Leszno

Leszno (niem. Lissa) – miasto na prawach powiatu w województwie wielkopolskim, położone w zachodniej części Polski, pomiędzy dwoma dużymi centrami gospodarczymi – Poznaniem i Wrocławiem. Zamieszkuje je 64 432 mieszkańców na powierzchni 31,86 km²; co daje miastu siódmą lokatę pod względem wielkości w województwie.

Demografia

Historia

Początki Leszna

Pierwsza wzmianka historyczna o Lesznie pochodzi z 1393 roku. Wówczas osada Leszczno stanowiła własność Stefana z Karnina, który posiadał pieczęć herbu Wieniawa. Ród Wieniawitów przybrał od swej osady nazwisko Leszczyńscy. W XV w. istniały tu dwie osady Leszczno i Leszczynko. Do 1547 civitas Leszno rozwijało się w cieniu większych, starszych, bogatszych i uprzywilejowanych ośrodków takich jak: Wschowa, Kościan, Osieczna, Święciechowa. W początkach XVI w. Leszno stało się znaczącym centrum reformacji. W 1543 Rafał IV Leszczyński herbu Wieniawa, kasztelan przemęcki, otrzymał od króla Zygmunta Starego zgodę na założenie na gruntach wsi o tej samej nazwie osady miejskiej. W 1547 nadano prawa miejskie miastu, które posiadało już wtedy gimnazjum, w którym wykładał między innymi Jan Ámos Komenský oraz Jan Jonston.

Wiek XVI i XVII – Leszno jako ważny ośrodek reformacji

Osiedlenie Braci czeskich (1516) oraz sprowadzenie tkaczy śląskich do miasta spowodowało szybki rozwój Leszna. W 1626 Bracia czescy utworzyli tu szkołę wyższą, z tego też roku pochodzi zachowana synagoga, a ok. 1633 powstała tu również parafia ewangelicka (luterańska). W latach 1638-1647 mieszkał tu teolog i poeta Johann Heermann i tu został pochowany. XVII-wieczne Leszno było największym w Wielkopolsce ośrodkiem drukarstwa, związanym z działalnością miejscowych ewangelików (wśród których przeważali uchodźcy z pobliskiego Śląska). W latach 1636-1639 nastąpiło znaczne powiększenie obszaru miasta, otoczono je nowymi fortyfikacjami ziemno-bastionowymi. Cztery Bramy (północna Kościańska, wschodnia Osiecka, zachodnia Święciechowska i południowa Rydzyńska) łączyły miasto z przedmieściami. W mieście odbywały się liczne jarmarki, mieszczanie korzystali z zwolnień i udogodnień podatkowych. Towary produkowane w Lesznie eksportowane były do Saksonii, Rosji i na Litwę. Złoty okres dla Leszna zakończył się w 1655, miasto zostało spalone i zniszczone, ponownie w 1707 przez Rosjan, a w 1709 zaraza zdziesiątkowała mieszkańców.

Okres rozwoju miasta zbiegł się w czasie z okresem podziału chrześcijaństwa, walk religijnych i prześladowań. Właśnie takie ośrodki jak Leszno pozwoliły uzyskać Polsce status kraju „bez stosów”. W Lesznie współżyły cztery wyznania: bracia czescy, luteranie, katolicy i żydzi. Leszno stało się w czasach nowożytnych również ośrodkiem życia naukowego. Będąc jeszcze pod względem ludności miasteczkiem potrafiło się ufortyfikować oraz założyć sieć wodociągową. Leszno stało się od tego momentu drugim, po Poznaniu, miastem Wielkopolski. Stan ten nienaruszalnie zachował się aż do rozbiorów.

Ćwierćwiecze 1630-1656 to nie jedyny „złoty okres” dla tej miejscowości. Równie dobrze pojęcie to odnosi się do lat po odbudowie i rewitalizacji miasta po wielokrotnych pożarach i wojnach. Władze wraz z właścicielami dbali skutecznie o miasto. Stwarzano wiele urzędów, które pomagały w rozwoju handlowym, społecznym, terytorialnym, stratygraficznym, ale także estetycznym, kulturowym. Leszno czasów nowożytnych nie było tylko jednym z głównych ośrodków produkcji tekstylnej, ale zarazem swego rodzaju szkołą przemysłową w tej dziedzinie. Tutaj powstawały wzory organizacyjne i produkcyjne sukiennictwa. Uczyli się w Lesznie rzemiosła liczni przybysze z różnych miast nie tylko polskich (jak Gdańsk, Poznań czy Kraków), lecz także zagranicznych (Berlin, Augsburg, Królewiec, Lubeka czy Lipsk).

