Wielkie Oczy

Wielkie Oczy – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Wielkie Oczy, na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, w pobliżu granicy z Ukrainą. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego; jest siedzibą gminy Wielkie Oczy.

Historia

Nazwa pochodzi prawdopodobnie od istniejących tu niegdyś dwóch stawów. Początki miejscowości sięgają XIV w. W roku 1671 Wielkie Oczy otrzymały od króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego prawa miejskie. W miasteczku rozwijał się handel i rzemiosło. W XIX w. działały tu dwie garbarnie, dwie cegielnie i aż cztery gorzelnie. Pod koniec XIX w. było tu ok. 2 tys. mieszkańców – Polaków, Rusinów i Żydów. Po wojennych zniszczeniach w 1915 r. Wielkie Oczy podupadły, a w roku 1935 utraciły prawa miejskie.

O dawnym miejskim charakterze świadczy układ urbanistyczny z kwadratowym rynkiem, otoczonym kamieniczkami i drewnianymi domami. O dawnym współistnieniu trzech religii świadczą obiekty sakralne tych wyznań.

Zobacz też

• Synagoga w Wielkich Oczach
• Cmentarz żydowski w Wielkich Oczach