Darów

Darów – nieistniejąca wieś w gminie Komańcza, powiecie sanockim, województwie podkarpackim, obecnie jest to tzw. obszar geodezyjny. Wieś lokowana w II poł. XVI wieku, na prawie wołoskim.

Północną granicę wsi stanowi grzbiet pasma Pasmo Bukowicy, którego najwyższym wzniesieniem jest Zrubań, będący zarazem punktem triangulacyjnym (778 m n.p.m.). Wieś należała do parafii łacińskiej w Nowotańcu oraz Jaśliskach (część), parafia greckokatolicka znajdowała się w Surowicy. Na miejscu znajdował się również kościół filialny pw. Św. Szaty (Pokrowy) Najświętszej Marii Panny (1927), spalony w roku 1946. Pod koniec XIX w. wieś posiadała 32 domy i 240 mieszkańców. Darów był początkowo wsią królewską, klucz beski. W 1765 r. wójtem był szlachcic Stefan Ostrowski. Po 1772 r. dobra kameralne rządu austriackiego. W 1811 r. wójtostwo to nabył Ignacy Urbański. Pod koniec XIX w. Darów był własnością p. Tomanka, aptekarza ze Lwowa. W roku 1900 wieś liczyła 244 mieszkańców. Od listopada 1918 do stycznia 1919 Republika Komańczańska. Wieś przestała praktycznie istnieć po II wojnie światowej, kiedy to ogromna większość ludności została przesiedlona na Ukrainę, natomiast dwie rodziny w okolice Miastka i Olsztyna.

• 

  wypał węgla drzewnego

• 

  żmija

Szlaki piesze

• Moszczaniec – Surowica – Darów – Puławy Górne – Pastwiska – Besko