Obok innych szkół, w mieście działało gimnazjum akademickie z bogatą biblioteką i teatrem. Znaczącą postacią leszczyńskiego środowiska naukowego o uniwersalnym wymiarze był reformator pedagogiki Jan Ámos Komenský, a obok niego także inni uczeni, jak Jan Jonston czy Daniel Ernest Jabłoński, współzałożyciel Berlińskiej Akademii Nauk. W leszczyńskich szkołach w II poł. XVIII w. uczyło się jednocześnie kilkuset uczniów. Wraz z Lesznem rozwijała się cała Wielkopolska. Stała się ona najwyżej rozwiniętym gospodarczo regionem w przedrozbiorowej Polsce.

Okres rozbiorów i odzyskania niepodległości

W drugim rozbiorze Polski Leszno zostało wcielone do Prus. W tym okresie miasto dotknęły dwa wielkie pożary – w 1767 i 1790. Leszno dzieliło losy Wielkopolski, którą Berlin zamierzał zintegrować z państwem pruskim jako jego rolnicze zaplecze. Leszno utraciło swoją unikalną pozycję kulturalną, jednak nadal pozostawało silnym i ważnym ośrodkiem na mapie Wielkopolski. Miasto unowocześniało się, rozwijało pod względem urbanistycznym. Wobec utworzenia granicy celnej z większością ziem dawnej Rzeczypospolitej znikła jednak możliwość dalszego rozwoju sukiennictwa i płóciennictwa, straciło także swoją rolę młynarstwo i handel zbożem. Aktywność gospodarcza trwała, ale już w innych warunkach.

Do XIX w. w Lesznie dominowała ludność niepolska, przede wszystkim niemieckojęzyczna i protestancka. Wraz z procesami uprzemysłowienia nowym zjawiskiem stał jednak się stopniowy przyrost ludności polskiej, który zbiegł się z rozwojem polskiej i niemieckiej świadomości narodowej oraz zarysowaniem się konfliktów narodowościowych. Jeszcze w I poł. XIX w. nie przynosiło to znacznego zachwiania tradycyjnego współżycia. Na przykład w gimnazjum leszczyńskim język polski był uprzywilejowany, mimo że Polacy stanowili w mieście mniejszość. Kontynuowana była działalność naukowa, gdzie Leszno, oprócz Poznania, było w Wielkopolsce największym ośrodkiem wydawniczym i oświatowo-kulturalnym. II poł. XIX w. była okresem narastającej polityki germanizacyjnej, nasilonej w szczególności po zjednoczeniu Niemiec w 1871. W latach 1876-1900 usunięto polski z gimnazjum, zaczęto zwalniać polskich nauczycieli i zastępowano ich Niemcami. Działania te wywołały opór wśród ludności polskiej, która organizowała strajki szkolne i prowadziła działalność konspiracyjną. W 1905 w mieście mieszkało 16 021 osób, w tym 79,2% Niemców, 13,7% Polaków i 6,2% Żydów. 53,1% mieszkańców było ewangelikami, 39,8% – katolikami.

Wielu leszczynian wzięło udział w walkach Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 r. W warunkach przewagi ludności niemieckiej w mieście powstańcom nie udało się go opanować. Do Polski miasto powróciło na mocy traktatu wersalskiego 17 stycznia 1920 r.

Okres międzywojenny

W okresie międzywojennym miasto było ważnym węzłem komunikacyjnym (biegły tu linie kolejowe Rawicz – Poznań, Zbąszyń – Leszno, Leszno – Ostrów Wielkopolski, Kalisz – Leszno, Jarocin – Leszno, krzyżowały się też linie tranzytowe do Wrocławia i Głogowa). Rozwinięty był handel i przemysł: młyny, browary, tartaki, garbarnie, fabryka produktów chemicznych, produkowano wyroby włókiennicze, maszyny, wagi i fortepiany, cukier i eksploatowano pokłady kredy. Leszno odgrywało ważną rolę w życiu gospodarczym Polski.
Po I wojnie światowej Leszno znowu stało się częścią odrodzonego państwa polskiego. W okresie 20 lecia międzywojennego z Leszna odpłynęła ludność niemiecka. W 1919 r. Polacy stanowili już ok. 70% mieszkańców miasta, a już w 1939 ok. 90%. Miasto rozwijało się w dalszym ciągu nawiązując do bogatej tradycji porządku, racjonalizmu i rzeczowości. Wykorzystywana była każda niemal szansa rozwoju miasta. Nawiązywano do dawnego rozwoju oświaty i kultury. W latach 1937-1954 miasto było siedzibą wiejskiej gminy Leszno.

