Menu
Home» » » » »

Mapa miejscowości Kobylany


Informacje o Kobylany:

Ilość kodów pocztowych: 1

Współrzedne geograficzne N: 49.609440

Współrzedne geograficzne E: 21.646391

Strefa numeracyjna: Kierunkowy 13

Liczba ludności: 1044

Wysokośc npm: 356 m n.p.m.

Tablice rejestracyjne: RKR

Oficjalna strona miejscowości

Kobylany (województwo podkarpackie)

Kobylany – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Chorkówka.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Geografia

Wieś położona jest nad potokiem Łąka, który wpada do Iwli. Ma położenie górzyste – 356 m n.p.m. i geograficznie położona jest na Pogórzu Jasielskim, które jest częścią Pogórza Środkowobeskidzkiego. Miejscowość znajduje się przy drodze wiodącej z Wietrzna do Toków. Jest to dawny podkarpacki trakt handlowy, który w 1343 roku Kazimierz Wielki wyznaczył kupcom jako drogę z Biecza przez Żmigród, Sanok na Ruś Czerwoną. Od tej drogi rozchodzą się dwa ramiona: południowe prowadzi do Żmigrodu, a północne do Dębowca.

Kobylany graniczą od wschodu z Łękami i Bóbrką, od zachodu z Nienaszowem, Sośninami i Sulistrową, natomiast od południa z Draganową i Głojscami, zaś od północy z Chorkówką, Leśniówką i Faliszówką.

W 1898 roku wieś obejmowała wólki: Myszkowską, Pałacówkę i Wolicę. W tym czasie Kobylany należały do okręgu sądowego w Dukli.

Historia

Początki wsi sięgają XIV wieku. W 1366 roku miejscowość, zwana wówczas Kobyle, należała do abp. Janusza Suchywilka (Suchego Wilka), kanclerza Kazimierza Wielkiego ponieważ otrzymał ją od swoich rodziców. W dokumencie wydanym w dniu 17 sierpnia 1366 roku przez Kazimierza Wielkiego, wystawionym we Włodzimierzu, zatwierdzony został podział majątku kanclerza Janusza (Suchywilka) i darowanie części majątku bratankom. Dobrami Kanclerza podzielili się Janusz, Piotr i Mikołaj – synowie Jakuba Cztana z Kobylan lub ze Strzelc. Zmiana posiadacza nastąpiła 17 października 1377 roku. Wówczas to bowiem Mikołaj i Piotr, synowie Jakusza Cztana, przekazali Kobylany swemu bratu – Jakuszowi. Wśród licznych przedstawicieli tego rodu zasłynął Domarat z Kobylan- syn kasztelana, kasztelan biecki, za Kazimierza Wielkiego, marszałek królestwa polskiego, który pod dowództwem Zyndrama z Maszkowic uczestniczył wraz z mieszkańcami Kobylan w bitwie pod Grunwaldem, pod Koronowem i Tanenbergiem, zaś w 1422 roku podpisał przymierze między królem Władysławem Jagiełłą a Krzyżakami. Brat Domarata, Janusz z Kobylan, był natomiast łowczym i podstolim krakowskim oraz starostą sanockim. Został niewinnie oskarżony przed królem Jagiełłą o utrzymywanie nieprzyzwoitych kontaktów z żoną Domarata – Anną. Król posłał go z jazdą ruską na pomoc cesarzowi Zygmuntowi Luksemburczykowi przeciwko Turkom. Marcin z Kobylan – syn Domarata i Anny z Kobylan, w połowie XV wieku studiował na Akademii Krakowskiej. Po kilku zmianach właścicieli i wygaśnięciu rodu Kobyleńskich w 1581 roku, wieś przeszła w ręce Stanisława Bolikowskiego, który oddał ją w dzierżawę Jakubowi Warszyckiemu tak jak i Łęki, Głojsce, Mszanę.

Elżbieta Latalska, żona Macieja Bala z Choczwi, córka Jerzego Latajskiego- wojewodzica poznańskiego i Doroty z Kobylan, w 1589 r. zrezygnowała na rzecz ojca z części dóbr po matce we wsiach; Przymiechy i Jaworzyno w z. Wieluń, w dobrach Bełżec w wojew. lubelskim i w dobrach Kobylany w p. bieckim.

Mikołaj Latajski, (syn Jerzego Latajskiego, wojewodzica poznańskiego, i Kobyłańskiej), kasztelan nakielski 1632 r., mąż Katarzyny z Więcborka Zebrzydowskiej, (córki Wojciecha, wdowy po Gabrielu Rydzyńskim), z którą spisywał dożywocie w 1596 r. i wedle zobowiązania danego przez ojca, dokonał na rzecz Andrzeja Męcińskiego z Kurozwęk - kasztelana wieluńskiego, donacji swej części we wsiach: Kobylany, Łęki, Makowiska, Sulistrowa, Głojsce, Dragonowa, Dukielskie Przedmieście, Iwla, Cherowa, Mszana, Smerczyna w p. bieckim oraz domu w Krakowie przy ulicy Grodzkiej. Tak Kobylany stały się własnością Andrzeja Męcińskiego z Kurozwięk – kasztelana wieluńskiego i starosty brzeźnickiego oraz jego syna Jana i Wojciecha Męcińskiego (po jego ślubie z Barbarą za Kobylan Kobyleńską), a także Peszuńskich i spokrewnionych z nimi Sulimirskich.

