Ocena internautów miejscowości Kuźnia Raciborska
Średnia ocena: 3.7
liczba ocen: 13
Ilość ulic: 57
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.200001
Współrzedne geograficzne E: 18.311390
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 32
Liczba ludności: 5472
Gęstość ludności: 172,3 os./km²
Powierzchnia: 31,75 km²
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 2244511054
Tablice rejestracyjne: SRC
Kuźnia Raciborska (śl. Raciborskô Kujźnia, niem. Ratiborhammer) – miasto w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kuźnia Raciborska, nad rzeką Rudą. W latach 1945-1950 miejscowość administracyjnie należała do województwa śląskiego (nieoficjalna nazwa śląsko-dąbrowskie), 1950-1975 do województwa opolskiego, a w latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. katowickiego.
Pierwszą odnotowaną w dokumentach stałą osadą na terenie obecnego miasta było założone w 1641 osiedle hutnicze Segenberg. W ślad za nim powstawały w okolicy kolejne osady kuźnicze, hutnicze i smolarskie. W XVIII wieku wraz z postępem technicznym zastąpiono przestarzałe i nieefektywne dymarki piecami fryszerskimi. Według spisu z 1747, wieś liczyła 274 mieszkańców i posiadała folwark. W tym samym roku wzniesiono figurę w. Jana Nepomucena. W 1791 następuje przejęcie zakładów hutniczych przez króla pruskiego. W 1803 uruchomiono pierwszą szkołę. W miejscowości oprócz fryszerki pracuje także gwoździarnia i młot parowy. Wzrasta też liczna mieszkańców, osiągając 765 osób w 1830, w tym 12 ewangelików i 16 żydów.
W 1846 doprowadzono linię kolejową, co wpłynęło na dalszy rozwój miejscowości, mającej odtąd bezpośrednie połączenie z Kędzierzynem i Raciborzem. W 1893 oddano do użytku nowoczesną jak na owe czasy odlewnię żeliwa. Liczba mieszkańców przekroczyła 1000 w Kuźni i 650 w byłym folwarku, tzw. Nowej Kuźni. W 1907 przestawiono profil huty na produkty przeznaczone dla kolejnictwa. Zakład rozbudowano podczas II wojny światowej, zmieniając nazwę na Schondorff Hegenscheidt-Werke, podjęto produkcję części dla lotnictwa. Rozbudowy nie ukończono ze względu na zbliżający się front.
29 stycznia 1945 Kuźnia Raciborska została zajęta przez Armię Czerwoną, a następnie przekazana polskiej administracji. Wkrótce ponownie uruchomiono produkcję, podtrzymując tradycje przemysłu metalowego i maszynowego. Zakładom, uruchomionym w 1946, nadano nazwę Fabryka Wyrobów Metalowych "Rafo" (obecnie: "Rafamet"). Rok później otwarto szkołę zawodową.
W 1955 Kuźnia Raciborska otrzymuje status osiedla typu miejskiego, a w 1967 - prawa miejskie.
Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzi Kościół Rzymskokatolicki pw.św. Marii Magdaleny oraz Kościół Boży w Chrystusie Zbór Jeruzalem - protestancka wspólnota o charakterze ewangelicznym.
Kuźnia Raciborska posiada bezpośrednie połączenia kolejowe z następującymi miastami: Bielsko-Biała, Czechowice-Dziedzice, Ostrava (Czechy), Chałupki, Kędzierzyn-Koźle, Opole, Pszczyna, Racibórz, Wrocław, Żory. Przez Kuźnię Raciborską kursują tylko pociągi osobowe i przyspieszone. Miejscowość posiada stację kolejową - Kuźnia Raciborska (stacja kolejowa)
Kuźnia Raciborska posiada bezpośrednie połączenia autobusowe z następującymi miastami: Gliwice, Racibórz, Ruda Kozielska, Rybnik, Kędzierzyn-Koźle, Katowice. Komunikację autobusową obsługuje PKS Racibórz Sp. z o.o., PKS Connex Kędzierzyn-Koźle Sp. z o.o., Zarząd Transportu Zbiorowego w Rybniku. Przystanki PKS znajdują się na terenie całego miasta.
Przez miasto przebiegają drogowe szlaki komunikacyjne. Są to m.in.:
W Kuźni Raciborskiej znajduje się hotel Gracja **
Szlak im. Polskich Szkół Mniejszościowych
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 22:21:30