. Spółka powstała w roku 1871.

Harklowa, zwana dawniej Hartlowa Wola, zawdzięcza swoje powstanie Kazimierzowi Wielkiemu. Król ten dokumentem wydanym w Dębowcu 13 maja 1365 r. ustanawia sołtystwo we wsi Harklowej i przenosi ją z prawa polskiego na prawo niemieckie. W dokumencie tym przeznacza król 6 łanów wolnych i 4 łany uprawne dla sołtysa, 1 dla kościoła, który ma być wybudowany, a 1 na wspólne pastwiska. Pozwala dalej król wybudować jedną karczmę wolną i na wieczne czasy nie wolno będzie budować nikomu drugiej karczmy; jeden wolny młyn na rzece Ropie wśród granic tej wsi, a to w miejscu, gdzie oba brzegi rzeki będą w granicach Harklowej. Mógł założyć stawów ile sam chciał. Miał pobierać trzeci grosz ze sądu od każdej sprawy sądowej, 6. grosz z czynszu, 6. miarę owsa czynszowego i daniny tzw. gody. Miał to pobierać sołtys i jego następcy dwa razy do roku, a nie dwór królewski ani król. Daje król sołtysowi prawo do pozwalania osadzania się tamże zagrodników i komorników, a to dla użytku sołtysa według jego woli. Wszyscy kmiecie osiadli w Harklowej mieli odrabiać rocznie po 5 dni tzw. tłoków, a temu nie mogli się sprzeciwiać dzierżawcy. Król znosi wszystkie prawa polskie; kmieci miał sądzić sołtys, a sołtysa król według prawa niemieckiego. Sołtys miał zupełną władzę sądzenia w sprawach cywilnych i karnych. Miał również prawo sprzedać to sołtystwo. W 1383 Jakusz z Kunowy w obecności wójta z Biecza odstąpił swoje sołtysostwo w Harklowej synowi swojemu Klemensowi. Długosz pisze o Harklowej, zwanej przez niego Hartlową, że miała kościół parafialny, należała do króla Polski, że były w niej łany kmiece, młyn mający szerokie pola, z których płacono dzierżawę snopową kanonikowi czwartej prebendy św. Floriana w Krakowie, a wartość jej była wymieniana na czwarta część grzywny.

W roku 1581 należała Harklowa do starostwa bieckiego i było w niej 11 łanów kmiecych, czterech komorników z bydłem i czterech bez bydła, jeden łan sołtysi, do karczmy należało 1 1/2 łana.

Za czasów austriackich, kiedy sprzedawano królewszczyzny, sprzedana została również i Harklowa. W roku 1859 odziedziczyła Harklową z wójtostwem po hr. Konstantym Siemieńskim na mocy testamentu, oraz na skutek oświadczenia Wilhelma hr. Siemieńskiego z 27 sierpnia 1868r - Seweryna z hr. Siemieńskich hr. Kolawrath. Ta sprzedała 13 czerwca 1870 Wandzie z Dobrzańskich Wittig. Po tej 24 marca 1895 r. odziedziczył Harklową Dr Witold Wittig.

Parafia zapewne została utworzona wnet po przeniesieniu na prawo magdeburskie, ale w roku 1365 nie istniała. Długosz wspomina, że za jego czasów był kościół. Według księgi probostw z roku 1529 uposażenie kościoła stanowił grunt położony w Harklowej i dziesięciny z gruntu wójtostwa; ze wsi zaś Harklowa otrzymał proboszcz 70 korcy żyta, tyleż owsa i 70 groszy mesznego. Proboszcz zgodził się pobierać zamiast 70 korcy żyta i owsa z dóbr wójtostwa 4 korce żyta i 4 korce owsa i sumę 200zł p.

Według zeznań z roku 1598 należały do kościoła 2 stajania pola i rola. Przysługuje również kościołowi prawo poboru drzewa 12 1/2 sążni kwadratowych opałowego i dawniej przysługiwało prawo poboru drzewa budulcowego na budowę, reperację budynków plebańskich.

Harklowa do roku 1889 posiadała kościół mały, drewniany, jednoramienny z przysionkiem zbitym z desek i zakrystię malutką. Ks. Hański powiększył kościół w roku 1889 o 9 m kw. i zbudował nową, obszerną zakrystię. 21 lipca 1894 r. kościół spłonął doszczętnie, pozostało tylko kilka niedopalonych belek.

Dzięki niestrudzonej pracowitości ks. Hańskiego i ofiarności i współdziałania miejscowego społeczeństwa powstał nowy kościół murowany, tynkowany w stylu ostrołukowym, bogato ciosem zdobiony. Jest jednonawowy w kształcie krzyża, którego boczne ramiona stanowią dwie kaplice. Kościół jest długi 30m, szerokość samej nawy wynosi 10m. Ze strony zewnętrznej kościół jest wsparty 12 skarpami. W kościele są 3 ołtarze: wielki i 2 boczne. Kościół został wystawiony w roku 1896. Na dzwonnicy znajdowały się 2 dzwony: jeden z r. 1594, drugi z czasów późniejszych. Na rozkaz władz niemieckich w roku 1941 zostały zabrane. Kościół ten poświęcił 9 lipca 1906 r. ks. biskup sufragan przemyski Karol Fischer, nadając mu tytuł starego kościoła św. Doroty P.M.W okresie okupacji była aktywnym ośrodkiem ruchu oporu.

Historia wsi za "Kronika szkolna harklowska".

Zobacz też

  • Harklowa

Kody pocztowe, Harklowa (wyświetlono 1/1)

Ocena internautów miejscowości Harklowa
Średnia ocena: 3.2
liczba ocen: 30

Wtyczki społecznościowe

Lubisz miejscowość Harklowa, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

Komentarze o miejscowości Harklowa

Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:46:26

Szybka zmiana regionu Polski