Menu
Home» » » » »

Mapa miejscowości Matiaszów


Informacje o Matiaszów:

Ilość kodów pocztowych: 1

Współrzedne geograficzne N: 50.469170

Współrzedne geograficzne E: 21.424721

Strefa numeracyjna: Kierunkowy 15

Liczba ludności: 218

Wysokośc npm: 151 m n.p.m.

SIMC: 0802099[4]

Tablice rejestracyjne: TSZ

Matiaszów

Matiaszów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Osiek.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Przez wieś biegnie droga powiatowa nr 42343/42347 (0815T – Trzcianka – Sworoń – Matiaszów – SzwagrówNiekurza) oraz dwie drogi gminne nr 4233009 (002658T – Szwagrów – Matiaszów); nr 4233010 (002659T – Matiaszów – Matiaszów-Staszówek). W bezpośrednim sąsiedztwie wsi przebiegają wały wiślane, poza tym (w niewielkim fragmencie) biegnie szerokotorowa linia kolejowa nr 65 (tzw. LHS).

Historia i położenie

Wieś leży na terenach zalewowych terasy wiślanej i najprawdopodobniej powstała na przełomie XVI i XVII wieku. Świadczy o tym fakt, że jeszcze w 1578 roku, kiedy to sporządzono spisy okolicznych parafii, nie wspomniano o niej (ponadto koryto Wisły biegło około 2–3 km na zachód od obecnego – poprzez dzisiejszy Matiaszów) a nazwa miejscowości pojawia się pierwszy raz w roku 1680 w księdze chrztów parafii Niekrasów jako Matyiaszow. W dokumentach XIX–wiecznych najczęściej spotykany jest zapis Matyaszow i Matyaszów,,. Nazwa wsi pochodzi od imienia Matias lub bardziej po polsku Matyjasz – staropolskiej postaci imienia Maciej. Z kolei we współczesnej nam książce Miasto i Gmina Osiek Piotra Barańskiego z 1999 roku, ujęto to nieco inaczej.

 Piotr Barański, Miasto i Gmina Osiek.
W gminie. (...) Matiaszów.
Wieś należąca do majątku Radziwiłłów. Położona nad Wisłą. Jej istnienie potwierdzone jest od XIII wieku. Należała do parafii Niekrasów. W XIX wieku chłopi otrzymywali ziemię na własność za niewielką odpłatnością (ziemie położone na tzw. „Karczunku”, zarośla nadwiślańskie, obecnie rejon nazywany „Korea”), biedniejszym nadawano ziemię za odrobek. Radziwiłłowie dobrowolnie parcelowali majątek.
Do wioski należy przysiółek „Staszówek”. Mieszkali tu wyrobnicy z majątku w Szwagrowie, nie posiadający własnych gospodarstw.

Na obszarze Matiaszowa znajduje się staro-rzeczne Jezioro Matiaszowskie oraz mokradła zwane Starym Wiślem, co na Sandomierszczyźnie oznacza dawne koryto wiślane. Od XVII wieku stał tu dwór, który istniał mniej więcej do drugiej połowy XIX wieku. W roku 1846 lub 1847 utworzono pod folwark i cukrownię sąsiednią wieś – Szwagrów, przez co zmniejszyła się powierzchnia gruntów południowej części Matyaszowa. Jeszcze w owych czasach miejsce niegdysiejszych zabudowań wiejskich znacząco różniło się od wyglądu współczesnego (wówczas teraźniejszego), bowiem: domy we wsi stały tylko na terenie wysiółka Górka i po drugiej stronie Jeziora Matiaszowskiego, na przedłużeniu drogi biegnącej przez Górkę, a jezioro jakby poławiało wieś. Zachował się oryginalny opis tego jeziora z 1851 roku wg Ludwika Wolskiego .

Wieś wymieniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod koniec XIX wieku.

 Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VI.
MATYASZÓW, wieś nad rzeką Wisłą, powiat sandomirski, gmina Tursko, parafia Niekrasów. Odległość 34 wiorsty od Sandomierza, ma 37 domów, 208 mieszkańców, 289 mórg ziemi dworskiej i 320 mórg (ziemi) włościańskiej. Obszar folwarku należy do dóbr hrabiego Artura Potockiego.

