Łopienka

Łopienka (w latach 1977-1981 Owczary) – nieistniejąca obecnie wieś w Bieszczadach, na terenie gminy Cisna, w pobliżu Łopiennika, terytorialnie należąca do parafii w Górzance.

Założona w XVI wieku (około 1543 r.) przez rodzinę Balów. Po śmierci Mateusza III Bala w 1595 r. czterej synowie podzielili się majątkiem po ojcu. W 1598 r. Piotr II Bal otrzymał Łopienkę i inne miejscowości. W 1939 roku liczyła 361 mieszkańców. W latach 1946 i 1947 została całkowicie wysiedlona, a zabudowania z czasem zostały rozebrane. Jedynym zachowanym budynkiem jest murowana cerkiew greckokatolicka z 1757 roku, która jest od 1983 roku stopniowo remontowana. Cerkiew jest wpisana do Rejestru zabytków pod numerem rejestracyjnym A-708 z 16.03.1972. Sama Łopienka jest wpisana do tego rejestru jako „relikt dawnej wsi” pod numerem rejestracyjnym A-238 z 4.06.1991.

Łopienka jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, rafineria oraz kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884. Rafineria obsługiwała m.in. kopalnie ropy znajdujące się w Studennem, Terce, Rajskiem, Polance.

W dolinie wsi znajduje się Studencka Baza Namiotowa "Łopienka".

Do tradycji Łopienki należy odbywający się w pierwszą niedzielę października odpust (w tym roku 3.X.2010 r., już 11 od czasu ich wznowienia w 2000 roku). Odprawiane jest nabożeństwo ekumeniczne przedstawicieli kościoła rzymsko-katolickiego i wschodniego. Ne tę uroczystość każdorazowo przybywają okoliczni duchowni, przewodnicy PTTK z grupami, harcerze, rzesze turystów indywidualnych oraz mieszkańcy z okolicznych wiosek.