Średnia ocena: 4.2
liczba ocen: 11
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.682999
Współrzedne geograficzne E: 22.466999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 16
Liczba ludności: 144
Tablice rejestracyjne: RPR
Dzielnica: Mątwice
Dzielnica: Pasieka
Żohatyn (ukr. Жогaтин, nazywany też Żohatyń, w latach 1977-1981 Międzylesie) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza, na terenie Pogórza Przemyskiego.
Do 1954 roku istniała gmina Żohatyn. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Przez kilka lat, pod koniec lat 70. XX wieku, Żohatyn nosił nazwę Międzylesie.
Dawne nazwy: 1441 Zahoczin, 1452 de Zahoczina, 1458 Zahotin, 1474 Zahaczyn, 1523 Zahathyn.
Wieś lokowana na prawie wołoskim w 1441. Następna wzmianka o wsi pochodzi z 1452 i wspomina o Pasco knyasz de Zahoczina. W 1465 wspomniany jest kniaź Iwanko. Od 1519 wieś należała do Stadnickich, a od 1586 do Krasickich.
Do 1772 ziemia sanocka (1491 in terra et districto sanociensis, na granicy ziemi sanockiej i przemyskiej, województwo ruskie. Do 1914 gmina Bircza, powiat sanocki, powiat podatkowy w Birczy austriacka Prowincja Galicja.
Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła pochodzi z roku 1530.
We wsi znajdowała się drewniana cerkiew św. Dymitra, zbudowana w 1843 (niektóre źródła mówią o roku 1815). W 1928 zbudowano nową cerkiew św. Michała. Została rozebrana w 1960.
Żohatyn, należał do roku 1939 do powiatu Dobromil, od roku 1942 roku do powiatu Przemyśl. W okresie okupacji do 1945 wieś była siedzibą gminy, i oprócz Żohatyna należały do niej: Jawornik Ruski, Borownica, Piątkowa, Tarnawka i Kotów, ogółem gmina Żohatyn liczyła w tamtym czasie ok. 6500 osób.
W 1785 wieś liczyła 420 mieszkańców (340 grekokatolików, 70 rzymskich katolików i 10 żydów). Spis przeprowadzony w 1921 r. wykazał we wsi 189 domów i 1013 mieszkańców (839. grek., 139 rzym., 35 mojż.).
Księga adresowej Polski z 1929 r. wymienia w Żohatynie dwóch właścicieli ziemskich: Eliasza Roicha (151 ha) i Dawida Stoppela (137 ha). Stoppel prowadził także młyn, tartak wodny oraz wyszynk trunków. Oprócz tego w 1929 r. był we wsi (wg wspomnianego spisu) kowal P.Byczek., szewc: S.Czarnota oraz kilka osób handlujących różnymi towarami.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 09:22:09