Menu
Home» » »

Powiat żywiecki - Informacje:

Liczba gmin: 15

Liczba miejscowosci: 72

Liczba kodów pocztowych: 24

Tablice rejestracyjne: SZY

Gęstość zaludnienia: 145,30 osób/km²

Powierzchnia: 1 039,96 km²

Urbanizacja: 21,24%

Starostwo powiatowe:

Adres: ul. Krasińskiego 13 34-300 Żywiec

Oficjalna strona powiatu żywieckiego

Herb powiatu żywiecki:

Herb powiatu żywiecki

Flaga powiatu żywiecki:

Flaga powiatu żywiecki

Powiat żywiecki

Powiat żywiecki – powiat ziemski w Polsce (województwo śląskie), utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Żywiec. W latach 1945-1975 powiat żywiecki znajdował się w województwie krakowskim.

W skład powiatu wchodzą:

Demografia

Liczba ludności (dane z 30 czerwca 2010):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
  osób  % osób  % osób  %
Ogółem 151 103 100 77 333 51,18 73 770 48,82
Miasto 32 100 100 16 661 51,90 15 439 48,10
Wieś 119 003 100 60 672 50,98 58 331 49,02

">edytuj] Ludność w latach

  • 1995 – 149 159
  • 1996 – 149 498
  • 1997 – 149 994
  • 1998 – 150 390
  • 1999 – 148 179
  • 2000 – 148 675
  • 2001 – 148 802
  • 2002 – 148 932
  • 2003 – 149 076
  • 2004 – 149 418
  • 2005 – 149 467
  • 2006 – 149 779
  • 2007 – 150 079
  • 2008 – 150 354
  • 2009 – 150 850
  • 2010 – 151 103

Historia

Powiat żywiecki w Galicji

Początki powiatu żywieckiego datowane są na rok 1867, kiedy to austriackie władze Galicji dokonały podziału tej części monarchii na powiaty. Składał się on z trzech powiatów (obwodów) sądowych: żywieckiego, milowieckiego i ślemieńskiego. W przeciwieństwie do Śląska Cieszyńskiego, wcześniej obwody sądowe nie stanowiły równocześnie powiatów administracyjnych. Do roku 1921 powiat żywiecki obejmował 60 wsi, 2 miasteczka (Milówka i Ślemień) oraz 2 miasta (Żywiec i Sucha od 1896 roku).

W 1891 roku z powiatu żywieckiego wyłączono Tarnawę Górną i Dolną i przeniesiono do powiatu wadowickiego. W 1906 roku dokonano reorganizacji powiatu sądowego ślemieńskiego, którego siedziba została przeniesiona do Suchej. Do powiatu sądowego żywieckiego przeniesiono wówczas Łękawicę, Okrajnik, Łysinę, Kocierz Rychwałdzki, Kocierz Moszczanicki, Gilowice, Rychwałd, Rychwałdek i Pewel Ślemieńską.

Powiat żywiecki po 1918 roku

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, austriacki porządek administracyjny przetrwał do 1921 roku. Wówczas to utworzono powiat makowski, którego terytorium stanowił dawny powiat sądowy suski (do 1906 roku ślemieński) z powiatu żywieckiego oraz powiaty sądowe makowski i jordanowski. Z końcem 1931 roku powiat ten uległ jednak likwidacji, gdyż Maków (od 1926 roku Maków Podhalański) nie potrafił stworzyć silnego ośrodka. Pozostałe miasta wchodzące w skład powiatu krytykowały ustanowienie stolicy powiatu w Makowie. Zwłaszcza okolice Suchej ciążyły do Żywca, który stanowił dla miasta nie tylko stolicę kulturową, ale też ważny rynek zbytu. Po likwidacji powiatu makowskiego jego obszar podzielono między powiaty: żywiecki, myślenicki, wadowicki i nowotarski. W związku z tym powiat żywiecki wrócił do granic sprzed 1921 roku.

Powiat żywiecki w czasie II wojny światowej

Do momentu wybuchu II wojny światowej nie nastąpiły już żadne zmiany na mapie powiatu. Podczas wojny obronnej 1939 w pierwszych dniach września w rejonie Zwardonia, Milówki, Węgierskiej Górki i Lipowej polskie oddziały stoczyły sławną Bitwa pod Węgierską Górką – zwaną „Westerplatte południa”.

