Średnia ocena: 3.7
liczba ocen: 8
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.250000
Współrzedne geograficzne E: 23.533001
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 16
Liczba ludności: 110
Tablice rejestracyjne: RLU
Prusie – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wieś leży na Roztoczu Wschodnim, w Dolinie Górnej Raty, przy ślepej drodze prowadzącej z Werchraty ku granicy państwa i jest najdalej na wschód wysuniętym sołectwem województwa podkarpackiego. Obok Prusia przebiega linia kolejowa Munina-Hrebenne, nie ma jednak tutaj przystanku.
Prusie wspominał już Jan Długosz, pisząc o spotykanych tu skamieniałych drzewach; powtórna lokacja na prawie wołoskim miała miejsce pod koniec XV w. Wieś była własnością królewską i należała do starostwa lubaczowskiego. Przed wojną większość mieszkańców stanowili Ukraińcy, którzy zostali wysiedleni w ramach akcji "Wisła" w dniach 25 – 31 maja 1947 r.
We wsi znajduje się drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia NMP z 1887 r., konsekrowana rok później. Cerkiew ma konstrukcję zrębową i zbudowana jest na planie czterech kwadratów. Największy z nich to nawa, mniejsze to prezbiterium i babiniec. Wszystkie części mają jednakową wysokość i dwuspadowe dachy kryte blachą, z kalenicą na jednym poziomie. Nad nawą umieszczono potężny, ośmioboczny bęben zwieńczony kopułką i żelaznym krzyżem. Podobne krzyże znajdują się nad prezbiterium i babińcem. Prezbiterium zamknięte jest ścianą prostą. Przed babińcem mały przedsionek (czwarty kwadrat), kryty również dwuspadowym dachem. Ściany cerkwi w dolnej części osłonięte są szerokim okapem, przypominającym soboty. Okap nie obejmuje przedsionka. Ściany powyżej okapu i całość ścian przedsionka oszalowano pionowym deskowaniem. Wewnątrz zachowała się część dawnego wyposażenia, m.in. ikonostas. Niektóre ikony zostały wyjęte z ikonostasu i rozwieszone na ścianach świątyni. Obecnie cerkiew wykorzystywana jest jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Werchracie.
Obok cerkwi wolno stojąca drewniana dzwonnica, z pseudoizbicą, kryta dachem namiotowym. Ściany dzwonnicy pochyłe, z pionowym deskowaniem, w dolnej części osłonięte okapem. Po drugiej stronie drogi cmentarz, na którym zachowały się nagrobki bruśnieńskie. Bruśnieński krzyż z 1868 r. stoi także na wschodnim skraju wsi, przy drodze w pobliżu torów kolejowych. Krzyż był złamany i został umocniony żelaznymi klamrami.
Zobacz też: Prusiek
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 10:19:25