Średnia ocena: 3.0
liczba ocen: 26
Ilość ulic: 17
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.068329
Współrzedne geograficzne E: 18.299999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 32
Liczba ludności: 1
Tablice rejestracyjne: SRC
Dzielnica: Konotki
Dzielnica: Potoki
Pogrzebień (niem. Pogrzebin) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Kornowac.
W latach 1945–54 siedziba gminy Pogrzebień. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Miejscowość jest położona wysoko na doliną Odry dochodząca w niektórych miejscach do 100 metrów sprawia wrażenie punktu widokowego, o malowniczym położeniu. W miejscowości znajduje się panorama doliny Odry z pocysterskimi stawami Wielikat, na tle wyłaniającego się Beskidu Śląskiego i Śląsko-Morawskiego z Łysą Górą, a po drugiej stronie Góry Opawskie.
Od 1313 roku wieś należała do klasztoru dominikanek jako wiano Eufemii Ofki. W 1800 roku dobra nabył Jan Nepomucen Larisch, ojciec Luizy, która wyszła za mąż za Josepha von Eichendorffa, a w 1882 roku dobra nabył Artur Baildon.
Pałac w Pogrzebieniu należał do rodziny Larischów, a w 1882 roku Artur von Baildon zakupił ten obiekt dla swojego jedynego syna, pałac stał się posiadłością rodziny von Baildon. W latach 1885–1887 przebudowa nadała mu cechy pałacu, został wyposażony m.in. w cenne marmurowe schody. W 1930 roku posiadłość przejął zakon Salezjanów. W latach II wojny światowej w pałacu na krótko utworzono obóz przejściowy dla reemigrantów niemieckich z Besarabii oraz Bukowiny. Następnie utworzono obóz dla ludności polskiej pod nazwą Polenlager 82, który z kolei stał się obozem dla dzieci, tzw. Kinderlager. Obecnie w pałacu jest klasztor sióstr Salezjanek, które nabyły go w 1946 roku.
Kościół pw. św. BartłomiejaWybudowany w 1851 roku, w stylu neoromańskim, ale prawdopodobnie swoimi początkami sięga XIV wieku, przebudowany w latach 1955–1960, przed wejściem znajduje się sarkofag ze zwłokami Służebniczki Bożej Laury Meozzi.
KapliczkaKapliczka zbudowana w 1930 roku na planie sześciokąta foremnego, jest drewniana, polichromowana. Drzwi i okna są zamknięte ostrołukowo i przeszklone, a dach jest sześciopołaciowy, dzwonowy, podbity blachą i zwieńczony kulą z krzyżem. Wewnątrz znajduje się polichromowana rzeźba św. Jana Nepomucena z XVIII wieku oraz tabliczka erekcyjna dawnego fundatora kapliczki – Halacza z XVIII wieku.
Miejsca PamięciOstatnia data aktualizacji: 2012-03-17 13:48:20