Niemcy włączyli obszar powiatu do Rzeszy jako Landkreis Saybusch. Podobnie jak na innych obszarach okupanci rozpoczęli oni politykę germanizacyjną.

Na terenie żywiecczyzny Niemcy dokonywali masowych wysiedleń ludności polskiej. Najbardziej znana była tzw. Akcja Saybusch (niem.Aktion Saybusch) przeprowadzona przez wojska niemieckie i hitlerowską policję w czasie okupacji Polski. Podczas pierwszej akcji która odbyła się 22 września 1940 wysiedlono ok. 20 000  mieszkańców powiatu żywieckiego na tereny Generalnego Gubernatorstwa i wprowadzono w ich miejsce ponad 3200 osadników niemieckich,głównie chłopów przesiedlonych z rumuńskiej Bukowiny. Do końca wojny z Żywiecczyzny i jej okolic wysiedlono w sumie około 50 000 osób, czyli blisko jedną trzecią mieszkańców.

Po wkroczeniu Armii Czerwonej przywrócono podział administracyjny sprzed wojny. Wysiedleni gospodarze mogli powrócić do swoich, często zrujnowanych, gospodarstw dopiero po zakończeniu wojny.

Powiat żywiecki w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

W związku z połączeniem miast Bielska i Białej Krakowskiej zlikwidowano powiat bialski, który został podzielony między powiaty bielski, żywiecki i nowo powstały powiat oświęcimski. Do powiatu żywieckiego zostały włączone wsie Międzybrodzie Bialskie, Porąbka, Czaniec, Bujaków i Kobiernice.

W 1956 roku powstał powiat ze stolicą w Suchej Beskidzkiej. W jego granice weszły miejscowości z powiatu żywieckiego (Kuków, Hucisko, Pewelka, Kurów, Targoszów, Krzeszów, Stryszawa, Lachowice i Sucha Beskidzka) i wadowickiego. Był to powiat zbliżony powierzchniowo do dawnego powiatu makowskiego.

W roku 1975 zlikwidowano powiaty, a obszar dawnego powiatu żywieckiego włączony został do nowoutworzonego województwa bielskiego.

Powiat żywiecki po 1989 roku

Podział na powiaty przywrócono w 1999 roku. Reaktywowano wszystkie powiaty z terenów Podbeskidzia sprzed 1975 roku, jednak w zmienionych granicach. Wtedy to powiat żywiecki został włączony do województwa śląskiego, mimo istniejących wcześniej projektów włączenia go razem z powiatem bielskim do województwa małopolskiego, a mimo oporu mieszkańców śląskiej części powiatu bielskiego, w przeprowadzonej w 1998 roku ankiecie 70% ludności powiatu żywieckiego opowiedziała się za przynależnością do województwa małopolskiego.