II wojna światowa

Po wybuchu II wojny światowej Niemcy, w ramach operacji Tannenberg 21 października 1939 rozstrzelali 20 Polaków, a następnie niemieccy okupanci dokonali masowych wysiedleń ludności (ok. 80% mieszkańców) do Generalnego Gubernatorstwa, a Leszno zostało włączone do III Rzeszy. Na terenie miasta funkcjonowały dwa obozy pracy przymusowej dla Polaków i Żydów. 31 stycznia 1945 wkroczyła do Leszna Armia Czerwona.

Okres powojenny i historia najnowsza

Po zakończeniu wojny nastąpiła rozbudowa i przebudowa miasta. Powstało lotnisko szybowcowe w Strzyżewicach, w 1971 wybudowano nowy dworzec kolejowy i autobusowy, powstało wiele osiedli mieszkaniowych (Osiedla: Grunwald, Sułkowskiego, Przyjaźni, Wieniawa), miasto zyskało szeroką arterię al. Konstytucji 3 Maja która wyprowadziła ruch poza centrum miasta, wybudowano Halę widowiskową Trapez na 800 miejsc, krytą pływalnię Akwawit, ścieżki rowerowe. W latach 1975-1998 Leszno było stolicą województwa leszczyńskiego. W 1977 roku przyłączono do Leszna Zaborowo, Gronowo i część Strzyżewic wraz z lotniskiem szybowcowym. Od 1 stycznia 1999 roku jest miastem na prawach powiatu grodzkiego. W roku 1975 Leszno zostało stolicą województwa. W okresie PRLu powstało wiele przedsiębiorstw przemysłowych, co podniosło rangę miasta w skali kraju. Stało się ono także ważnym węzłem tranzytowym, szczególnie w transporcie kolejowym.

">edytuj] Kalendarium

• 1393 – Pierwsza wzmianka źródłowa o Lesznie
• 1516 – Do Leszna przybywa pierwsza nieduża grupa Braci Czeskich
• 1547 – Przywilej lokacyjny dla miasta nadany przez króla Zygmunta Starego
• 1573 – Działa szkoła przeznaczona dla Braci Czeskich
• 1606 – Żydzi otrzymują zgodę właściciela miasta na osiedlenie się w Lesznie
• 1618 – Od 1648, do miasta napływa duża grupa luterańskich rzemieślników, uchodźców ze Śląska
• 1628 – Miasto przyjmuje kolejnych braci czeskich z J.A. Komeńskim, wybitnym teologiem i pedagogiem na czele
• 1631 – Przywilej Zygmunta III Wazy zrównujący w prawach Leszno z największymi miastami Polski
• 1656 – Spalenie miasta w odwet za przyjęcie załogi szwedzkiej podczas Potopu
• 1707 – Spalenie miasta przez Rosjan
• 1738 – Stanisław Leszczyński sprzedaje Leszno Aleksandrowi Józefowi Sułkowskiemu
• 1790 – Wielki pożar miasta, trzeci w tym stuleciu
• 1793 – W wyniku drugiego zaboru Leszno wcielone do Prus i zdegradowane do roli miasta prowincjonalnego
• 1815 – Na mocy kongresu wiedeńskiego Leszno znajduje się w Wielkim Księstwie Poznańskim
• 1856 – Wybudowanie linii kolejowej łączącej Leszno z Poznaniem i Wrocławiem
• 1886 – Miasto staje się centrum administracyjnym powiatu leszczyńskiego
• 1920 – Powrót do Polski na mocy traktatu wersalskiego
• 1939-1945 – II wojna światowa
• 1947 – Potyczka żołnierzy polskich i radzieckich na dworcu kolejowym w Lesznie
• 1975 – Leszno staje się miastem wojewódzkim
• 1977 – Organizacja centralnych dożynek
• 1990 – Pierwsze demokratyczne wybory do Rady Miejskiej Leszna
• 1999 – Polska reforma administracyjna – Leszno miastem powiatowym

