Średnia ocena: 3.7
liczba ocen: 25
Ilość ulic: 13
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 50.900002
Współrzedne geograficzne E: 21.382999
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 41
Tablice rejestracyjne: TOS
Dzielnica: Dwór
Dzielnica: Horodelszczyzna
Dzielnica: Kolonia Miłkowska
Dzielnica: Madejówka
Dzielnica: Marianków
Dzielnica: Marianków Bankowy
Dzielnica: Niwka
Dzielnica: Przy Szosie
Dzielnica: Stara Wieś
Dzielnica: Stary Gościniec
Miłków – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Bodzechów.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
W Miłkowie funkcjonuje publiczna szkoła podstawowa oraz remiza Ochotniczej Straży Pożarnej. Znajduje się tu kościół pw. Niepokalanego Serca Maryi wzniesiony w latach 1989-1995.
Zobacz też: Miłków, Miłkowo, Miłków-Kolonia
W XIX w. wieś była własnością braci Dowborów. W 1827 r. było tu 18 domów i 104 mieszkańców. W 1830 r. na polecenie księcia Lubeckiego wykonano tu poszukiwania górnicze, które wykazały obecność złóż rudy żelaza (35%), glinki ogniotrwałej oraz węgla kamiennego. Bracia Dowborowie urządzili w Miłkowie oraz w sąsiednim Rzuchowie kopalnie rudy, które jednakże zostały opuszczone w 1860 r. z powodu problemów z napływem wody.
Złoża węgla kamiennego w Miłkowie były eksplatowane przez Niemców w czasie II wojny światowej. Pokłady węgla były dość cienkie, żyły miały grubość zaledwie od 0,5 do 1 m. Węgiel z Miłkowa miał natomiast wysoką jakość. Kopalnia podzielona była na cztery strefy wydobywcze, a urobek transportowany był na powierzchnię kolebami za pomocą wciągarki elektrycznej. Kopalnia została zlikwidowana przez Niemców po zdobyciu przez Rosjan przyczółków na Wiśle. W latach powojennych eksploatacji złóż nie wznowiono. Opuszczona kopalnia została zalana.
Do 1973 r. Miłków był siedzibą gromady obejmującej także wsi Jędrzejów, Rzuchów oraz Romanów.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-18 15:30:14