Zabytki

Żywiec

  • Zamki, pałace i dwory:
    • Stary Zamek – wzniesiony przez Komorowskich w latach 1485-1500, kilkukrotnie przebudowywany, obecny neogotycki wygląd efektem przebudowy przez Habsburgów w latach 1850-1870, siedziba Muzeum Miejskiego
    • Nowy Zamek – neoklasycystyczny pałac Habsburgów z lat 1893-1895, rozbudowany w latach 1906-1910
    • Dwór Kępińskich – budynek z 1828 r., przebudowany w latach 1910-1912, znajduje się w dzielnicy Moszczanica. W 1945 r. na bazie dworu i majątku powstała szkoła rolnicza.
  • Kościoły i kaplice:
    • Konkatedra Narodzenia NMP – powstała w połowie XV wieku, wskutek licznych przebudów mieszana stylowo (dominuje gotyk i renesans)
      • Dzwonnica – wolnostojąca, kamienna, wzniesiona w latach 1723-1724
    • Kościół św. Krzyża – gotycki, powstały w 1428 r., wieża z r. 1910
    • Kościół św. Marka – neogotycki, wzniesiony w 1885 r. w miejscu wcześniejszej drewnianej świątyni
    • kościół cmentarny Przemienienia Pańskiego – barokowy, zbudowany w 1701 r.
    • Kaplica MB Nieustającej Pomocy – modernistyczna, powstała w 1933 r. w obecnej dzielnicy Kocurów-Koleby
    • Kościół św. Floriana – modernistyczny, zbudowany w latach 1935-1954 na Zabłociu
    • Kościół Chrystusa Króla – modernistyczny, z lat 1953-1958, położony w dzielnicy Sporysz
  • Kamienice, wille i obiekty użyteczności publicznej:
    • Domek Chiński – dwukondygnacyjna XVIII-wieczna altana na wyspie w Parku Zamkowym
    • Ratusz – zbudowany w II poł. XIX w., swoją architekturą – łączącą neorenesans i neomauretanizm – przypomina synagogę
    • Budynek Zespołu Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych – gmach neorenesansowy zbudowany w 1880 r. przy obecnej ul. Mickiewicza, pierwotnie siedziba szkoły podstawowej
    • Szpital Powiatowy – zbudowany w 1888 r. w stylu neorenesansowym
    • Sąd Rejonowy – gmach neorenesansowy przy ul. Kościuszki, z końca XIX w., pierwotnie siedziba Zarządu Dóbr Arcyksiążęcych
    • Gmach „Sokoła” – secesyjny z 1904 r., położony przy al. Wolności
    • Budynek Gimnazjum nr 2 – gmach neobarokowy, wzniesiony w latach 1907-1909 przy ul. Zielonej, pierwotnie siedziba Szkoły Panieńskiej
    • I Liceum Ogólnokształcące – gmach neorenesansowy, zbudowany w latach 1905-1911 dla c. k. Wyższej Szkoły Realnej, położony przy ul. Słowackiego
    • Dawna remiza strażacka przy ul. Kościuszki – neogotycka, z 1910 r.
    • Hotel Munk – secesyjna kamienica przy ul. Dworcowej z 1900 r.
  • Parki:
    • Park Zamkowy – założony przez Wielopolskich w końcu XVII w., przekomponowany w stylu angielskim przez Habsburgów na przełomie XIX i XX w.
    • Park Dworski – założony na przełomie XIX i XX wieku przy dworze w Żywcu-Moszczanicy
  • Cmentarze:
    • Cmentarz przy kościele św. Marka – założony w 1591 r., zamknięty w 1797 r.
    • Cmentarz Przemienienia Pańskiego – założony w 1701 r.
    • Cmentarz żydowski – założony w połowie XIX wieku w Zabłociu, znajduje się na nim 500 macew z których najstarsza pochodzi z 1853 roku
    • Cmentarz Żołnierzy Radzieckich – powstał w 1948 roku w Moszczanicy, pochowano tam 1120 żołnierzy
  • Pomniki:
    • Pomnik Grunwaldzki – odsłonięty w 1910 r., zburzony w 1939 r., odbudowany w oryginalnym kształcie w 2005 r.

Gmina Czernichów

Gmina Gilowice

  • Gilowice:
    • Kościół św. Andrzeja Apostoła – gotycki, drewniany, powstał w I poł. XIV w. w Rychwałdzie, przeniesiony w 1757 r.
  • Rychwałd:
    • Sanktuarium Matki Bożej Rychwałdzkiej – Pani Ziemi Żywieckiej – barokowy kościół z 1756 r.

Gmina Jeleśnia

  • Jeleśnia:
    • Kościół św. Wojciecha – barokowy, wzniesiony w I poł. XVII w.
    • Stara karczma – drewniana, prawdopodobnie z XVIII w.

Gmina Lipowa

  • Lipowa:
    • Kościół św. Bartłomieja – z barokowym obraz św. Sebastiana, wybudowany w 1896 r.
    • Kaplica w Dolnej Lipowej – zbudowana w 1862 roku, z renesansowym ołtarzykiem

Gmina Łodygowice

  • Łodygowice:
    • Kościół św. Szymona i św. Judy Tadeusza – świątynia wzniesiona w latach 1634-1636 w konstrukcji zrębowej z drewna modrzewiowego
    • Dwór (Zamek łodygowicki) – wybudowany w 1631 r., otoczony parkiem, pełnił funkcje obronne, przebudowany w XIX w., wioczne pozostałości ziemnych bastionów, wałów oraz fosy