Pomniki i tablice pamiątkowe

W Lesznie znajdują się m.in. następujące pomniki i tablice pamiątkowe:

• Pomnik 200-lecia Konstytucji 3 Maja i Odzyskania Niepodległości
• Pomnik Jana Pawła II
• Pomnik Jana Jonstona
• Pomnik Jana Amosa Komeńskiego
• Pomnik Żołnierzom Garnizonu Leszczyńskiego ku czci żołnierzy poległych w wojnie obronnej 1939
• Pomnik Powstańców Wielkopolskich
• Tablica ku czci księży leszczyńskich zamęczonych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych
• Pomnik ku czci pomordowanych jeńców wojennych
• Pomnik Alfreda Smoczyka

Gospodarka

W mieście istnieje kilka marketów wielkopowierzchniowych, wiele hurtowni, składów, kilka centrów handlowych. Działają 2 stacje radiowe, 6 redakcji gazet, 2 stacje telewizyjne.

W końcu stycznia 2011 liczba zarejestrowanych bezrobotnych w Lesznie obejmowała ok. 3,0 tys. mieszkańców, co stanowi stopę bezrobocia na poziomie 8,8% do aktywnych zawodowo.

Podmioty gospodarcze

Dane dla jednostek zatrudniających powyżej 9 osób

Edukacja

Wyniki matury (Zdawalność egzaminów pisemnych)

• 2007 r.: J.polski-94,6%; Matematyka-80,6%
• 2008 r.: J.polski-93,4%; Matematyka-94,9%
• 2009 r.: J.polski-90,7%; Matematyka-82,3%
• 2010 r.: J.polski-91,4%; Matematyka-86,8%

Szkoły wyższe

• Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Amosa Komeńskiego.
• Wyższa Szkoła Humanistyczna w Lesznie.
• Wyższa Szkoła Marketingu i Zarządzania w Lesznie.
• Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych w Lesznie.
• AE w Poznaniu Ośrodek Studiów Wyższych w Lesznie (do 2007 r.).

Licea ogólnokształcące

• I Liceum Ogólnokształcące w Lesznie
• II Liceum Ogólnokształcące w Lesznie
• III Liceum Ogólnokształcące w Lesznie
• IV Liceum Ogólnokształcące w Lesznie
• Prywatne Liceum Ogólnokształcące, ul. Zielona 5
• Pierwsze Prywatne Liceum Ogólnokształcące w Lesznie, ul. Dąbrowskiego 5

Technika (zespoły szkół)

• Zespół Szkół Rolniczo-Budowlanych im. Synów Pułku
• Zespół Szkół Ekonomicznych im.Jana Amosa Komeńskiego
• Zespół Szkół Technicznych
• Zespół Szkół Elektroniczno-Telekomunikacyjnych
• Zespół Szkół Ochrony Środowiska

Sport

• Liczba organizacji sportowych: 64 stowarzyszeń kultury fizycznej w tym: 23 uczniowskie kluby sportowe
• Żużel Unia Leszno. Zawodnicy Unii Leszno odnoszą sukcesy w całej Polsce. Osiągnięcia Klubu Unia Leszno:
  • 25 medali DMP (13 złotych, 5 srebrnych, 7 brązowych)
  • 19 medali IMP (9 złotych, 5 srebrnych, 5 brązowych)
  • 15 medali MIMP (6 złotych, 4 srebrne, 5 brązowych)
  • 12 medali MPPK (6 złotych, 6 srebrnych)
  • 7 medali MDMP (3 złote, 2 srebrne, 2 brązowe)
  • 4 medale MMPPK (3 złote i 1 brązowy)
  • 1 medal MEP (złoty)
  • 2 medale IMŚJ (złoty i srebrny)
  • 1 medal DMŚJ (złoty)
  • 2 medale DMŚ (złoty)
• W Lesznie organizowane są przez Aeroklub Leszczyński międzynarodowe zawody szybowcowe na lotnisku Centralnej Szkoły Szybowcowej w Strzyżewicach.
• Klub piłki ręcznej (I liga) i koszykówki Arot-Tęcza zrzeszający ponad 200 zawodników i zawodniczek.
• Klub Polonia 1912 Leszno prowadzi sekcję piłki nożnej (należący do III ligi), koszykówki (II Liga).
  Zawodnicy sekcji kręgli odnieśli wiele sukcesów (tytuły Mistrza Polski) w kategoriach:

