Ocena internautów miejscowości Biała Piska
Średnia ocena: 4.8
liczba ocen: 17
Ilość ulic: 34
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 53.611389
Współrzedne geograficzne E: 22.063061
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 87
Liczba ludności: 4050
Gęstość ludności: 1242,9 os./km²
Powierzchnia: 3.2 km²
Wysokośc npm: 163
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 6283716014
Tablice rejestracyjne: NPI
Dzielnica: Kolonia Szkody
Dzielnica: Olszyna
Biała Piska (niem. Bialla) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Biała Piska. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. suwalskiego.
Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 4036 mieszkańców. Obecnie w Białej Piskiej jest zlokalizowany drobny przemysł spożywczy i drzewny. W pobliżu miasta znajdują się pokłady torfu, wapienia łąkowego i rudy darniowej. Znajduje się tu przystanek PKP, PKS, ośrodek zdrowia, poczta, bank, restauracje, kawiarnie, funkcjonowało kino.
Wieś Biała Piska powstała w 1428 r. w miejscu wcześniejszej osady pruskiej Gayle. Nazwa pochodzi z języka staropruskiego – gaylis oznacza biały. Koloniści z Mazowsza przetłumaczyli jako Biała. Wieś wymieniana w sprawozdaniu wizytacyjnym z 1424 r. jako licząca 60 łanów z młynem, w dąbrowie przy Gayle (dąbrowa położona pół mili od Jeziora Kumielskiego), gdzie niejaki Cwalina wraz z 20 krewnymi objął obszar 100 łanów. Dobra te znajdowały się ćwierć drogi od młyna zwanego Steffanflies.
Przywilej lokacyjny dla wsi czynszowej wystawiony został 9 października 1428 r. przez Josta Struppergera komtura bałgijskiego i wójta natangijskiego, za wiedzą i wolą wielkiego mistrza Pawła von Rusdorfa. Wieś położona była w okolicy zwanej Gayle, na 60 łanach na prawie chełmińskim. Sołtys i zasadźca – Piotr Szulc otrzymał 6 łanów chełmińskich, 4 łany przeznaczono na uposażenie parafii. Mieszkańcy otrzymali 15 lat wolnizny. Karczma wymieniana była już w 1447 r.
W 1481 ksiądz Nicolaus parafii w Białej zrezygnował z funkcji proboszcza ze względu na stan zdrowia. Jego następcą został ks. Petrus Swenteslai z diecezji płockiej. Proboszcz Swenteslai obsadzony został przez komtura bałgijskiego Erazmusa von Reizensteina. Przed 1525 Biała należała do archiprezbiteratu w Reszlu.
Rozwój na przełomie XVI/XVII w. Biała zawdzięczała dogodnemu położeniu na szlaku handlowym. Zasłynęła głównie z dużych jarmarków bydła. Dwa wydarzenia wstrzymały rozwój miasta. W 1656 r. wieś została spalona przez Tatarów hetmana Gosiewskiego. Kolejnym była epidemia dżumy.
26 marca 1722 r. w Królewcu Fryderyk Wilhelm I, król pruski, nadał osadzie Bialla prawa miejskie. Biała Piska liczyła wówczas 600 mieszkańców. Wybudowanie linii kolejowej Ełk-Pisz (1883 r.) spowodowało rozwój miasta w XIX w.
Stąd pochodził królewiecki duszpasterz polski Krzysztof Liebruder. W latach 1826-1829 pastorem był Jan Szamborski (1770-1832), nauczyciel, autor popularnych na Mazurach podręczników do języka polskiego.
Do roku 1938 miasto nosiło oficjalną niemiecką nazwę administracyjną Bialla, w roku 1938 (16 lipca) dekretem będących u władzy niemieckich nazistów przemianowana na Gehlen, po czym na Gehlenburg. 4 września 1939 samotny polski samolot Karaś z 51 eskadry rozpoznawczej ostrzelał i obrzucił na miejscowym dworcu bombami niemiecki pociąg przewożący uzbrojenie i sprzęt wojskowy.
Po zakończeniu II wojny światowej do 1946 r. miasto było siedzibą powiatu piskiego.
Ratusz
Kościół barokowy pw. św. Andrzeja Boboli
Wieża ciśnień
„Komorowo“
Na terenie miasta działalność duszpasterską prowadzą następujące kościoły:
Węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i powiatowe:
Przez miasto przebiega linia kolejowa Szczytno – Ełk, ze stacją kolejową Biała koło Piszu, Od 1 lipca 2010 roku, przywrócono po 10 latach ruch pasażerski na linii (Olsztyn)-Pisz-Ełk przez Białą k.Piszu.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 22:38:44