Bogoria Skotnicka

Bogoria Skotnicka – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec. Miejscowa ludność katolicka przynależy do Parafii św. Jana Chrzciciela w Skotnikach. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Położenie

Miejscowość Bogoria Skotnicka jest jedną z 28 wsi należących do gminy Samborzec. Położona jest nad rzeką Wisłą od południowej strony, po stronie północnej zaś znajduje się jezioro Bogoryjskie. Od zachodu sąsiaduje ze wsią Skotniki, a ze wschodu z Ostrołęką. Wieś usytuowana jest w znacznej części wzdłuż drogi powiatowej, biegnącej od Sandomierza ze wschodu na zachód, w pobliżu wału wiślanego. Pozostała część wsi znajduje się przy drodze gminnej równoległej do drogi powiatowej biegnącej w kierunku Skotnik, oraz przy drodze gminnej prowadzącej na północny wschód tzw. ,,Bałkany” do lasku ,,Ociercin” oraz jeziora ,,Bogoryjskiego”.

Historia

Nazwa Bogoria nadana była rycerskiemu rodowi Bogoriów, jako pierwszemu sławnemu rycerzowi – Mikołajowi Bogorii. Jan Długosz pisał o nim w kronikach jako o fundatorze opactwa Cystersów w Koprzywnicy w roku 1185. Kroniki mówią też o księżnej Marii, żonie Bolesława Kędzierzawego, jako wcześniejszej właścicielce tych okolic. Po objęciu Sandomierszczyzny we władanie Kazimierza II Sprawiedliwego, osadę Bogorię wraz z okolicznymi osadami od roku 1167 otrzymuje Mikołaj Bogoria. Był on promotorem kultu Św. Floriana i kierunków jego ekspansji na wschód, czyli Ruś. Comes Mikołaj Bogoria to jedyny rycerski fundator opactwa cysterskiego w księstwie sandomierskim.