Wojny-Wawrzyńce

Wojny-Wawrzyńce – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Szepietowo.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Historia

W roku 1203 wzmiankowane Wojnowo cum villis attinentiis jako osada należąca do kościoła w Zuzeli. Wsie pierwotnie zamieszkane przez Wojnów obejmowały ziemię między Ciechanowcem a Wysokiem Mazowieckiem. Na wymienionym terenie powstały trzy parafie: Kuczyn – 1419, Wyszonki – 1464 i Dąbrówka – początek XVI w.

Książę mazowiecki Bolesław w roku 1435 nadaje Adamowi de Wojny 10 łanów chełmińskich nad Brokiem Małym, przy granicy Przeździeckiego.

W roku 1455 w aktach sądowych ziemi bielskiej wymienione są:

• Wojny-Króle
• Wojny-Bakałarze
• Wojny-Krupy
• Wojny-Piotrowce
• Wojny-Izdebnik
• Wojny-Dąbrówka, współcześnie Dąbrówka Kościelna
• Wojny-Piecki
• Wojny-Pogorzel
• Wojny-Wawrzyńce.

W roku 1827 miejscowość liczyła 12 domów i 77 mieszkańców i należała do gminy Szepietowo, parafia Dąbrówka Kościelna. Pod koniec wieku XIX wieś drobnoszlachecka w Powiecie mazowieckim, gmina Klukowo, parafia Kuczyn. Rok 1886: 2 osady, 69 morgów ziemi.

W 1921 r. wieś w Gminie Klukowo. Naliczono tu 19 budynków z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 132 mieszkańców (58 mężczyzn i 74 kobiety). Narodowość polską podało 130 osób, a 2 białoruską.

Obiekty zabytkowe

• dom drewniany z początku XX w.
• dom drewniany z lat 30. XX w.

Współcześnie

Wieś typowo rolnicza. Produkcja roślinna podporządkowana przede wszystkim hodowli krów i produkcji mleka.