Średnia ocena: 4.7
liczba ocen: 20
Ilość ulic: 101
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 49.641670
Współrzedne geograficzne E: 19.326941
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 33
Liczba ludności: 4
Tablice rejestracyjne: SZY
Dzielnica: Baranowa
Dzielnica: Cwajnowa
Dzielnica: Do Szewczyków
Dzielnica: Donaci
Dzielnica: Janiki
Dzielnica: Juraszki
Dzielnica: Larysia
Dzielnica: Pyrgiesi
Dzielnica: Rapacze
Dzielnica: Rówienki
Dzielnica: Smagoniowa
Dzielnica: Sumlasia
Dzielnica: Szymury
Dzielnica: Waligórowa
Jeleśnia – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Jeleśnia.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.
Miejscowość jest siedzibą gminy Jeleśnia. Przez Jeleśnię płyną dwie rzeki: Sopotnia i Koszarawa.
Jeleśnia leży w Beskidzie Żywieckim – krainie zamkniętej od północnego zachodu pasmem Beskidu Śląskiego, od wschodu Podhalem, a od południa częścią Karpat Słowackich. Leży u stóp najwyższych gór Beskidu Żywieckiego: Pilska, Babiej Góry, Romanki i Rysianki, na południowy wschód od Żywca, oddalonego o 14 km. Sąsiaduje bezpośrednio z Przyborowem, Krzyżową, Sopotnią Małą, Sopotnią Wielką, Mutnem, Pewlą Małą i Pewlą Wielką, a pośrednio z Koszarawą, Korbielowem i Huciskiem.
Ukształotwanie terenu jest różnorodne. Różnica wzniesień pomiędzy najniżej położoną Jeleśnią (450 m n.p.m.), a masywem Pilska (1557 m n.p.m.), sięga 1107 m.
Powierzchnia gminy to 13 845 ha. Dawniej większe przestrzenie pokrywał las bukowy, jodłowy i modrzewiowy. Obecnie jednak przeważa las świerkowy z dodatkiem sosny i jodły, zwłaszcza w reglu górnym. Ponieważ gospodarka ludzka trzebiła las, dlatego gdzieniegdzie zachowały się niewielkie ostępy dawnej puszczy karpackiej. Dzisiaj chronią je rezerwaty: na Pilsku (15,41 ha), w pobliżu Hali Rysianka o powierzchni 26,7 ha (stary drzewostan złożony z jodeł, buków, świerków i jaworów, liczących 190-230 lat) oraz rezerwat Romanka (98,45 ha), ze wspaniałym lasem świerkowym górnoreglowym.
Gleby są płytkie, ze znaczną domieszką krzemionką, próchnicy, żelaza, a w partiach niższych piaszczysto-gliniane.
Klimat Jeleśni, właściwy jest strefie górskiej i charakteryzuje się dużą amplitudą średnich temperatur rocznych oraz wysokimi, często gwałtownymi opadami w okresie letnim, które wywołują spiętrzanie się wód, a nawet powodzie. Główne rzeki – Koszarawa i Sopotnia – zbierają po drodze mniejsze potoki (Krzyżówka, Glinne i Buczynka), tworząc erozyjną dolinę, w której zamknięta jest główna część miejscowości. Ilość opadów w ciągu roku mieści się w granicach 945 – 1510 mm. Średnia temperatura roczna wynosi 7,7 st. C. W sumie klimat jest dość surowy i kapryśny.
Pierwsze pisane wzmianki o Jeleśni pochodzą z XVI wieku, jednak historia regionu sięga setki lat wstecz. Jeleśnia, leżąc w Kotlinie Żywieckiej, stanowiła własność panów żywieckich. Cała Żywiecczyzna należała od najdawniejszych czasów historycznych do kasztelanii oświęcimskiej i do dzielnicy krakowskiej.
Przełom XIV i XV wieku to okres, który charakteryzował się osłabieniem władzy królewskiej, a wzrostem wpływów możnych. Trwały ciągłe spory, które rozstrzygano przy użyciu siły. Dochodziło do zbrojnych starć i najazdów, grasowały zbrojne drużyny panów małopolskich, bandy rabusiów. Gdy zamieszki przybrały na sile, król Kazimierz IV Jagiellończyk wykupił po długich pertraktacjach w 1457 roku Księstwo Oświęcimskie, przyłączył je do województwa krakowskiego i później oddał je Piotrowi Komorowskiemu. Odtąd aż do XVII wieku tereny te pozostały we władaniu magnackiej rodziny Komorowskich. Po śmierci jednego z Komorowskich, Żywiecczyzna podzielona została na trzy "państwa": suskie, ślemieńskie i żywiecko-łodygowickie, którego centrum stanowił Żywiec. Jeleśnia weszła w skład państwa żywieckiego.
Wielka fortuna Komorowskich, zaczęła się rozpadać. Mikołaj Komorowski oddał w 1624 roku dobra żywieckie w zastaw królowej Konstancji, żonie Zygmunta III Wazy. Tymczasem dobra suskie i ślemieńskie, w wyniku zawartego małżeństwa weszły w posagu do rodziny Wielopolskich, która w roku 1676 wykupiła od egzekutorów testamentu Jana Kazimierza również dobra żywieckie, i stała się w ten sposób właścicielem dawnych posiadłości Komorowskich. W rękach tej rodziny znajdowały się ona aż do początku XIX wieku. W roku 1772 Żywiecczyzna znalazła się pod zaborem austriackim, a w roku 1838 nabyli ją Habsburgowie, którzy posiadali ją do 1945 roku.
Przewodnik turystyczny z 1914 tak opisał miejscowość: Wieś o 3000 m, ważna stacya turystyczna dla turystów, dążących na Pilsko i Babią Górę. Biegnie stąd gościniec do Polhory na Węgrzech przez przełęcz Na Hlinie; wózek można dostać w gospodzie Witeka. Restauracye (gdzie można też przenocować) Kubicy koło dworca i Witeka koło kościoła, nadto kilka szynków żydowskich. Na okoliczne góry ścieżki znaczone; ruch turystyczny i narciarski bardzo duży, przeważnie niemiecki...
Stoi przy dawnym trakcie handlowym nazwanym szlakiem miedziowym.
Jednym z większych zakładów pracy jest "Delphi Automotive System Poland"; w 2005 r. powstała rozlewnia wód mineralnych "Żywiec Zdrój".
Autobusem: z Żywca, kurs: Żywiec-Pewel Wielka (tylko do dworca PKP), Żywiec-Jeleśnia Rynek (w dni nauki szkolnej), Żywiec-Sopotnia Mała, Żywiec-Sopotnia Wielka, Żywiec-Koszarawa, Żywiec-Korbielów, Katowice-Korbielów (kurs przyspieszony).
Pociągiem: relacja: Żywiec-Sucha Beskidzka
18 kwietnia 2008 na terenie Jeleśni (przystanek PKS Mutne oraz ulica Polna- Jeleśnia Środek) kręcono zdjęcia do filmu obyczajowego "Senność".
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 13:27:14