Koce-Schaby

Koce-Schaby – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Ciechanowiec.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Historia

Wieś została założona na początku XV wieku. Podlasie znajdowało się wtedy we władaniu księcia Janusza I mazowieckiego, który prowadził na tych terenach osadnictwo drobnego rycerstwa mazowieckiego. Pierwsza wzmianka o osiedleniu się tu szlachty pochodzi z roku 1464. (Archiwum Drohiczyńskie; Herbarz Kapicy-Milewskiego).

Koce-Basie, Koce-Basie Dołki, Koce-Borowe, Koce-Piskuły i Koce-Schaby tworzyły tzw. okolicę szlachecką zamieszkiwaną najczęściej przez Koców herbu Dąbrowa.

W I Rzeczypospolitej należały do ziemi drohickiej w województwie podlaskim.

Pod koniec wieku XIX wieś należała do powiatu bielskim, gubernia grodzieńska, gmina Skórzec. Użytki rolne o powierzchni 50 dziesięcin ziemi włościańskiej i 123 dziesięciny ziemi drobnej szlachty.

W roku 1921 naliczono 39 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 235 mieszkańców (108 mężczyzn i 127 kobiet). Wszyscy zgłosili narodowość polską. Wyznanie rzymskokatolickie zadeklarowało 228 osób, prawosławne 2, a mojżeszowe 5.

Do dzisiaj w Kocach mieszkają liczni Kocowie – potomkowie rycerstwa z czasów króla Władysława Jagiełły.