Kolejną sekcją Klubu Polonia 1912 jest szermierka.
Ogółem od roku 1990 zawodnicy sekcji szermierczej zdobyli 97 medali, w tym 76 medali Mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych oraz 21 medali w Mistrzostwach Świata i Europy w kategoriach: kadetów, juniorów i seniorów. Polonia prowadzi również z wieloma sukcesami sekcję Boksu i Kick-boxingu oraz Kręglarstwa. Na górę strony

• Wydatki na kulturę fizyczną i sport:
  • Rok 2007 r. – 5 277 740
  • Rok 2008 r. – 6 790 712
  • Rok 2009 r. – 11 250 484
  • Rok 2010 r. – 8 429 985

• Stadion im. Alfreda Smoczyka – stadion żużlowy, swoje mecze rozgrywa tutaj klub Unia Leszno. Odbywają się tutaj też koncerty i imprezy okolicznościowe
• Hala Trapez – hala usytuowana tuż przy DK5. Odbywają się tu zawody sportowe, koncerty, wystawy psów, targi lub inne imprezy okolicznościowe. Swoje mecze rozgrywa tu m.in. Tęcza Leszno; PLKK
• Stadion Piłkarsko-Lekkoatletyczny – ogólnodostępny stadion. Swoje mecze rozgrywa tutaj piłkarska sekcja klubu Polonia Leszno.

Bieżnia oraz inne obiekty lekkoatletyczne służą wielu klubom sportowym oraz mieszkańcom Leszna

• Pływalnia Środowiskowa w Lesznie
• Pływalnia Akwawit – odbywają się tu ogólnopolskie zawody w pływaniu. Na tym basenie zawody organizuje Klub Pływacki Akwawit Leszno

wraz ze spółką Akwawit.

• Kryta Ujeżdżalnia przy Wyższej Szkole Marketingu i Zarządzania
• Hala Ćwicznia – odbywają się tu głównie zawody sztuk walki oraz szermierki
• Hala Trzynastka – Znajduje się przy Szkole Podstawowej nr 13. Swoje mecze rozgrywa tutaj drużyna szczypiornistów Arotu Astromal Leszno
• Hala Dziewiątka – Znajduje się przy Gimnazjum nr 9, w dzielnicy Zatorze. Odbywają się tu mecze Leszczyńskiej Ligi Siatkówki
• Skateplaza Zatorze – kompleks sportowy przeznaczony do jazdy na rolkach, deskorolkach i BMX-ach. Jest to największy i najnowocześniejszy taki obiekt w kraju. Oddany do użytku w 2011 roku

Administracja

• Prezydent Miasta Leszna: Tomasz Malepszy (od 1998)
• I Zastępca Prezydenta Miasta Leszna: Jan Wojciechowski
• II Zastępca Prezydenta Miasta Leszna: Grzegorz Rusiecki (od 2011)
• Sekretarz Miasta Leszna: Maciej Dziamski (od 2008)

Rada Miasta od 2010

KW Tomasza Malepszego Lewica dla Leszna (SLD)

Grażyna Banasik, Marcin Błaszkowski, Marek Ganowicz, Ryszard Hayn, Bernardyna Kaźmierczak, Zenon Kurt, Elżbieta Mizgalska, Wojciech Rajewski – wiceprzewodniczący, Wojciech Zimniak

Podział administracyjny

W Lesznie nie występuje prawny podział administracyjny na dzielnice miejskie i osiedla mieszkaniowe. Miasto jest jednolitą gminą o statusie miasta, a dzielnice i osiedla nie są jednostkami pomocniczymi gminy (art. 5 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 roku). Nazewnictwo dzielnic i osiedli jest nazewnictwem zwyczajowym, powszechnie używanym przez mieszkańców, wynikającym z pewnych uwarunkowań urbanistycznych i historycznych tych terenów.

