Wojny-Szuby Włościańskie

Wojny-Szuby Włościańskie – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Szepietowo.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Historia

W roku 1203 wzmiankowane Wojnowo cum villis attinentiis jako osada należąca do kościoła w Zuzeli. Wsie pierwotnie zamieszkane przez Wojnów obejmowały ziemię między Ciechanowcem a Wysokiem Mazowieckiem. Na wymienionym terenie powstały trzy parafie: Kuczyn – 1419, Wyszonki – 1464 i Dąbrówka – początek XVI w.

Książę mazowiecki Bolesław w roku 1435 nadaje Adamowi de Wojny 10 łanów chełmińskich nad Brokiem Małym, przy granicy Przeździeckiego.

W roku 1455 w aktach sądowych ziemi bielskiej wymienione są:

• Wojny-Króle
• Wojny-Bakałarze
• Wojny-Krupy
• Wojny-Piotrowce
• Wojny-Izdebnik
• Wojny-Dąbrówka, współcześnie Dąbrówka Kościelna
• Wojny-Piecki
• Wojny-Pogorzel
• Wojny-Wawrzyńce.

Rok 1867: Folwark Szuby o powierzchni 421 morgów.

W 1921 r. w Gminie Klukowo wyszczególniono wsie: Wojny-Szuby Szlacheckie i Wojny-Szuby Włościańskie. Było tu łącznie 76 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym i 1 inny zamieszkały oraz 453 mieszkańców (227 mężczyzn i 226 kobiet). Narodowość polską podały 422 osoby, białoruską 18, a 13 żydowską.

Współcześnie

Wieś typowo rolnicza. Produkcja roślinna podporządkowana przede wszystkim hodowli krów i produkcji mleka.