Gmina Milówka

  • Milówka:
    • Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny – styl narodowy, budowę ukończono w 1839 r.
    • Kaplica św. Antoniego – powstała na miejscu drewnianej kaplicy z XVII w., budowę rozpoczęto 1 września 1876 r.
    • Stara Chałupa – chałupa konstrukcji zrębowej z 1739 r., siedziba muzeum regionalnego
    • Cmentarz żydowski – powstał ok. 1891 r., ok. 120 zachowanych nagrobków
    • Pomnik na Sumowej Grapie – wybudowany w 1910 r. na wzniesieniu Sumowa Grapa z okazji rocznicy bitwy pod Grunwaldem
  • Kamesznica:
    • Zespół pałacowo-dworski – powstały w latach 1830-1833:
      • Dwór Potockich – klasycystyczny, z 1833 r., parterowy, zbudowany na rzucie prostokąta, murowany i kryty gontem
      • Kaplica Matki Bożej Szkaplerznej – wzniesiona została z kamienia i cegły, kiedyś na rzucie prostokąta z zaokrągloną ścianą prezbiterium, kryta gontowym dachem, obecnie przebudowana
      • Kancelaria – budynek z czworoboczną, drewnianą wieżą zegarową nakrytą baniastym, gontowym hełmem
      • Park dworski – założony w stylu angielskim w naturalnej dolinie potoku
      • Suszarnia szyszek – obecnie budynek mieszkalny
  • Laliki:
    • Kościół NMP Nieustającej Pomocy – drewniany z 1947 r., wnętrze wykonane przez miejscowych artystów ludowych
    • Kaplica Najświętszej Marii Panny (Na Pawlicznym) – murowana, z 1826 r., kryta gontem

Gmina Radziechowy-Wieprz

  • Radziechowy:
    • Kościół św. Marcina – wybudowany przed 1590 r. na miejscu drewnianej świątyni z 1390 r., wielokrotnie rozbudowywany, wystrój barokowy
    • Kaplica św. Anny (U Dziadka) – wzniesiona na przełomie XIX i XX w., poświęcona w 1907 r.
  • Juszczyna:
    • Kościół Nawiedzenia NMP – drewniany, powstały w 1927 r.

Gmina Rajcza

  • Rajcza:
    • Kościół św. Wawrzyńca i św. Kazimierza Królewicza – neoromańsko-neogotycki, wybudowany w 1890 r. na miejscu poprzedniego z 1674 r., z obrazem Matki Bożej podarowanym w 1669 r. przez króla Jana Kazimierza
    • Pałac Lubomirskich – z I poł. XIX w., później sprzedany Habsburgom, w 1916 r. przeznaczony na cele sanatoryjno-szpitalne, obecnie zakład opiekuńczo-leczniczy
    • Park pałacowy – o charakterze krajobrazowym, usytuowany u podnóży i na stoku wzgórza Compel
    • Dom rodzinny Konhauzerów – powstały pod koniec XIX w., dawny dom żydowski z wieżyczką
  • Rycerka Górna:
    • Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek – drewniane, z 1923 r., na wysokości 1000 m n.p.m.
  • Sól:
    • Dzwonnica – zbudowana w 1837 r., drewniana, ma kształt czworoboku i konstrukcję słupową
  • Zwardoń:
    • Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny – powstał w 1906 r. na miejscu kaplicy, później rozbudowany
    • Dworzec kolejowy – wybudowany w 1885 r. na wysokości 686 m n.p.m.
    • Schronisko PTTK "Dworzec Beskidzki" – drewniane, wybudowane w 1932 r., zniszczone w czasie II wojny światowej, odbudowane w 1948 r.

Gmina Świnna

  • Przyłęków:
    • Sanktuarium NMP Wspomożenia Wiernych – kościół budowany w latach 1896-1902, rozbudowany w 1949 r.

Gmina Węgierska Górka

  • Węgierska Górka:
    • Schrony bojowe:
      • „Waligóra” – schron o uzbrojeniu artyleryjskim służący do ostrzeliwania podejść pod punkt oporu
      • „Wędrowiec” – ciężki schron piechoty, pełniący funkcje schronu dowodzenia oraz schronienia dla drużyny piechoty, obecnie w obiekcie mieści się muzeum
      • „Włóczęga” – obecnie wybudowany jest na nim dom.
      • „Wyrwidąb” – nie brał udziału w walce, ponieważ w chwili wybuchu wojny nie był jeszcze gotowy, uzbrojony i wyposażony, wojnę przetrwał w idealnym stanie, po wojnie Wojsko Polskie testowało na nim materiały wybuchowe, więc pozostaje najbardziej zniszczonym fortem.
  • Cięcina:
    • Kościół św. Katarzyny – drewniany, powstał w 1542 r., rozbudowany 1666 – 1667 r. i w XIX w., wnętrze barokowe
  • Żabnica:
    • Schron bojowy „Wąwóz” – ciężki betonowy schron bojowy z II wojny światowej