Na górę strony

Miasta partnerskie

• Suhl,
• Deurne,
• Montlucon,
• Batouri,
• Sankt Pölten,
• Dachau,
• Sisak,
• Stryj
• Zweibrücken

Ludzie związani z Lesznem

">edytuj] Honorowi Obywatele

• Wojciech Maciejewski (ur. 30 marca 1923) – reżyser w Teatrze Polskiego Radia
• Janusz Centka (ur. 1950) – dwukrotny szybowcowy mistrz świata
• Martin Kummer – nadburmistrz Suhl
• Leigh Adams (ur. 1971) – australijski żużlowiec
• Jan Duffhauss – wiceburmistrz Deurne
• Czesław Orsztynowicz – kompozytor Hejnału Miasta Leszna, dyrygent
• Johannes W. Smeets – Burmistrz Deurne
• Prof. dr hab. Wiesław Osiński – wiceprezes Leszczyńskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk
• Lech Kaczyński – były prezydent RP
• Kapitan Tadeusz Wrona (ur. 1958) – polski pilot cywilny, który 1 listopada uratował życie 220 pasażerom lądując awaryjnie na warszawskim lotnisku Okęcie (zob. Awaryjne lądowanie lotu PLL LOT 016).

Urodzeni w Lesznie

• Ottomar Anschütz – wynalazca i fotograf
• Leo Baeck – rabin, teolog judaizmu
• Damian Baliński – żużlowiec
• Włodzimierz Bednarski – aktor
• Jan Jakub Benni – pastor ewangelicki
• Stephan Born – socjalistyczny polityk niemiecki z XIX wieku, założyciel związku zawodowego
• Roman Chojnacki – poeta
• Renata Dancewicz – aktorka
• Stanisław Grochowiak – poeta
• Mirosław Handke – profesor chemii, minister edukacji
• Bernard Jąder – żużlowiec
• Ludwig Kalisch – pisarz żydowskiego pochodzenia
• Krzysztof Kasprzak – żużlowiec
• Sławomir Mocek – szermierz
• Przemysław Pawlicki – żużlowiec
• Agnes Pihlava – piosenkarka
• Sergiusz Sterna-Wachowiak – poeta, prezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich
• Eugeniusz Wachowiak – poeta

Wspólnoty religijne

Kościoły katolickie

• Kościół rzymskokatolicki – dekanat leszczyński
• Kościół Polskokatolicki
  • Parafia Najświętszej Maryi Panny Zielnej, ul. 17 stycznia 23

Kościoły protestanckie

• Kościół Ewangelicko-Augsburski
  • Parafia w Lesznie, ul. Paderewskiego 11
• Kościół Zielonoświątkowy
  • Zbór w Lesznie, ul. Lipowa 9
• Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa
  • Zbór w Lesznie, ul. Zygmunta Starego 1
• Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
  • Zbór w Lesznie
• Kościół Boży w Chrystusie
  • Zbór w Lesznie

Inne

• Świecki Ruch Misyjny "Epifania"
  • Zbór w Lesznie, ul. Kościelna 8/5
• Nowa Synagoga w Lesznie
• Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy

Droga św. Jakuba

Przez miasto przebiega Wielkopolska Droga św. Jakuba – odcinek szlaku pielgrzymkowego do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Infrastruktura miejsca

Przez miasto przebiegają dwie drogi krajowe: DK5(E261) Świecie – Lubawka oraz DK12 Łęknica – Berdyszcze. Do roku 2013 planowane jest wybudowanie obwodnicy w ciągu drogi S5. Stacja Leszno (stacja kolejowa) i przystanek Leszno Grzybowo.

Legenda

W orszaku przyszłej żony Mieszka I, Dąbrówki, podążającej z Czech do Polski, znajdował się głośnej sławy rycerz Filip Wieniawita (Pierścień). Mieczysław w dowód uznania zasług Wieniawity, który wyratował Dąbrówkę z opresji, oddał mu we władanie dobra ziemi wschowskiej wraz ze wsią Leszczyną (dzisiejsza ul. Lipowa w Lesznie). Od tej wsi nazwali się Wieniawici Leszczyńskimi. Z czasem stali się Leszczyńscy potężnym rodem magnackim, o którym mówiono: „Kto Leszczyńskich nie zna, ten Polski nie zna.”. Z rodu tego pochodził Stanisław Leszczyński – król Polski.

Zobacz też

• Cmentarz żydowski w Lesznie