Menu
Home» » » » »

Mapa miejscowości Dębowiec


Informacje o Dębowiec:

Ilość ulic: 24

Ilość kodów pocztowych: 1

Współrzedne geograficzne N: 49.813610

Współrzedne geograficzne E: 18.720280

Strefa numeracyjna: Kierunkowy 33

Liczba ludności: 1786

SIMC: 0051530

Tablice rejestracyjne: SCI

Herb Dębowiec:

Herb Dębowiec

Dzielnice, Dębowiec

  • Dzielnica: Chodniki

  • Dzielnica: Hersztówki

  • Dzielnica: Pole

  • Dzielnica: Łęg

Dębowiec (powiat cieszyński)

Dębowiec (cz. Dubovec, niem. Baumgarten) – wieś będąca siedzibą gminy Dębowiec w powiecie cieszyńskim, w województwie śląskim. Powierzchnia sołectwa wynosi 1317 ha, liczba ludności 1786 (2008), co daje gęstość zaludnienia równą 135,6 os./km².

Geografia

Miejscowość położona jest na pograniczu Pogórza Cieszyńskiego, Wysoczyzny Kończyckiej i Doliny Górnej Wisły. Od strony północnej sąsiaduje z Pruchną i Ochabami, od wschodniej z Wiślicą (na bardzo krótkim odcinku), Simoradzem, na południowym wschodzie z Iskrzyczynem, na południu z Kostkowicami, na zachodzie z Hażlachem i Rudnikiem. Krajobraz wsi jest silnie ukształtowany przez przepływającą przez nią rzekę Knajkę (lewy dopływ Wisły) i umiejscowione wzdłuż niej stawy rybne (237 ha) i pola uprawne (ok. 50% terenu).

Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju odnotowuje następujące części składowe miejscowości: Chodniki, Hersztówki, Łęg oraz Pole. Dawniej do Dębowca należała też dziś położona w Simoradzu Dębina (niem. Eichenfeld), od reszty Simoradza oddzielona potokiem Wilamowickim, niegdyś należąca do "Jana na Dębowcu", który podarował ją Simoradzowi w prezencie.

Historia

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została jako Dambonczal w dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis, który datuje się na ok. 1305 rok. Ta etnicznie polska wieś o rodowodzie sięgającym być może połowy XIII wieku była jeszcze w okresie formowania się, gdy osiedliła się tu nieznana liczba osadników niemieckich. Nadali oni wspólnej miejscowości niemiecką nazwę Baumgarten i przyczynili się do jej szybszego rozwoju. W spisie świętopietrza z 1335 wymieniona zostaje tutejsza parafia i kościół parafialny. Przez stulecia miejscowość dzieliła losy Księstwa Cieszyńskiego, choć dość szybko została własnością szlachecką. W XVI wieku z racji niedostatku produkowanej żywności przez pola uprawne na tym terenie zaczęły powstawać pierwsze gospodarstwa rybne. W okresie reformacji miejscowa ludność w znacznym stopniu przyjęła nowe wyznanie luterańskie oraz przejęła miejscowy kościół, który został zwrócony katolikom przez specjalną komisję w 1654. 15 marca 1793 miejscowość została zakupiona przez księcia cieszyńskiego Alberta Sasko-Cieszyńskiego od Marklowskich. Do 1807 roku dzieci z Dębowca uczęszczały do szkoły w Simoradzu. W tym roku powstał jednak w miejscowości pierwszy budynek szkolny. W latach 1854-1856 wybudowano nowy, murowany kościół parafialny, konsekrowany w 1857, po czym rozebrany został poprzedni kościół drewniany.

Na początku XX wieku na ternie miejscowości odkryto metan a jego wybuch w 1911 spowodował kilkudniowy pożar. W 1905 założono w Dębowcu oddział Ochotniczej Straży Pożarnej. W 1908 wybudowano budynek szkolny z okazji sześćdziesięciolecia panowania monarchy austriackiego Franciszka Józefa. W 1912 na miejscowym cmentarzu ewangelickim poświęcono kaplicę, obecny kościół Zbawiciela.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 149 budynkach w Dębowcu na obszarze 1287 hektarów mieszkało 964 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 74,9 os./km². z tego 529 (54,9%) mieszkańców było katolikami, 427 (44,3%) ewangelikami a 8 (0,8%) wyznawcami judaizmu, 944 (97,9%) było polsko-, 7 (0,7%) czesko- a 3 (0,3%) niemieckojęzycznymi. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 984, z czego 977 zameldowanych było na stałe, 560 (56,9%) było katolikami, 417 (42,4%) ewangelikami, 7 (0,7%) żydami, 968 (98,4%) polsko-, 8 (0,8%) niemiecko- a 1 (0,1%) czeskojęzycznymi.

