Kobylnica Wołoska

Kobylnica Wołoska (w latach 1977-1981 Kopytów Górny) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Wielkie Oczy. Położona w odległości ok. 4 km od granicy z Ukrainą nad potokiem Łazanka (prawobrzeżny dopływ rzeki Szkło, która uchodzi do Sanu w pobliżu Radymna.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Pierwszą pisaną informację o miejscowości spotykamy w roku 1557 i pochodzi ona z aktu o bardzo wysokiej randze, mianowicie z przywileju królewskiego, który nadawał dworzaninowi Mikołajowi Tarło ze Szczekarzowic prawo do założenia miasta na terenach wsi Kobylnicy Ruskiej i Wołoskiej. Była to nagroda od króla Zygmunta Augusta za zasługi w walkach „przeciwko Moskwie, Tatarom i Wołochom u boku hetmana Jana Tarnowskiego”. W rzeczywistości lokacja miasta nie doszła do skutku.

We wsi znajduje się cerkiew murowana pw. św. Dymitra z 1924 r. Po 1947 r. przez wiele lat nieużytkowana, potem przejęta przez kościół katolicki jak kościół filialny parafii Potok Jaworowski. Od 1985 r. wykorzystywana wspólnie z wiernymi wyznania greckokatolickiego.

Wieś położona około 7 km od przejścia granicznego w Korczowej. W miejscowości tej znajduje się biblioteka wiejska oraz sklep. Przez wieś przebiega popularny szlak turystyczny na Roztocze. Wieś dzieli się na kilka mniejszych części: Chrycki, Dumy, Mielniki, Podłozy, Romanki, Ulica.

Dwa przysiółki wsi to Geregi i Szczeble.

Religia

Kościół rzymskokatolicki - kościół filialny pw. N.M.P. Królowej

Kościół greckokatolicki - cerkiew parafialna pw. św. Dymitra