Edukacja

Sieć edukacyjną powiatu żywieckiego tworzy 75 szkół podstawowych, 40 gimnazjów, 30 szkół ponadgimnazjalnych oraz jedna szkoła wyższa, a także dwa zamiejscowe ośrodki dydaktyczne uczelni z Krakowa i Katowic:

Szkolnictwo w powiecie żywieckim w roku szkolnym 2009/2010
Lp. Rodzaj szkoły Ilość Liczba uczniów
1 Szkoła podstawowa 75 9890
2 Gimnazjum 40 5987
3 Liceum ogólnokształcące 7 2057
4 Liceum profilowane 1 29
5 Technikum 9 3489
6 Zasadnicza szkoła zawodowa 9 1090

Szkoły średnie

Łodygowice
  • Liceum Ogólnokształcące – położone przy ul. Piłsudskiego 121, kształci uczniów na kierunkach: edukacja europejska, edukacja przyrodnicza i edukacja matematyczno-informatyczna.
Milówka
  • Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Marii Konopnickiej – przy ul. Dworcowej 17, otwarte w 1971 r., w skład zespołu szkół wchodzą: liceum ogólnokształcące, uzupełniające liceum ogólnokształcące i liceum ogólnokształcące dla dorosłych.
  • Zespół Szkół – przy ul. Dworcowej 5, składa się z technikum ekonomicznego oraz technikum żywienia i gospodarstwa domowego, a także zasadniczej szkoły zawodowej kształcącej w zawodzie kucharz małej gastronomii.
Węgierska Górka
  • Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących im. prof. Jerzego Buzka przy ul. Kościuszki 14 – powstała z inicjatywy profesorów Akademii Górniczo–Hutniczej jako dwuletnia Szkoła Przemysłowa Odlewnicza 1 października 1945. Szkoła kształciła kadry dla potrzeb odlewni żeliwa. W latach 60. nawiązano współpracę z Fabryką Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej. W roku 1971 rozpoczęto kształcenie w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych. W 1973 r. rozpoczęło działalność Technikum Odlewniczo–Mechaniczne dla Pracujących, a w 1976 roku studium zawodowe administracyjno-biurowe, filia Zespołu Szkół Ekonomiczno–Gastronomicznych w Żywcu. W dniu 1 września 1983 rozpoczęto naukę w pięcioletnim technikum odlewniczym. W 2002 r. rozpoczęto zajęcia w nowej siedzibie szkoły. Rok później szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących, w skład którego wchodzą liceum ogólnokształcące, technikum i zasadnicza szkoła zawodowa.
Żywiec
  • I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika – przy ul. Słowackiego 2, założone 1 września 1904 roku jako Szkoła Realna w Żywcu. W 1910 roku stała się Siedmioklasową Wyższą Szkołą Realną. W tymże roku wprowadzono klasy koedukacyjne. W latach 30. powołano Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Żywcu, które w 1949 roku zostało zamienione na jedenastoletnią szkołę ogólnokształcącą. W 2009 roku połączone z II Liceum Ogólnokształcącym.
  • Zespół Szkół Agrotechnicznych i Ogólnokształcących im. J. Piłsudskiego – przy ul. Moszczanickiej 9, początki szkoły sięgają 1945 rokum kiedy to rozpoczęło działalność w Moszczanicy Żeńskie Gimnazjum Rolnicze i Jednoroczna Szkoła Gospodarstwa Wiejskiego. W roku szkolnym 1949/1950 przybrało nazwę Liceum Rolniczego, w 1953 roku przekształcone zostało w czteroletnie Technikum. W roku 1970 otwarto internat. Z okazji pierwszego zjazdu absolwentów w 1977 roku szkole nadano imię prof. Teodora Marchlewskiego. 1 września 2006 roku patronem szkoły został Józef Piłsudski. Zespół szkół składa się z liceum ogólnokształcącego, technikum, technikum uzupełniającego i zasadniczej szkoły zawodowej.
  • Zespół Szkół Budowlano-Drzewnych im. Armii Krajowej – przy ul. Szkolnej 2, powstała 1 września 1887 jako Krajowa Szkoła Przemysłowa Dla Stolarstwa i Zabawek. Później dokonano zmiany nazwy na Uzupełniająca Szkoła Przemysłowa. Do 1914 roku szkoła kształciła tylko chłopców. W 1925 roku dokonano kolejnej zmiany nazwy szkoły Publiczna Szkoła Zawodowa Dokształcająca. Szkoła od 1956 roku podjęła kształcenie młodzieży w 50 zawodach. Dokonano też zmiany nazwy szkoły na Zasadniczą Szkołę Zawodową, która utrzymała się do 1975 roku, w którym to przekształcono ją w Zespół Szkół Budowlano-Drzewnych, w którego skład wchodzi obecnie technikum i zasadnicza szkoła zawodowa.
  • Zespół Szkół Drzewnych i Leśnych – przy ul. Zamkowej 4, powołanie szkoły w 1946 roku uzasadniono koniecznością przygotowania kadr przemysłu drzewnego. Pierwski absolwenci opuścili szkołę w 1948 roku. Obecnie składa się z technikum i szkoły policealnej.
  • Zespół Szkół Ekonomiczno-Gastronomicznych – przy ul. Mickiewicza 6, szkoła powstała w 1936 roku jako Miejska Jednoroczna Szkoła Przysposobienia Kupieckiego, później przekształcona w Miejskie Gimnazjum Kupieckie. W 1956 utworzono Technikum Ekonomiczne i Zasadniczą Szkołę Handlową, a w 1966 roku wprowadzono klasy o profilu gastronomicznym.
  • Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych – początki szkoły sięgają założonej 1 września 1947 r. Szkoły Przyzakładowej Przysposobienia Przemysłowego, która w 1951 roku zmieniła nazwę na Państwowa Szkoła Przemysłowa. 1 września 1952 nazwę szkoły zmieniono na Technikum Mechaniczne i Zasadnicza Szkoła Metalowa Ministerstwa Hutnictwa. W latach 1976-1982 w budynku szkoły mieściła się Filia Politechniki Krakowskiej.
  • Zespół Szkół Samochodowych – przy ul. Grunwaldzkiej 10, powstał w roku 1961, kiedy to utworzono Zasadniczą Szkołę Zawodową przy Przedsiębiorstwie Państwowym PKS w Żywcu. W 1985 roku uruchomione zostaje 5-letnie Technikum Samochodowe. Obecną nazwę szkoła otrzymała w 1993.

