Ocena internautów miejscowości Lasocin
Średnia ocena: 3.3
liczba ocen: 10
Ilość ulic: 10
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.896938
Współrzedne geograficzne E: 21.757219
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 15
Liczba ludności: 318
Tablice rejestracyjne: TOP
Lasocin – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Ożarów. W latach 1547-1869 miasto. Do 1954 roku siedziba gminy Lasocin.
Lasocin położony jest na Przedgórzu Iłżeckim, pośród pagórków i wąwozów. Znajduje się 7 km na północny wschód od Ożarowa - w kierunku doliny Wisły, w odległości 5 km od brzegu rzeki. Dwa kilometry na południe od miejscowości przebiega droga krajowa nr 74 z Kielc do Zamościa. Lasocin leży na trasie zielonego szlaku rowerowego im. Witolda Gombrowicza.
Na wschód od miejscowości położone jest pasmo stosunkowo wysokich wzgórz nazywanych Górami Lasockimi. Zbudowane są one opoki kredowej i porośnięte lasem. W wąwozie położonym nieopodal wzgórza nazywanego Łysą Górą znajduje się stary kamieniołom.
W skład wsi wchodzi kilka części: Błonia, Kolonie Lasocińskie, Nowy Lasocin i Lasocin Poduchowny. W Lasocinie znajdują się także obiekty fizjograficzne, pola o nazwach: Dąbrówki, Gorzków, Maziary, Niwa, Plebanka, Sztandar, Ścięgna, Wietrzne Górki, Zapiecek, Zapusta, Zapusta Kolonia oraz las o nazwie Poręba.
W osadzie znajduje się rynek oraz kilka ulic: Biedrzychowska, Błonie, Dębińska, Dolna, Ożarowska, Tarłowska i Zapłocie. Funkcjonują tu: publiczna szkoła podstawowa, biblioteka, kilka sklepów oraz małych firm.
Lasocin założony został w 1547 r. przez Andrzeja Lasotę, podkomorzego lubelskiego. Miasto powstało na tzw. "surowym korzeniu" - miejsce pod nie wykarczowano w lesie wchodzącym w skład wsi Dębno. Lasocin lokowany był na prawie niemieckim. Przywilej lokacyjny wydał na prośbę Lasoty król Zygmunt August.
Miejscowość związana z działalnością Braci Polskich. Szerzyli oni idee arianizmu do 1592 r. Po Lasotach kolejnymi właścicielami miasteczka byli Oleśniccy. Około 1662 r. Zbigniew Oleśnicki, kasztelan wiślicki i starosta opoczyński ufundował tu kościół. We wcześniejszym okresie Lasocin należał do nieistniejącej współcześnie parafii w Dębnie. W miasteczku mógł też znajdować się zbór protestancki. 20 sierpnia 1664 r. kościół został konsekrowany przez biskupa Mikołaja Oborskiego. Do nowej świątyni przeniesiono wyposażenie kościoła z Dębna.
W XVII w. osada była kolejno własnością rodów: Fedorowiczów, Zubińskich i Denhoffów. W XIX w. Lasocin należał do rodziny Wierzbickich.
Mieszkańcy miasta utrzymywali się głównie z rolnictwa. W poł. XVIII w. niektórzy mieszkańcy Lasocina pracowali jako drwale i tracze. Z lasów znajdujących się wokół miasta pozyskiwano drzewo, używane do produkcji szkut - statków budowanych w pobliskim Sulejowie, gdzie znajdował się port rzeczny na Wiśle.
W XIX w. miasto było ważnym ośrodkiem tkactwa. Działało tu kilkadziesiąt warsztatów wyspecjalizowanych w produkcji płótna grubego. W 1869 r. Lasocin utracił prawa miejskie. Osada pełniła jednak nadal funkcję lokalnego ośrodka administracyjnego, aż do likwidacji gromady po II wojnie światowej.
Pod koniec XIX i na początku XX w. w Lasocinie zaczęła się osiedlać ludność żydowska. W latach 1935-1941 było tu ogółem 70 Żydów. Zajmowali oni w większości domy przy Rynku. Trudnili się głównie handlem. U rodziny Raportów znajdował się też dom modlitwy oraz szkoła żydowska. W 1941 r. lasocińscy Żydzi zostali przesiedleni do zbiorczego getta w Ożarowie, a po jego likwidacji w 1942 r. do obozu koncentracyjnego w Treblince, gdzie zostali zamordowani.
W latach 1975-1998 Lasocin administracyjnie należał do województwa tarnobrzeskiego.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 05:50:41