Ocena internautów miejscowości Osieczna
Średnia ocena: 4.9
liczba ocen: 29
Ilość ulic: 46
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.905830
Współrzedne geograficzne E: 16.676390
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 65
Liczba ludności: 2000
Gęstość ludności: 448 os./km²
Powierzchnia: 4.8 km²
Wysokośc npm: 74
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 4303913034
Tablice rejestracyjne: PLE
Dzielnica: Stanisławówka
Osieczna (niem. Storchnest) to miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, przy drodze Leszno - Śrem, nad Jeziorem Łoniewskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Osieczna. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. leszczyńskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 2132 mieszkańców.
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1393. Wtedy właścicielem Osiecznej wraz z okolicznymi dobrami był kasztelan santocki Wojsław Borek z Gryżyny (zmarły w 1385). Prawdopodobnie nadał on miejscowości prawa miejskie (lokacja około 1370) i herb (na złotym polu czerwona głowa rogatego jelenia skierowana ku przodowi). Wojsław Borek zbudował zapewne pierwszy zamek nad brzegiem Jeziora Łoniewskiego. Kolejnym właścicielem miasta był syn Wojsława, Andrzej Borek - Gryżyński (zarządzał w latach 1404-1418). Jednym z kolejnych właścicieli był jego syn, Maciej Borek (1418-1452). Maciej rozbudował zamek, ufundował również szpital - przytułek dla ubogich i starców z drewnianym kościołem (zapewne szpital i kościół Św. Ducha). W 1436 został on starostą wschowskim a w 1442 kasztelanem nakielskim, ale główną jego siedzibą pozostał zamek w Osiecznej. Po Macieju Osieczna przeszła w posiadanie jego syna, Mikołaja Borka (zarządzał w latach 1453-1496). W 1498 miasto i zamek przejął syn Mikołaja, Andrzej Borek Osiecki. Po sporach majątkowych miasto i okoliczne dobra stały się własnością Andrzeja Osieckiego i jego sióstr Barbary i Małgorzaty.
Od sióstr Andrzeja Borka Osieckiego część dóbr osieckich odkupił Łukasz II Górka; część dóbr i miasta została darowana jego synowi, Andrzejowi. W rękach Górków Osieczna pozostawała do 1592. Potomkowie Łukasza, Andrzej i Stanisław wspierali reformację. Pod rządami ostatniego z Górków miasto i zamek podupadły. Po bezpotomnej śmierci Stanisława Górki właścicielem Osiecznej został jego siostrzeniec, Andrzej Czarnkowski, który przeprowadził remont i rozbudowę zamku, wnosząc także zasługi dla rozwoju miasta.
Kolejnymi właścicielami miasta byli Przyjemscy (1601-1653), Opalińscy (1653-1690), Mycielscy (1690-1744), a później Skoroszewscy (1750-1797). W 1793 miasto strawił doszczętnie groźny pożar, a w kilka lat później Mikołaj Skoroszewski sprzedał majątek na licytacji. Od 1799 do 1821 właścicielem Osiecznej był Bonawentura Gajewski, później zadłużony majątek wraz zamkiem przeszedł na własność banku w Berlinie. Kolejni właściciele (między innymi rody von Paschke, Goeppner, Dobielińscy i von Helldorf) nie mieszkali w Osiecznej, przyczyniając się do popadnięcia zamku w ruinę i dalszego zadłużenia majątku. Dopiero w 1861 Heinrich Burghard Abegg przeprowadził remont i przebudowę zamku, nadając mu charakter neobarokowy. Kolejna przebudowa i restauracja dokonana została przez Heinricha von Heydebrandta und der Lasa w latach 1895-1906, nadając zamkowi obecny kształt. W rękach von Heydebrandtów Osieczna pozostawała od 1877 aż do 1945. W Osiecznej zamieszkiwał pod koniec życia dyplomata i szachista Tassilo von Heydebrandt und der Lasa (1818-1899), który zmarł w Osiecznej i został pochowany na miejscowym cmentarzu protestanckim. 21 października 1939, w ramach Operacji Tannenberg Niemcy zamordowali tu trzech wytypowanych wcześniej mieszkańców.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:47:25