Bładnice Dolne

Bładnice Dolne – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Skoczów, należąca wraz z Bładnicami Górnymi do sołectwa Bładnice, 619 mieszkańców.

Historia

Bładnice po raz pierwszy wzmiankowane zostały w 1416 r. w dokumencie kancelaryjnym księcia cieszyńskiego Bolesława. Wieś była własnością szlachecką włączoną do Nierodzimia, siedziby właściciela. Jeden z nich, Jeremiasz Czamer, w latach 1608-1609 wydzielił część Nierodzimia i Bładnic swojej żonie i synowi. W następnych latach właściciele zmieniali się częściej. Pod koniec XVIII wieku zakupił je cieszyński książę i włączył do Komory Cieszyńskiej.

W 1840 ewangelicki ksiądz Karol Kotschy założył w Bładnicach Dolnych tzw. "Syberię" – szkołę dla luterańskich dzieci, która funkcjonowała tu jedynie cztery lata, po czym została przeniesiona do Skoczowa.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 26 budynkach w Bładnicach Dolnych na obszarze 221 hektarów mieszkało 195 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 88,2 os./km². z czego wszyscy byli polskojęzyczni, 71 (36,4%) mieszkańców było katolikami a 124 (63,6%) ewangelikami. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 204 osób, z czego wszyscy dalej byli polskojęzyczni, 61 (29,9%) było katolikami a 143 (70,1%) ewangelikami.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.