Po I wojnie światowej miejscowość jako część Śląska Cieszyńskiego stała się przedmiotem polsko-czechosłowackiego konfliktu granicznego. Ostatecznie Dębowiec znalazł się w 1920 w granicach II Rzeczypospolitej.

Po agresji wojsk niemieckich na Polskę w 1939 miejscowość została włączona do III Rzeszy. W nocy z 15 na 16 lutego 1941 na terenie Dębowca zostali zrzuceni na teren okupowanej Polski pierwsi Cichociemni. Brytyjski bombowiec "Adolphus" odbywał swój pierwszy lot do Polski, aby zrzucić skoczków pod Włoszczowę; błąd nawigatora oraz brak paliwa zmusił go do zrzutu spadochroniarzy, wśród których znajdowali się: Józef Zabielski (ps. Żbik), mjr Stanisław Krzamowski (ps. Kostka) i kurier Czesław Raczkowski (ps. Orkan), którzy później przedostali się do Krakowa. Zdarzenie to zostało upamiętnione odsłoniętym w 1991 obeliskiem w centrum miejscowości. W styczniu 1945 wycofujące się wojska niemieckie ewakuowały więźniów goleszowskiej filii obozu zagłady w Oświęcimiu, po drodze w "marszu śmierci" zginęło ich tu 19. Upamiętnia ich pomnik odsłonięty w 1949 w Dębowcu na tzw. Dolcach pod laskiem "Dólka".

Po drugiej wojnie światowej wznowiono wydobycie gazu ziemnego. Jest on wydobywany do dziś, podobnie jak solanka jodowo-bromowa. W 1960 do użytku oddano budynek przedszkola.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.

10 listopada 1993 uroczyścio otwarto nowy budynek szkolny, w którym dziś funkcjonują szkoła podstawowa i gimnazjum, przy których znajdują się sala gimnastyczna (ukończona w 1998), boisko szkolne (swoje mecze na nim rozgrywa też LKS "Strażak" Dębowiec) i boiska do siatkówki plażowej. Po otwarciu nowego budynku szkolnego w starej szkole przez 8 lat nie prowadzono zajęć. Wznowiono je w 2001 po remoncie, dla klas od pierwszej do trzeciej szkoły podstawowej.

Religia

Na terenie Dębowca działalność duszpasterską prowadzą następujące Kościoły:

  • Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP (filiał parafii w Skoczowie)
  • Kościół Rzymskokatolicki (parafia św. Małgorzaty)

Zabytek i pomniki przyrody

Jedynym zabytkiem na obszarze miejscowości wpisanym do rejestru zabytków nieruchomych a zarazem najstarszym budynkiem jest przystający do obory folwarczny spichlerz z przełomu XVIII i XIX wieku. Zbudowany jest z kamienia i cegły, na planie ośmioboku, baniasty dach przykryty jest gontem.

Wzdłuż Knajki rośnie wiele starych dębów, z czego pięć jest zarejestrowanych jako pomniki przyrody.

Obiekt Wymiary Szacunkowy wiek Położenie Data ustanowienia pomnikiem Zdjęcie
Dąb szypułkowy (Quercus robur) obw.: 345 cm
wys.: 18 m
300 lat obok stawu Górniok
49°48′06.4″N 18°43′10.6″E / 49.801778, 18.719611
1959
Dąb szypułkowy (Quercus robur) obw.: 340 cm
wys.: 22 m
250 lat na tzw. Dolcach 1959
Dąb szypułkowy (Quercus robur) obw.: 420 cm
wys.: 22 m
300 lat w parku podworskim
49°48′27.2″N 18°43′17.1″E / 49.807556, 18.721417
1959
Skupienie dwóch dębów (Quercus sp.) obw.: 420 i 470 cm
wys.: 20-22 m
300 lat na pastwisku obok stodoły RSP 1959

Galeria

Kody pocztowe, Dębowiec (wyświetlono 1/1)


Ocena internautów miejscowości Dębowiec
Średnia ocena: 3.6
liczba ocen: 27

Wtyczki społecznościowe

Lubisz miejscowość Dębowiec, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

Komentarze o miejscowości Dębowiec

Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 00:01:35

Szybka zmiana regionu Polski