Pożarki

Pożarki (niem. Pohiebels) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Do sołectwa Pożarki należą miejscowości: Kwiedzina, Martiany, Osewo, Owczarnia i Pożarki.

Historia

Na wschód od wsi znajduje się grodzisko pruskie zwane Zamkową Górą.

Właścicielem majątku ziemskiego o powierzchni 622 ha pod koniec XIX wieku była tu rodzina von Lübtow. W roku 1913 właścicielem Pożarek był Georg F. Schenck zu Tautenburg. Majątek ten został rozparcelowny na początku lat trzydziestych XX wieku. Przed II wojną światową w Pożarkach były 33 duże gospodarstwa chłopskie i 3 małe oraz trzech stelmachów i trzech kowali.

Budynek nowej szkoły w Pożarkach wybudowano w 1929 roku. Była to szkoła dwuklasowa. Po II wojnie światowej początkowo była to także szkoła dwuklasowa (rok szkolny 1946/1947), a później ośmioklasowa szkoła podstawowa (1970 r.). W budynku po zlikwidowanej szkole znajdują się mieszkania, kaplica parafii w Karolewie i świetlica wiejska Dziupla.

W latach 1954-1957 Pożarki były siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej. Pierwszym jej przewodniczącym był Stanisław Milewicz.

Niewielki dwór w Pożarkach wybudowany był w drugiej połowie XIX wieku. Po dawnym założeniu dworsko-gospodarczym zachował się zarośnięty park i spichlerz.

Demografia

W statystykach w pierwszej połowie XX wieku liczbę mieszkańców Pożarek podawano razem z Kwiedziną i Osewem. W roku 1925 było tu 371 osób, a w 1939 – 459 osób.

W roku 1970 mieszkały tu 194 osoby, a w 2000 r. – 154.

Inne

We wsi znajduje się przystanek autobusowy na trasie Kętrzyn – Giżycko. Dalej za wsią funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne specjalizujące się w hodowli koni. Do gospodarstwa agroturystycznego prowadzi droga obok smażalni ryb czynnej w sezonie turystycznym.

Bibliografia

• Rudolf Grenz, "Der Kreis Rastenburg", Marburg/Lahn, 1976.
• Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, Pojezierze, Olsztyn, 1978. (str. 218 – opis wsi)
• Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, (Wydanie III poszerzone i uzupełnione) Studio ARTA, Olsztyn, 2001, ISBN 83-912840-2-6 (str. 335).