Na podstawie ww. informacji z 1887 roku – Matyaszów, to wieś nad rzeką Wisłą w ówczesnym powiecie sandomierskim, w ówczesnej gminie Tursko i parafii Niekrasów. Leży w odległości 34 wiorst od Sandomierza. Ma 37 domów, 208 mieszkańców, 289 morgi ziemi dworskiej i 320 mórg ziemi włościańskiej. Obszar folwarku Matyaszów należy do dóbr hr. Artura Potockiego.

W 1886 roku ówczesna parafia Niekrasów należała do ówczesnego dekanatu sandomierskiego (ale dawniej jeszcze do dekanatu staszowskiego) i liczyła wówczas 2230 dusz.

Matyaszów w 1867 roku wchodził w skład gminy Tursko, z urzędem gminy w Strużkach. Sądem okręgowym dla gminy był IV Sąd Okręgowy w Staszowie (tam też była stacja pocztowa). Gmina miała 8781 mórg rozległości ogółem (w tym 5083 mórg włościańskich) i 4613 mieszkańców (w tym 1,4 proc. pochodzenia żydowskiego, tj. 63 żydów). W skład gminy wchodziły jeszcze: Antoszówka, Dąbrowa, Luszyca, Nakol, Niekrasów, Niekurza, Okrągła, Ossala, Pióry, Rudniki, Szwagrów, Strużki, Sworoń, Trzcianka, Tursko Małe, Tursko Wielkie, Tursko Wola, Zaduska Kępa i Zawada.

Obecnie na drugim brzegu jeziora, gdzie stał wspomniany wyżej dwór, są pola, a śladów po dawnych zabudowań nie ma, bowiem gospodarstwa rolne znajdują się na tzw. Górce oraz wzdłuż całej drogi Matiaszów-Staszówek. Nazwa tego przysiółka jest stosunkowo młoda, bowiem na przełomie XIX i XX wieku było to miejsce rosyjskiego kordonu, jako, że Wisła stanowiła granicę ówczesnych zaborów. Wcześniej, od XV lub XVI wieku znajdowała się tu odrębna wieś Kępa Zaduska; która zanikła w latach 70. XIX wieku.

Dzisiaj w Matiaszowie jest około 55 domów, na Staszówku około 15. Pod koniec lat 70. XX wieku poprowadzono tędy tor Linii Hutniczo-Siarkowej nr 65 jednocześnie budując most kolejowy na Wiśle z przejściem dla pieszych i rowerzystów.

Demografia

Współczesna struktura demograficzna wioski Matiaszów na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS-u, z prezentacją danych z 2002 roku:

Tabela 1.1 Poziom populacji wioski w przedziałach wiekowych
WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m.
POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w przedziałach wiekowych w 2002 roku)
OGÓŁEM 0-9 10-19 20-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79 80 +
I. OGÓŁEM os. 290 44 36 34 47 33 24 33 31 8
odsetek  % 100 15,1 12,4 11,7 16,2 11,4 8,3 11,4 10,7 2,8
1. WEDŁUG PŁCI
A. Mężczyzn os. 147 21 17 18 26 22 9 19 13 2
odsetek  % 50,7 7,2 5,8 6,2 9 7,6 3,1 6,6 4,5 0,7
B. Kobiet os. 143 23 19 16 21 11 15 14 18 6
odsetek  % 49,3 7,9 6,6 5,5 7,2 3,8 5,2 4,8 6,2 2,1

Rysunek 1.1 Piramida populacji — struktura płci i wieku wioski Tabela 1.2 Poziom populacji wioski w grupach wiekowych
WYSZCZEGÓLNIENIE J.
m.
POPULACJA MIESZKAŃCÓW
(w grupach wiekowych w 2002 roku)
OGÓŁEM Mężczyzn Kobiet
I. OGÓŁEM os. 290 147 143
odsetek  % 100 50,7 49,3
1. W WIEKU
A. Przedprodukcyjnym os. 72 34 38
odsetek  % 24,8 11,7 13,1
B. Produkcyjnym os. 156 89 67
odsetek  % 53,8 30,7 23,1
a. mobilnym os. 102 55 47
odsetek  % 35,2 19 16,2
b. niemobilnym os. 54 34 20
odsetek  % 18,6 11,7 6,9
C. Poprodukcyjnym os. 62 24 38
odsetek  % 21,4 8,3 13,1

