Jeżów (powiat ostrowiecki)

Jeżów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Waśniów.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

Historia

Jak notuje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, Jeżów był wsią rządową, w powiecie opatowskim, gminie Boksyce, parafii Waśniów. Leżał w odległości 17 wiorst od Opatowa.

W roku 1352 całość lub część wsi należała do Mirosława, Falisława i rodziny ś.p. Strzeżka, prawdopodobnie współdziedziców Chmielowa i Czyżowa (należących potem do Michała herbu Półkozic, kasztelana sandomierskiego). Nie wiadomo, jak długo Jeżów był w ręku Półkoziców.

W 1379 roku część wsi nabyło małżeństwo Wojsław i Joanna. Inna część Jeżowa została kupiona przez zgromadzenie kanoników regularnych w Trzemesznie w 1380 roku. Następnie całość (lub część) wsi przeszła na własność klasztoru cystersów w Wąchocku. W 1462 roku zakonnicy wymienili ją (jako zbyt odległą od pozostałych dóbr klasztornych) na wieś Mniszki - własność benedyktynów łysogórskich.

Miejscowość miała wówczas 8 łanów kmiecych, płacących do klasztoru po 4 grosze poradlnego, 24 grosze czynszu (pół grzywny), 30 jaj, 2 kury i 2 sery rocznie. Oprócz tego mieszkańcy odrabiali dzień robocizny sprzężajnej. W późniejszym okresie, do wspomnianych 8 łanów kmiecych, doszedł 1 łan szlachecki Jana Wagórskiego.

W Archiwum Głównym Akt Dawnych znajduje się m.in. potwierdzenie sądu ziemskiego sandomierskiego, że Jan i Grzegorz, bracia, sprzedają swoje dziedzictwo w Jeżowie za 40 grzywien groszy praskich Andrzejowi, przeorowi klasztoru kanoników regularnych w Trzemesznie, Opatów, 24 września 1416 r.

W 1819 roku, po zniesieniu klasztoru łysogórskiego, jego dobra przeszły na własność duchowieństwa świeckiego.

W 1827 roku było tam 12 domów, 99 mieszkańców, a pod koniec XIX wieku 23 domy, 184 mieszkańców, 362 morgi ziemi włościańskiej oraz 2 morgi ziemi dworskiej.

Bibliografia

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885, Tom III, str. 584-585.

Zobacz też

• Jeżów, Jeżów Sudecki, Jeżówka