Skotniki (województwo świętokrzyskie)

Skotniki – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec. Miejscowa ludność katolicka przynależy do Parafii św. Jana Chrzciciela w Skotnikach. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Przez wieś przechodzi zielony szlak rowerowy z Sandomierza do Ujazdu.

Historia

Skotniki powstały prawdopodobnie za czasów panowania Mieszka I lub Bolesława Chrobrego, ponieważ w tym właśnie okresie zakładano tzw. osady służebne, które miały na celu dostarczanie różnorodnych usług czy też towarów do grodu książęcego. Sama nazwa "skotnik" oznacza wygon wiejski dla bydła. W związku z powyższym osada ta zajmowała się hodowlą bydła. W 1167 r. żona Bolesława Kędzierzawego przekazała osadę krakowskiej kapitule. W potwierdzeniu dochodu klasztoru koprzywnickiego z 1279 r. wymienione są dziesięciny ze Skotnik (de Scotenik). Ok. 1276 r. w Skotnikach urodził się Jarosław Bogoria Skotnicki późniejszy arcybiskup gnieźnieński i zaufany doradca króla Kazimierza Wielkiego. Jego pradziadkiem był komes Mikołaj Bogoria, fundator w 1185 roku pobliskiego opactwa cystersów w Koprzywnicy. W latach czterdziestych XIV wieku rozpoczęto budowę kościoła w Skotnikach. Jego fundatorem był wyżej wspomniany Jarosław Bogoria Skotnicki. W 1376 r. wdowa po Pawle Skotnickim prowadziła spór z klasztorem w Koprzywnicy o wystawienie młyna nad rzeką Koprzywianką. W Skotnikach miał przebywać sam król Kazimierz Wielki, który dość długo czekał w miejscowym dworze na podanie obiadu. Zniecierpliwiony tą zwłoką zapytał o przyczynę - odpowiedziano mu, że Skotniki nie mają bieżącej wody i muszą po nią posyłać aż do rzeki Koprzywianki. Wskutek tego król wydał przywilej pozwalający sprowadzać wodę kanałami z rzeki. W Skotnikach 13 stycznia 1894 r. przyszedł na świat Stanisław Grzmot-Skotnicki - żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego, generał brygady Wojska Polskiego poległy we wrześniu 1939 r. w Bitwie nad Bzurą.

Majątek w Skotnikach (i sąsiadującej Bogorii Skotnickiej) był własnością rodziny Bogoriów Skotnickich od XII wieku(okres fundacji opactwa koprzywnickiego w 1185 r.) do reformy rolnej w 1944 r. Dwór obronny wraz z parkiem został odzyskany przez syna ostatniego właściciela majątku w 1997 r.

">edytuj] Zabytki

• kościół pw. św. Jana Chrzciciela z połowy XIV w.
• cmentarz parafialny
• dwór obronny z początku XVIII w. z alkierzami z XIV w.

Zobacz też

• Skotniki, Skotniki Dolne, Skotniki Duże, Skotniki Górne, Skotniki Małe