Geografia

W XIX–wiecznym Matiaszowie umiejscowione było nieduże jeziorko nazwane Matyaszowskie – znane nam z oryginalnego opisu Ludwika Wolskiego z 1851 roku.

 Ludwik Wolski, Biblioteka Warszawska. Pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi, t. I.
Jeziora w Królestwie Polskiém. (...) Jeziora Gubernii Radomskiéj. (...) Powiat Sandomierski.
Wszystkie jeziora powiatu tego leżą nad samą rzeką Wisłą lub w niewielkiéj od niéj odległości.
(...) Znajdujące się we wsi Matyaszów, gminie Tursko, jezioro nazwane Matyaszowskie, położone jest na płaszczyznie, w miejscu otwartém. Grunta jego nadbrzeżne są twarde. Obszerne 5 do 6 morgów, głębokość nierówna, największa wynosić może stóp 16. Żadna rzeka ani strumień z niego nie wypływa, ani téż wpływa; za roztopieniem śniegów, lub spadnięciem ulewnych deszczów, znacznie przybiera. Podziemnéj kommunikacyi nie ma. Woda nieco zielonawego koloru, słodka, żadnego odoru niemająca, od brzegów zarosła trzciną. Obfituje w ryby: szczupaki, karasie, karpie i inne. Gdy jeszcze od strony Wisły lądy nie były zabezpieczone wałami, rzeka ta, w czasie wylewów swych, wiele drzew do jeziora tego naniosła, przez co połów ryb utrudniony. Lecz wydobycie drzew tych jest niepodobne, gdyż woda z jeziora spuścić się nie da, a ztąd i znacznego dochodu z rybołostwa spodziewać się tu nie można. Obecnie takowy liczyć można rocznie najwięcéj rubli srébrem 3.
(...) Z wyliczenia takowego wypada, że w gubernii radomskiéj jest w ogóle jezior 59, rozległość ich włók 15, morgów 27; w tym: w powiecie sandomierskim jezior 31, rozległość ich włók 11, morgów 7. Wszystko to są jeziora mniejszéj wielkości; największe z nich Kozłowy dół ma obszerności morgów 70, po nim idzie Krzcińskie – morgów 50, daléj Słoniawa i Przewłockie po morgów 30; inne coraz mniejsze.

Wieś Matiaszów położona jest 10,8 km na wschód, północny wschód od Połańca; 20,4 km na wschód, południowy wschód od Staszowa; 20,7 km na północ od Mielca i 22,3 km na południowy zachód od Tarnobrzega leżąc na wysokości 150 m n.p.m.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. ubiegłego wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Matiaszowa zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych
Nazwa wsi — miasta Nazwy części wsi
— miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
— charakter obiektu
I. Gromada TURSKO WIELKIE
  • Matiaszów
  • Górka
  • Korea
  • Podwale
  • Staszówek
  • Jezioro Matiaszowskie — jezioro
  • Karczunek — pole, łąka
  • Kępa Matiaszowska — pole, łąki
  • Pastwisko — pole
  • Pod Domem — pole
  • Szwagroskie — pole
  • Za Jeziorem — pole
  • Zobacz też

    • Kościół Nawiedzenia NMP w Niekrasowie
    • Parafia Nawiedzenia NMP w Niekrasowie

    Kody pocztowe, Matiaszów (wyświetlono 1/1)

    Ocena internautów miejscowości Matiaszów
    Średnia ocena: 4.9
    liczba ocen: 7

    Wtyczki społecznościowe

    Lubisz miejscowość Matiaszów, kliknij Google +1 , lub Lubię to!

    Komentarze o miejscowości Matiaszów

    Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 07:37:09

    Szybka zmiana regionu Polski