Święck-Strumiany

Święck-Strumiany – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Czyżew-Osada.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Historia

Średniowieczny gród kasztelański wzmiankowany w najstarszym inwentarzu dóbr biskupstwa płockiego w XI w. Miejscowość nadana biskupstwu płockiemu najpewniej podczas fundacji około 1075 roku. Owalne grodzisko położone na skraju wysoczyzny wysuniętej w dolinę rzeki Brok. Otoczone wałem drewniano-ziemnym o konstrukcji rusztowej. Szerokość u podstawy dochodząca do 10 m. Zniszczone w XIII w.

Obok grodu znajdował się kościół; ecclesia de Swansk i targowisko. Przy zamku pobierano cło, głównie od transportowanej soli. Pierwsi osadnicy napłynęli tu prawdopodobnie z Wielkopolski, Kujaw i Pomorza.

W pobliżu wioski funkcjonował folwark Święck-Strumiany. W 1870 liczył 347 mórg powierzchni; w tym grunty orne i ogrody 194, łąki 24, las 117, wody mórg 1, nieużytki 12. Budynków drewnianych 18.

Obiekty zabytkowe

• krzyż na północ od grodziska, w polu, żeliwny, z prętów z datą 189
• kapliczka przydrożna, drewniana z ludową rzeźbą św. Jana Nepomucena

Obiekty archeologiczne wpisane do rejestru zabytków

• osada przygrodowa z XII-XIII w.
• grodzisko „OKOP” z XI-XIII w.
• cmentarzysko z XII-XIII w.