Garczyn

Garczyn (kaszb. Gôrczëno) – duża wieś w północnej Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Liniewo, na wschodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego, nad Jeziorem Dużym. Leży na pogranicza kaszubsko-kociewskim. Na zachód od Garczyna znajduje się rezerwat leśny Orle nad Jeziorem Dużym a w samym Garczynie ferma strusi afrykańskich.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Podczas badań archeologicznych między Jeziorem Dużym a Księżą Górą odkryto groby skrzynkowe wraz z popielnicami, które wskazywałyby na istniejącą w tym miejscu osadę z około 1400 - 1100 lat p.n.e. We wczesnym średniowieczu powierzchnię na wzniesieniu o areale 3 ha wykorzystano do budowy grodu.

Parafia w Garczynie jest jedną z najstarszych na Pomorzu. Została założona w XII wieku. Obecny kościół pw. św. Andrzeja Apostoła zbudowano w 1540 roku. Na ścianie można podziwiać portret trumienny Katarzyny z Doręgowskich Garczyńskiej z 1629 roku oraz epitafium z czarnego marmuru Jana Ostoi Lniskiego,zmarłego w roku 1847. Obok ołtarza bocznego stoi późnobarokowa chrzcielnica z końca XVIII wieku. W głębokiej niszy ołtarza głównego znajduje się rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z XVI wieku.

W budynku starej szkoły w Garczynie można podziwiać zabytkowe eksponaty. W tym miejscu powstała Izba Pamięci Ziemi Garczyńskiej. W muzeum znajdują się m.in. żelazka, młotki, książki, motyki, ale też stare zdjęcia. Wszystkie rzeczy pochodzą z Garczyna

Zobacz też

• Będomin
• Liniewo
• Pogódki