Chorkówka

Chorkówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Chorkówka.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Chorkówka.

W 1366 r. za czasów króla Kazimierza właścicielami Chorkówki byli bratankowie kanclerza królewskiego –Janusza Suchegowilka.

Wzmianki o tej wsi pochodzą z 1441 r., gdy właścicielami byli Kobylańscy. W 1489 roku bankrutujący Piotr ze Skotnik - właściciel Żeglec, zastawił połowę swego dziedzictwa w Żeglcach i połowę Chorkówki Janowi Targowickiemu z Targowisk -autorowi Rocznika.

Miejscowość ta, jak i inne na Podkarpaciu, nękana była przez napady Tatarów, Szwedów, Węgrów. Najbardziej ucierpiała podczas napaści wojsk Rakoczego w marcu w 1657 r. W 1856 r. od hrabiego Napoleona Bobrowskiego wieś tą kupił Ignacy Łukasiewicz i zbudował tu w tym roku największą rafinerię. Krakowski architekt A. Gaubauer wybudował tu dla Łukasiewicza stylowy dworek.

W 1876 r. żona Ignacego Honorata Łukasiewicz założyła szkołę koronczarek. Łukasiewiczowie w swoim dworku w 1863 r. udzielali schronienia powstańcom styczniowym; m.in. inż. Antoni Jabłoński i Henrykowi Walterowi. W dworskiej oficynie w Chorkówce I. Łukasiewicz otworzył jednoklasową szkołę wiejską i zaangażował opłacanego przez siebie nauczyciela. Wybudował tutaj budynki szkolne. Jednak w 1882 r. zachorował na zapalenie płuc i zmarł w w tej miejscowości, a majątek jego został sprzedany Sewerynowi Stawiarskiemu z Jedlicza.

W 1904 r. spłonęła rafineria.

W czasie II wojny światowej działały tu oddziały partyzanckie, np. grupa dyw. Placówki Chorkówka Centuria AK OP-15 z d-cą Janem Kurkiem Lewym.

W sierpniu 1944 roku oddział AK OP-15 Placówki Cecylia dowodzony przez Kazimierza Kresiaka, napadł na dwór ufortyfikowany przez stacjonujący w nim ukraiński oddział „Galizien" w Chorkówce i zdobył dokumenty świadczących o zamiarze pacyfikacji okolicznych miejscowości przez oddział SS.

Po wejściu wojsk sowieckich, ppor. Marian Szpil „Jarowicz" dow. Plutonu nr 39 w Żeglcach z AK OP-15 został aresztowany przez NKWD i wywieziony na Sybir, skąd wrócił z mocno zniszczonym zdrowiem.

W pierwszych latach po II wojnie światowej dworek Łukasiewiczów uległ zniszczeniu. W 1979 r. wykonano z olbrzymiego łomu piaskowca pomnik I. Łukasiewicza,