Średnia ocena: 4.1
liczba ocen: 13
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.733002
Współrzedne geograficzne E: 22.483000
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 16
Liczba ludności: 293
Tablice rejestracyjne: RPR
Dzielnica: Jasienicki Potok
Dzielnica: Krążki
Dzielnica: Sosny
Sufczyna (ukr.: Сивчина) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza, nad rzeką Stupnica na terenie Pogórza Przemyskiego.
W latach 1340-1772 wieś leżała w ziemi sanockiej (1494 in terra et districto sanociensis), w parafii łacińskiej w Birczy (1484), w Babicach (1507). Parafia greckokatolicka w Brzusce. Następnie do 1914 miejscowość leżała w gminie Bircza, w powiecie sanockim, w powiecie podatkowym w Birczy, w austriackiej prowincji Królestwo Galicji i Lodomerii.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Od 1456 wieś była własnością szlachecką Stanisława, Mikołaja i Jana Kmitów. Następnie od 1491 własnością Jerzego Bireckiego, syna Jerzego z Humnisk, dziedzica Birczy. W 1526 wieś została spalona przez Tatarów. Od 1541 miejscowość była własnością Barbary Herburt. W XIX wieku należała do Adalberta hr. Dembińskiego, potem do Jana Stresów. Do niego również należała huta szkła, wydzierżawiona w 1890 roku Ludwikowi Geynerowi. Dla pracowników huty założono nową osadę - Jasienicę Sufczyńską.
Do 1939 istniał we wsi folwark należący do hr. Tarnowskich.
W latach 1939-1941 wieś była pod okupacją Związku Radzieckiego. Od czerwca 1941 do lipca 1944 była pod okupacją niemiecką.
2 grudnia 1944 w Sufczynie miała miejsce katastrofa lotnicza amerykańskiego samolotu bojowego B-24 Liberator „Ditney Hill",.
Na cmentarzu greckokatolickim znajduje się mogiła kilkudziesięciu mieszkańców wsi zabitych 11 kwietnia 1945.
We wsi znajdowała się filialna greckokatolicka murowana cerkiew Входу в Храм Пресвятої Богородиці, zbudowana w 1879 w miejscu starszej drewnianej cerkwi. Cerkiew została zburzona w 1962.
Znajduje się tutaj również kościół pw. św. Jadwigi. Prezbiterium kościoła stanowi dawna kaplica dworska z XVIII wieku. W XIX wieku dobudowano nawę, a w 1930 wieżę.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 06:12:56