Rudniki (powiat staszowski)

Rudniki – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Połaniec.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

W latach 1867-1954 w granicach administracyjnych gminy Tursko (natenczas dzieliła się na: wioskę i folwark); a w granicach obecnej gminy Połaniec dopiero od 1 stycznia 1973 roku po reaktywacji gmin w miejsce gromad.

Wieś zlokalizowana jest przy drodze wojewódzkiej nr 764.

Historia

Wieś wymieniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod koniec XIX wieku.

Bronisław Chlebowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. IX.

RUDNIKI, wieś i folwark, powiat sandomierski, gmina Tursko, parafia Połaniec, odległość od Sandomierza 39 wiorst, mają młyn wodny na rzece Czarnej, 42 domy, 385 mieszkańców, 510 mórg (ziemi) dworskiej, 563 (mórg ziemi) włościańskiej. W 1827 roku było (tu) 34 domy, 222 mieszkańców. W XV wieku Rudniki są własnością Jana Rytwiańskiego, kasztelana krakowskiego, który miał tu 12 łanów kmiecych, karczmę, 1 zagrodziarza z rolą. Dziesięcinę snopową i konopną, wartości 8 grzywien, dawano biskupowi krakowskiemu (Długosz, Liber Beneficiorum, II, 450, 451). W 1578 roku własność kasztelana radomskiego, miała 24 osadników, 6 łanów, 1 zagrodziarza z rolą, 3 komorników, 3 biednych, 1 rzemieślnika (Pawiński, Małopolska, III, 169).

Rudniki w 1867 roku wchodził w skład gminy Tursko, z urzędem gminy w Strużkach. Sądem okręgowym dla gminy był IV Sąd Okręgowy w Staszowie (tam też była stacya pocztowa). Gmina miała 8 781 mórg rozległości ogółem (w tym 5 083 mórg włościańskich) i 4 613 mieszkańców (w tym 1,4 proc. pochodzenia żydowskiego, tj. 63 żydów). W skład gminy wchodziły jeszcze: Antoszówka, Dąbrowa, Luszyca, Matyaszów, Nakol, Niekrasów, Niekurza, Okrągła, Ossala, Pióry, Szwagrów, Strużki, Sworoń, Trzcianka, Tursko Małe, Tursko Wielkie, Tursko Wola, Zaduska Kępa i Zawada.

W 1895 roku ówczesna parafia Połaniec należała do ówczesnego dekanatu sandomierskiego i liczyła wówczas 5 514 dusz.

Demografia

Współczesna struktura demograficzna wioski Rudniki na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS-u, z prezentacją danych z 2002 roku:

Tabela 1.1 Poziom populacji wioski w przedziałach wiekowych

WYSZCZEGÓLNIENIE					J. m.	POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w przedziałach wiekowych w 2002 roku)
						OGÓŁEM	0-9	10-19	20-29	30-39	40-49	50-59	60-69	70-79	80 +
I.	OGÓŁEM				os.	410	48	66	73	48	53	44	37	30	11
	—	odsetek			%	100	11,7	16	17,8	11,7	12,9	10,7	9,1	7,4	2,7
	1.	WEDŁUG PŁCI
		A.	Mężczyzn		os.	208	23	33	43	30	32	20	15	8	4
			—	odsetek	%	50,8	5,6	8	10,5	7,3	7,8	4,9	3,7	2	1
		B.	Kobiet		os.	202	25	33	30	18	21	24	22	22	7
			—	odsetek	%	49,2	6,1	8	7,3	4,4	5,1	5,8	5,4	5,4	1,7

Rysunek 1.1 Piramida populacji — struktura płci i wieku wioski Tabela 1.2 Poziom populacji wioski w grupach wiekowych

WYSZCZEGÓLNIENIE						J. m.	POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w grupach wiekowych w 2002 roku)
							OGÓŁEM	Mężczyzn	Kobiet
I.	OGÓŁEM					os.	410	208	202
	—	odsetek				%	100	50,8	49,2
	1.	W WIEKU
		A.	Przedprodukcyjnym			os.	97	47	50
			—	odsetek		%	23,7	11,5	12,2
		B.	Produkcyjnym			os.	242	141	101
			—	odsetek		%	59	34,4	24,6
			a.	mobilnym		os.	167	100	67
				—	odsetek	%	40,7	24,4	16,3
			b.	niemobilnym		os.	75	41	34
				—	odsetek	%	18,3	10	8,3
		C.	Poprodukcyjnym			os.	71	20	51
			—	odsetek		%	17,3	4,9	12,4

Zobacz też

• Rudniki
• Rudniki-Kolonia