Ocena internautów miejscowości Radlin
Średnia ocena: 3.2
liczba ocen: 14
Ilość ulic: 72
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.048889
Współrzedne geograficzne E: 18.476669
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 32
Liczba ludności: 17706
Gęstość ludności: 1 413 os./km²
Powierzchnia: 12,53 km²
Wysokośc npm: 245-298 m n.p.m.
Rodzaj gminy: miejska
TERC: 2244515021
Tablice rejestracyjne: SWD
Dzielnica: Biertułtowy
Dzielnica: Głożyny
Dzielnica: Marcel
Dzielnica: Obszary
Radlin – miasto i gmina w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim. Stanowiące obecne centrum miasta Biertułtowy były wzmiankowane już w 1305 jako Bertholdi villa, zaś sam Radlin Dolny i Górny – w końcu XIV wieku. W latach 1945-54 siedziba gminy Radlin. Radlin otrzymał prawa miejskie w 1954. W 1975 Radlin włączono do Wodzisławia Śląskiego. 1 stycznia 1997 ponownie się uniezależnił, jednak dawne dzielnice Radlin Dolny i Górny, tworzące razem tzw. Radlin II, pozostały w granicach administracyjnych Wodzisławia.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 17 767 mieszkańców.
Według danych z 1 stycznia 2010 r. powierzchnia miasta wynosiła 12,53 km². Miasto stanowi 4,37% powierzchni powiatu.
Według danych z roku 2002 Radlin miał obszar 12,53 km², w tym: użytki rolne: 63%, użytki leśne: 2%.
Sąsiednie gminy: Marklowice, Pszów, Rybnik, Rydułtowy, Wodzisław Śląski.
Radlin jest gminą miejską, nie podzieloną na dzielnice. Obszary pretendujące do dzielnic są dzielnicami nazwanymi umownie.
Radlin jest miejscowością starą, ale niewiele zachowało się o nim wzmianek w kronikach bądź też w aktach urzędowych. Nazwę swą prawdopodobnie wywodzi od słowa „radło” w znaczeniu pługa, lub jego części, co wskazuje na rolniczy charakter miejscowości. Z okresu najazdów Tatarów w 1241 r. Zachowało się podanie, według którego chłopi Radlińscy uwolnili oblężonego przez Tatarów w zamku wodzisławskim księcia, za co ten przyjął swych wybawców do stanu szlacheckiego. Stanowiące obecne centrum miasta Biertułtowy były wzmiankowane już w 1305 jako Bertholdi villa, zaś pierwsza wzmianka o Radlinie pochodzi z roku 1365 i zamieszczona jest w starym akcie sprzedaży nieznanego bliżej Konrada von Radlin. Był on właścicielem całego lub części Radlina, a po nim miejscowość przeszła w ręce Plankuara, później Sednitzkiego. Od roku 1602 właścicielem był Jerzy Charwat Plawetzki z Plawecz, zaś Radlin Górny bez Szonowic należał do właściciela Wodzisławia, wchodząc w skład Wodzisławskiego Państwa Stanowego. Do Radlina należały również Obszary wraz z tzw. Pogwizdowem. Pierwsza wzmianka o nich pochodzi z roku 1696. Występują pod nazwą Romanshof, od imienia obszarnika pruskiego Romana, który był właścicielem dość rozległych terenów.
Radlin rozwijał się dość wolno. W 1783 r. Mieszkało w nim 51 rolników, 13 ogrodników i liczył tylko 279 mieszkańców. Radlin Dolny długo należał do dóbr rycerskich, a w 1804 r. Przeszedł w ręce właścicieli Wodzisławia, gdyż hrabia wodzisławski zakupił cały Radlin Dolny i część Górnego tzw. Szonowiec.
Dłuższą notkę o tej miejscowości spotykamy w dokumentach pochodzących z końca XIX wieku, dokładniej mówiąc w zapiskach historyka ziemi raciborsko – wodzisławskiej Franiczka Henke, który podaje, że Radlin jest jedną z największych wsi powiatu rybnickiego i składa się z Radlina Górnego i Dolnego oraz z Obszar. Henke podaje, że w Radlinie Górnym było 51 gospodarstw rolnych, zaś w wyniku parcelacji liczba ich wzrosła do 70, ale ich powierzchnia użytkowa poważnie się zmniejszyła. Poza tym było tu 89 chałupników, 2 wodne młyny, 183 domy zamieszkane przez 2190 mieszkańców, w tym 11 ewangelików i 2 żydów. Resztę stanowili katolicy. Same obszary liczyły 107 mieszkańców, w tym 8 ewangelików.
Godny uwagi jest również fakt, że każda dzielnica miała swą własną pieczęć z herbem. I tak Radlin Górny pieczętował się sercem, z którego wychodziły 2 kwiaty, Radlin Dolny mężczyzną toczącym przed sobą koło od wozu, zaś Obszary skrzyżowanymi grabiami, kosą i cepem.
Główne centrum życia mieściło się w Radlinie Dolnym (obecnie tzw. Radlin II), tu znajdowała się szkoła podstawowa i kościół – filia parafii Wodzisław, gdzie proboszczem był ks. Reszka. Do roku 1870 nie było na tych terenach obowiązku uczęszczania do szkoły. Zainteresowani mieszkańcy, np. z Obszar, wysyłali swe dzieci do szkoły mieszczącej się w Radlinie Dolnym.
Wraz z rozwojem przemysłu (m.in. KWK Marcel i Koksownia Radlin) intensywnie rozbudowane zostały Obszary oraz Biertułtowy będące dzielnicami Radlina. W wyniku wzrostu liczby mieszkańców Radlina – gmina otrzymała prawa miejskie 13 listopada 1954.
W 1975 Radlin (wraz z Marklowicami, Pszowem, Rydułtowami i Wilchwami) włączono do Wodzisławia Śląskiego. 1 stycznia 1997 ponownie się uniezależnił, jednak dawne dzielnice Radlin Dolny i Górny, tworzące razem tzw. Radlin II, pozostały w granicach administracyjnych Wodzisławia. W latach 1997-1998, już jako ponownie niezależne miasto, Radlin administracyjnie należał do województwa katowickiego.
Dane z 31 grudnia 2007:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 17 711 | 100 | 9159 | 51,7 | 8552 | 48,3 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 1413,5 | 731,0 | 682,5 |
Co daje miastu 2297 lokatę pod względem powierzchni i 385 lokatę pod względem liczby ludności w skali kraju.
Według danych z roku 2002 średni miesięczny dochód na mieszkańca wynosił 1251,81 zł.
Placówki handlowe sieci sklepów
Organem prasowym radlińskiego samorządu jest miesięcznik Biuletyn Radlin.
Stadion Górnika Radlin –
MOSiR Radlin –
"Sokolnia Radlin"
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 21:15:24