W XVI w. za sprawą Męcinskich, którzy przeszli na kalwinizm, Kobylany stały się ośrodkiem reformacji na Podkarpaciu. Na zbór zamieniono miejscowy kościół, co ułatwił fakt przejścia na kalwinizm plabana Jakuba. On, a wcześniej Jakub Bzicki, uczestniczyli w synodach kalwińskich w Pińczowie i Włodzisławiu. Trwały jednak spory między plebanami. Po zbezczeszczeniu kościoła ok. 1620 roku, zbór przeniesiono do dworu, a następnie wzniesiono kamienny zbór, tzw. murowaniec. W 1658 roku na Kobylany najechał Pieniążek, dokonując dewastacji w kościele. W Kobylanach działali kaznodzieje i pasterze kalwińscy, m.in. Paweł Ryzer i Paweł Petroselin. Blisko 160 lat trwał spór między dworem a plebanami. Kalwinizm upadł dopiero po 1720 roku.

W okresie I wojny światowej wiele szkód wyrządziły stacjonujące tu wojska rosyjskie. W wojnie tej poległo wielu mieszkańców wsi. Dla upamiętnienia tych wydarzeń w latach międzywojennych wybudowano z inicjatywy Sulimirskich pomnik na skarpie koło kościoła. W tym czasie Kobylany znane też były z działalności ludowej i udziału miejscowych gospodarzy w strajku chłopskim.

Podczas II wojny światowej na terenie Kobylan toczone były walki z okupantem niemieckim. Walczyły z nim oddziały AK Placówki OP-15 "Centuria", "Hortensja" z Chorkówki. We dworze znajdowała się kryjówka partyzancka i punkt opatrunkowy.

Na plebanii i w kościele ks. Stanisław Kołodziej dawał schronienie partyzantom, przechowywał i przemycał polskich oficerów przez potajemne górskie przejścia do Austrii i Czech, prowadził także Radio Podziemne i Koło Ministrantów, z którymi rozmawiał za różne tematy i którym pomagał. 13 lutego 1941 ks. Kołodziej wracający pieszo z Krosna, mimo ostrzeżenia wrócił na plebanię. Rankiem 14 lutego 1941 został aresztowany i wywieziony z plebanii do więzienia w Jaśle, gdzie przebywał sześć tygodni, był przesłuchiwany i katowany. Następnie został przewieziony transportem z Krakowa 5 kwietnia 1941 do obozu Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, gdzie otrzymał numer 11397. Tam więziono go kolejne 6 tygodni. Rodzina księdza oraz jego przyjaciele i wierni z Kobylan podejmowali próby ratowania kapłana, ale zamiary te nie powiodły się i został zamordowany w Dachau.

We wrześniu 1944 roku Kobylany znalazły się na linii krwawych walk. Spłonęło wtedy wiele domów i szkoła. Zniszczonych zostało kilka czołgów i dział, których wraki zalegały długi czas na miejscu. W walce poniosło śmierć wielu żołnierzy, głównie sowieckich.

Ludzie związani z Kobylanami

  • prof. Szymon Wierdak – (26 października 1883, 18 września 1949), ur. w Kobylanach, zm. w Krakowie, botanik, dendrolog, redaktor Rocznika Dendrologicznego, działacz ochrony przyrody , wykładowca Politechniki Lwowskiej i botaniki leśnej na UJ; prace z dziedziny florystyki i botaniki, specjalista w dziedzinie ochrony przyrody.
  • Ks. Marcin Tomaka (1884-1942) – polski kapłan katolicki, męczennik obozów koncentracyjnych, Sługa Boży, pracował w Parafii w Kobylanach.
  • Janusz z Kobylan w l. (1420-1430) - starosta sanocki, łowczy krakowski.
  • Domarat Kobylański - (ur. 1380, zm. 1440) - marszałek nadworny koronny, właściciel Kobylan
  • Krzysztof Kobylański h. Grzymała (ok. 1520-1565) – poeta renesansowy, właściciel dóbr na dukielszczyźnie
  • Stanisław Kołodziej (ur. 1 lutego 1907 w Bączalu Górnym, zm. 17 grudnia 1942 w obozie KL Dachau) – Sługa Boży Kościoła katolickiego, ksiądz, męczennik obozu w Oświęcimiu i w Dachau, administrator (proboszcz) parafii w Kobylanach, gdzie był od 31 sierpnia 1939 do 14 lutego 1941 roku . Tu był mianowany proboszczem parafii, po uwięzieniu poprzedniego proboszcza.
  • prof. Tadeusz Józef Sulimirski - herbu Lubicz (ur. 1 kwietnia 1898 w Kobylanach, zm. 20 kwietnia 1983 w Londynie) – doktor prawa i filozofii, archeolog, historyk, doktor honoris causa Uniwersytetu Jagielońskiego i rektor (doktor honoris causa) Polski Uniwersytet na Obczyźni Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie, oficer rezerwy kawalerii Wojska Polskiego.

Zabytki

  • Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Panny Marii – wybudowany w 1775 roku w miejsce starego (dokumenty z 1466 roku wspominają o proboszczu Mikołaju, co oznacza, że w Kobylanach był już wtedy kościół).
  • Pomnik "Cześć Poległym" – ku czci poległych w wojnie z bolszewicką Rosją w 1920 r.

wzniesiony w 1932 roku z inicjatywy miejscowego oddziału Związku Strzeleckiego pod przewodnictwem Wita Sulimirskiego.

Kościoły i związki wyznaniowe

Kościół rzymskokatolicki

Inne:

  • Świecki Ruch Misyjny "Epifania" – zbór w Kobylanach.

Zobacz też

Kody pocztowe, Kobylany (wyświetlono 1/1)

Ocena internautów miejscowości Kobylany
Średnia ocena: 3.8
liczba ocen: 3

Wtyczki społecznościowe

Lubisz miejscowość Kobylany, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

Komentarze o miejscowości Kobylany

Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 01:10:47

Szybka zmiana regionu Polski