Średnia ocena: 3.3
liczba ocen: 19
Ilość ulic: 13
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.885971
Współrzedne geograficzne E: 18.586721
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 32
Liczba ludności: 1018
SIMC: 0225408
Tablice rejestracyjne: SCI
Dzielnica: Dębina
Dzielnica: Pastuszyniec
Marklowice Górne (cz. Horní Marklovice, niem. Ober-Marklowitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Zebrzydowice, nad rzeką Piotrówką. Powierzchnia sołectwa wynosi 464 ha, a liczba ludności 1018, co daje gęstość zaludnienia równą 219,4 os./km².
Wzmiankowana w 1305 roku (Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis). Początkowo dzisiejsze tereny Marklowic Górnych stanowiły fragment wsi Marklowice, z której w XVII w. wyodrębniły się dwie miejscowości Marklowice Górne i Marklowice Dolne, administracyjnie połączone ponownie w jedną gminę pod koniec XIX w. Na początku XVIII w. jej właścicielem był Jan Adam z rodu Bludowskich, a w 1748 Ernest Leberecht Bludowski dzięki ożenkowi z Elżbietą Konstancją Marklowską. W tym czasie znajdował się tu zamek, folwark, browar i punkt celny.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 gmina Marklowice miała obszar 961 hektarów, zamieszkałych przez 1212 mieszkańców w 174 budynkach, co dawało gęstość zaludnienia równą 126,1 os./km². z tego w Marklowicach Górnych mieszkało 423 osób w 60 budynkach. 418 (98,8%) było katolikami, 1 (0,2%) ewangelikiem, 4 (0,9%) wyznawcami judaizmu, 410 (96,9%) było polsko- a 5 (1,2%) niemieckojęzycznymi. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 70 a mieszkańców do 530, z czego 524 było zameldowanych na stałe, 514 (98,1%) było polsko- a 10 (1,9%) niemieckojęzycznymi, zaś wszyscy mieszkańcy byli katolikami. Dla porównania w tym samym roku w Marklowicach Dolnych w 126 domach mieszkało 982 osób w 130 domach.
Po najeździe wojsk czechosłowackich w 1919 r. gmina została podzielona, część zachodnia (Marklowice Dolne) włączona do Czechosłowacji zaś wschodnia (Marklowice Górne) do Polski. Granice zostały zatwierdzone przez tzw. Radę Ambasadorów w 1920 r. – po stronie polskiej znalazła się szkoła, zaś po stronie czechosłowackiej kościół i cmentarz.
Po zajęciu przez wojska polskie Zaolzia w październiku 1938 na dziesięć miesięcy Marklowice granica polsko-czechosłowacka została zastąpiona wewnątrzpaństwową granicą powiatów frysztackiego (Dolne) i cieszyńskiego (Górne).
Po II wojnie światowej powrócono do granic z okresu międzywojennego.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie katowickim.
W latach 90. XX w. otwarto przejście graniczne między Marklowicami Górnymi i Marklowicami Dolnymi. Funkcjonowało ono do chwili przystąpienia Polski do układu z Schengen (21 grudnia 2007).
Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół Rzymskokatolicki (parafia Świętego Jozafata Kuncewicza).
Przez wieś prowadzą szlaki rowerowe do m.in. Kończyc Wielkich, Jastrzębia-Zdroju, Cieszyna i Ustronia.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 01:13:39