Średnia ocena: 4.2
liczba ocen: 30
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 54.236389
Współrzedne geograficzne E: 21.081110
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 89
Liczba ludności: 277
Tablice rejestracyjne: NKE
Prosna (niem. Prassen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Korsze.
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie olsztyńskim.
Obok wsi przepływa rzeka Guber, która oddziela Prosnę od Sątoczna.
Nazwa wsi wywodzi się z języka puskiego od słowa prassan - proso.
Wieś lokował tu w roku 1376 wielki mistrz krzyżacki Winrich von Kniprode na prawie chełmińskim. Czynsz od włóki wynosił dwie grzywny i cztery skojce.
Od XVI wieku do stycznia 1945 roku Prosna była w posiadaniu rodu zu Eulenburg. Przodkowie tej rodziny przybyli z Saksonii, aby jako rycerze krzyżaccy uczestniczyć w wojnie trzynastoletniej. Jako wynagrodzenie za udział w wojnie otrzymali nadania ziemskie w Galinach, Wicken (obecnie Klimowka obwód kaliningradzki) i Skandawie. Dzięki ożenkowi Botho X. zu Eulenburga z dziedziczką Sątoczna Anną Vogt von Ammerthal od 1520 roku Prosna znalazła się w posiadaniu rodu zu Eulenburg. Sątoczno było główną siedzibą rodu do roku 1610, a następnie Prosna.
W roku 1913 do dóbr w Pośnie należały następujące wsie i folwarki: Błuskajmy Małe, Błuskajmy Wielkie, Bykowo, Kałwągi, Łękajny, Sątoczno, Stawnica, Wetyn i inne oraz lasy. Razem dobra miały powierzchnię 3036 ha.
W styczniu 1945 po zajęciu Prosny przez Armię Czerwoną pałac i majątek ziemski były użytkowane przez pododdział tej armii aż do zbiorów ziemniaków w roku 1946, podobnie było w Łazdojach. Majątek w Prośnie jesienią 1946 r. przejęły Państwowe Nieruchomości Ziemskie, a później w 1949 powstał tu specjalistyczny PGR pod nazwą Stacja Hodowli Ziemniaka w Prośnie. W roku 1974 SHZ w Prośnie weszła w skład wielozakładowego Przedsiębiorstwa Gospdarki Nasiennej w Korszach, które początkowo miało siedzibę w Glitajnach.
W roku 1970 w Prośnie było 249 mieszkańców.
Pierwszy murowany dwór w Prośnie wybudowany został w latach 1610-1620. Rezydencja została rozbudowana w latach 1667-1668 według planów Józefa Naronowicza-Narońskiego. Budowę barokowego pałacu zlecił pan na Prośnie Georg Friedrich zu Eulenburg (cioteczny brat Ahasvera ze Sztynortu).
Pałac został przebudowany w 1860 r. W pałacu zwraca uwagę oryginalna wieża w stylu romantycznego gotyku, w znacznym stopniu zniszczona. Z pałacu zachowała się tylko elewacja, wnętrza wypalone. Podobno pałac przetrwał wojnę, ale użytkowany przez PGR od 1945 r. powoli popadł w ruinę. Zachowały się piękne maswerkowe okna. Osobliwością pałacu miały być pięknie rzeźbione drewniane schody. W przydworskim parku starodrzew z liczącymi ponad 200 lat dębami i świerkami.
Zobacz też: Prosna
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 06:30:37