Muchocinek

Muchocinek – przysiółek w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Międzychód, położony na lewym brzegu Warty, 2,5 km na pn.-zach. od Muchocina, wsi sołeckiej.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie gorzowskim.

Historia

Toponimia i wzmianki

Władysław Rusiński, badacz osadnictwa olęderskiego w Polsce, rejestruje Muchocinek pod nazwą Mechocińskie Olędry, ale nie potrafił ustalić daty ich założenia. W źródłach niemieckich wspomniane w 1709 r. jako Mochodschiner Holländern, 1777 r. – die Holländerei Machtschin. W XIX w. ustaliła się nazwa urzędowa 'Muchocin Hauland, w ślad za nią pojawiły się polskie kalki: Muchocin Ol. (1846), Muchocin olędry (SGKP), Muchocińskie olędry (1888). Polska nazwa deminutywna upowszechniła się po 1920 r.

Rys historyczny

Kolonia założona została na gruntach Muchocina przez jego właścicieli i do 1873 r. pozostawała własnością dworską. Według źródeł liczyła wtedy 10 dymów, ale ilość ta systematycznie malała: w 1837 r. – 9, 1871 r. – 7, 1885 r. – 8, 1905 r. – 7. Zgodnie z tradycją olęderską posiadała zabudowę rozproszoną. W 1890 r. gmina obejmowała 237 ha. W 1905 r. spisano tu 7 gospodarstw domowych. Przed 1920 r. wieś protestancka i niemiecka. Ludność zawsze uczęszczała do kościołów w Międzychodzie. W końcu XIX w. dzieci chodziły do szkoły w Strychach. W II Rzeczypospolitej w dwudziestoleciu międzywojennym była to najbardziej wysunięta na zachód, miejscowość należąca do Polski. Czynna była też cegielnia. W 1871 r. liczyła tylko 3 katolików, w 1885 r. – 4, w 1905 r. – 6. Wszyscy oni byli Niemcami.

Demografia

W 1837 r. mieszkało tu 75 osób, w 1871 r. – 41, 1885 r.– 42, 1905 r. – 52. W roku 2003 r. przysiółek i gajówkę zamieszkiwało tylko 18 osób.