Łuniewo Wielkie

Łuniewo Wielkie – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Klukowo.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Historia

Łuniewo zostało wymienione wśród włości kościoła płockiego w wieku XIII.

W I Rzeczypospolitej należało do ziemi drohickiej w województwie podlaskim. Spis podatkowy z XVI w. wymienia Łuniewo Wielkie oraz Łuniewo Szczubły (Małe).

• Z Łuniewa wywodzili się:
  • 1539 – wzmiankowany Stanisław Łuniewski, komornik ziemski, drohicki
  • 1542 – Andrzej z Łuniewa, zwany Wysk, pozwał o stratę konia ród Ciechanowickich
  • koniec XVI w. – Fabian Łuniewski pleban w Wyszonkach i Andrzej kustosz katedralny w Łucku
  • pierwsza połowa XVIII – Krzysztof Łuniewski, burgrabia grodzki drohicki i pisarz drohicki
  • wiek XVIII – Wawrzyniec, syn Kazimierza, komornik ziemski nurski
  • Józef Ignacy Łuniewski, powstaniec styczniowy, wyemigrował do Włoch i tam zmarł
  • za udział w wydarzeniach 1846 roku w Krakowie zesłano na Sybir Piotra i Teodora Łuniewskich
  • 1895 – Łuniewski notowany jest jako sędzia w Samarkandzie
  • Julian Jan Łuniewski – ksiądz w Naruszewie, w 1900 emigrował do Ameryki

W roku 1827 wieś liczyła 28 domów i 216 mieszkańców.

Pod koniec XIX w. miejscowość należała do powiatu mazowieckim, gmina Klukowo, parafia Kuczyn. Na przełomie XIX i XX wieku we wsi istniało 35 gospodarstw drobnoszlacheckich i 4 chłopskie. W sumie uprawiano 473 ha ziemi, średnie gospodarstwo liczyło 12,1 ha.

W roku 1921 w miejscowości znajdowało się 50 domów z 253 mieszkańcami, w tym 7 Żydów i 1 prawosławny.

Współcześnie

Wieś typowo rolnicza. Produkcja roślinna podporządkowana hodowli bydła mlecznego.

Urodzeni w Łuniewie Wielkim

• Julian Józef Biały (1861-1941) - ksiądz katolicki