Łączna (województwo świętokrzyskie)

Łączna – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Łączna.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Łączna.

Przez Łączną przebiega droga ekspresowa S7.

Łączna jest punktem początkowym czerwonego szlaku turystycznego prowadzącego do rezerwatu przyrody Diabla Góra oraz zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Starachowic.

Historia

Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiły się już w średniowieczu, jednak jej największy rozwój przypadł na okres XVI w. Dalszy rozwój Łącznej (XVII-XX w.) związany był z górnictwem i przemysłem hutniczym (kuźnice, wielkie piece i huty) w ramach Staropolskiego Okręgu Przemysłowego.

Wzmianki o Łącznej to głównie, opis dworu znajdującego się tuż za kościołem,(w stronę Podłazia) dziś jest to teren prywatny. Obecnie mieszkają w tym miejscu potomkowie właścicieli Dworu. Obok Dworu był także folwark i karczma. Było to w latach 1867-1913 r. Najbogatszy właściciel w Łącznej(właściciel dworu, folwarków w Łącznej i Karczmy) stracił cały dorobek życia w skutek pierwszej Wojny Światowej. Dziś jest obok dawnego dworu figurka z 1915 roku, ofiarowana dla właścicieli dworu, przez ich bliskich przyjaciół(aby, opatrzność Boska nad nimi czuwała, po stracie dorobku). Tę figurkę można dziś bardzo łatwo rozpoznać, gdyż tuż przy niej rośnie ogromne drzewo. Chętni mogą ją obejżeć przy okazji bycia w zabytkowym Kościele Parafialnym.

Podczas II wojny światowej miała tu miejsce nasilona działalność partyzancka. Po wojnie rozwijał się drobny przemysł, a także przemysł związany z wydobyciem kwarcytu na Bukowej Górze.

Zabytki

• Kościół parafialny pw. św. Szymona i Judy Tadeusza Apostoła z 1912 r. jest obiektem stosunkowo młodym. Wzniesiony jest na planie krzyża, zbudowano go z czerwonego piaskowca. Architektura nawiązuje do cech romańskich (rozeta, okna, portal wejściowy, surowe ciosy kamienne) i elementów gotyku (wieżyczki, zwieńczenia, przypory boczne). Nad wejściem powyżej gzym­su, u podstawy wieży, wmurowana jest duża tablica pamiątkowa z datą - 1936. Tablica zawiera w centrum płaskorzeźbę Oko Opatrzności Bożej. Fasada z wieżą centralną i dwiema wieżyczkami bocznymi jest lokalną dominantą, ale wysokie zadrzewienia otoczenia kościoła ograniczają jej oddziaływanie przestrzenne w okolicy. Kościołowi towarzyszy niewysoka wolnostojąca dzwonnica na rzucie zbliżonym do kwadratu, z czterospadowym, piramidalnym dachem pokrytym gontem. Na dziedzińcu przykościelnym stoją wysmukłe drewniane krzyże mi­syjne. Całość otoczona ażurowym, ozdobnym ogrodzeniem metalowym. Obok kościoła znajdował się drewniany budynek dawnej plebanii, na planie litery L, z obudowanym gankiem bocznym. Budynek plebanii był oznaczony jako zabytek w „Spisie zabytków województwa Kieleckiego" wydanym przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w 1981 roku, przy czym zapis dotyczył budynku muro­wanego. Tenże spis datował kościół na przełom XIX i XX wieku.
• 2 miejsca pamięci z okresu II wojny światowej

Zobacz też

• Łączna