Szkoły wyższe

  • Beskidzka Wyższa Szkoła Umiejętności – przy ul. Grunwaldzkiej 5 w Żywcu, jest to niepaństwowa wyższa szkoła zawodowa działająca od 2000 roku, kształcąca studentów na kierunkach: turystyka i rekreacja, administracja, fizjoterapia, wychowanie fizyczne, pielęgniarstwo i kosmetologia.
  • Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego w Katowicach – ośrodek dydaktyczny w Żywcu, prowadi studia licencjackie na kierunku zarządzanie.
  • Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie – ośrodek dydaktyczny w Milówce

Kominikacja

Drogowa

Drogi ekspresowe Drogi krajowe Drogi wojewódzkie

Kolejowa

Powiat żywiecki leży na trasie dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej, na skrzyżowaniu dwóch linii kolejowych:

  • Linia kolejowa 97 – łączy stacje Żywiec i Sucha Beskidzka.
  • Linia kolejowa 139 – prowadzi z Katowic przez Bielsko-Białą do Zwardonia.

Do najważniejszych stacji na terenie powiatu należą: Żywiec, Węgierska Górka, Zwardoń, Łodygowice, Rajcza i Milówka.

Autobusowa

Siedemnaście linii MZK Żywiec łączy centrum miasta z wszystkimi jego dzielnicami oraz okolicznymi miejscowościami leżącymi na terenie gmin: Buczkowice (powiat bielski), Łodygowice, Czernichów, Gilowice, Świnna, Radziechowy-Wieprz i Lipowa.

Na terenie powiatu prowadzi działalność Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Żywcu (PKS Żywiec) z dworcem autobusowym w Żywcu-Zabłociu. Przedsiębiorstwo obsługuje linie zapewniające połączenie miasta z większością miejscowości na terenie powiatu. Żywiec posiada również połączenia autobusowe z miastami takimi jak:

Kody pocztowe w powiacie żywiecki (wyświetlono 24/24)



Ocena internautów powiatu żywiecki
Średnia ocena: 4.9
liczba ocen: 27

Wtyczki społecznościowe

Lubisz powiat żywiecki, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

Komentarze powiacie żywiecki

Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 15:44:31

Szybka zmiana regionu Polski