Sławin

Sławin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sieroszewice, przy drodze wojewódzkiej Kalisz – Wieruszów i drodze lokalnej Ołobok – Psary.

Miejscowość przynależała administracyjnie przed rokiem 1887 do powiatu odolanowskiego.

W latach 1975-1998 do województwa kaliskiego, a w latach 1887-1975 i od 1999 do powiatu ostrowskiego.

Położenie i granice

Sławin znajduje się 10 km od Kalisza, 12 km od Grabowa i 17 km od Ostrowa. Wiś jest otaczona trzema rzekami, które w sposób naturalny wyznaczają jej granice: Prosna, Ołobok i Barycz (Gnilna).

Sławin sąsiaduje z następującymi miejscowościami:

• od zachodu – Psary
• od wschodu – Zadowice
• od północy – Leziona
• od strony południowej – Rososzyca i Ołobok.

Wieś liczy obecnie 270 mieszkańców.

Atrakcje turystyczne

• przy rozwidleniu rzeczki Ołobok, gdzie wpada do Prosny - miejsce zwyczajowo nazywane "Sławin-Młyn", znajduje się tam stary młyn wodny.
• przy drodze Wieruszów-Kalisz - ciekawa murowana kapliczka, w której znajduje się rzeźba ludowa Świętego Walentego, którą wykonał Paweł Bryliński (ludowy rzeźbiarz mieszkający w niedalekim Masanowie).
• przy drodze w kierunku Ołoboku - na odcinku ok. 1,5 km jest aleja starych wierzb (przypominająca drogę XIX-wiecznej ziemiańskiej wsi).
• przy drodze do Sławina Starego, znajduje się XVIII w. dworek szlachecki (z licznymi przybudówkami z różnych okresów) wraz z częścią zachowanych budynków inwentarskich.
• przy drodze gminnej Psary-Ołobok - znajduje się słup przydrożny z 1850 roku (jedna z pierwszych rzeźb wykonana przez wspomnianego już rzeźbiarza ludowego Pawła Brylińskiego z roku 1855: rzeźba Chrystusa Frasobliwego i Św. Benona.
• Miejscowość znajduje się w Obszarze chronionego krajobrazu Dolina Prosny i Kotlina Grabowska, (najwyżej położony punkt znajduje się przy na trasie Sławin-Psary na wysokości 143,9 m n.p.m.– jeden z najwyższych punktów w gminie Sieroszewice).

Historia

W pierwszych latach naszej ery tereny wioski Sławin były już zamieszkane, co potwierdzają odkopane w południowej części wsi nad rzeką Ołobok (przy wydobywaniu żwiru) piece do wypalania garnków i wytopu rudy żelaza (dymiarki). Prace wykopaliskowe prowadzili tutaj w 1983/84 łódzcy archeolodzy.

Rok Miejscowość/Gmina kultura kier.badań

Odkryta osada pochodziła z wczesnego okresu rzymskiego, przy pracach wykopaliskowych okazało się że jest silnie zniszczona i zniekształcona. Odkryto tu kilka palenisk, piec do wypalania ceramiki oraz ślady produkcji żelaźniczej w postaci kloców żużla z dymarek i dwa kęsy żelazne. Znaleziska te świadczą o tym że pobliskie tereny ( jak cały region okołokaliski ) były znaczącym ośrodkiem masowej produkcji żelaza a ich produkty były głównym składnikiem wymiany handlowej. Miało to proste wytłumaczenie z tej prostej przyczyny że Sławin leżał przy jednej z odnóg Szlaku Bursztynowego który łączył Morze Bałtyckie z Cesarstwem Rzymskim.

Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z 1336 roku i związana jest Wawrzynem ze Sławina herbu Zaremba

Następni właściciele to:

• XVI wiek - własność Szyszkowskich, Sokołowskich, Andrzeja i Wojciecha Orzelskich
• 1579 - własność Floriana Szyszkowskiego (także właściciel Zamościa)
• do 1596 - własność P.Sokołowskiego
• od 1596 po zapisie biskupa St. Karnkowskiego do Jezuitów z Kalisza,- sprowadzeni do Kalisza w 1581-82. Nowo powstałe w XVI wieku Kolegium jezuitów w Kaliszu otrzymało drogą zapisu na wieczność od arcybiskupa Stanisława Karnkowskiego w 1596 r. dwie wsie Sławin i Zamoście – obie osady w parafii Gostyczyna przy ujściu rzeczki Ołobok do Prosny. Poprzednio wymienione wsie należały do szlachty.
• 1610 Mikołaj Orzelski
• 1618 własność Anny Orzelskiej,
• 1620 przywłaszczyli sobie grunt od strony Rososzycy Łukasz i Mikołaj Orzelski
• 1638 Łukasz Orzelski dziedzic Sławna i Michał Orzelski
• 1685 dobra braci Orzelskich Andrzej i Barbara z d. Pęcherzewska i Stanisław i Anna z d. Lisiecka i Jan Orzelski synowie Mikołaja Orzelskiego
• 1687 Sławin i Zamoście w rękach Jakóba Obrębskiego
• około 1720 Maciej z Radomicka Radomicki wojewoda Poznański – Sławin w jego posiadaniu(+1737)
• 1728 dzierżawca Michał Chotkowski
• 1737 po ww. obejmuje wojewoda mścisławski Jerzy Sapieha
• od ww. odkupuje za 30.00 zł polskich w 1748 r. starosta wschowskie Ignacy z Iwanowic Kożmiński1(+1757) (herbu Poraj),
• żona ww. Marianna (?) hrabina na Lachowicach i Sapieżynie Koźmińska z Sapiehów,
• 1753 Andrzej Kurczewski
• od 1753 Franciszka Włostowska z Kurczewskich,
• do 1765 wieś własnością Antoniego Brodzkiego (Brodzicki),
• 1768-1782 Jan Szczepkowski ,
• 1781 Katarzyna Kornati,
• 1782 wdowa po ww. Katarzyna z Kurnatowskich Szczepkowska właścicielka Sławina Zamoście
• po śmierci ww. jego żona Katarzyna wzmiankowana jeszcze 1789,
• od 1797 do końca lat 30. XIX wieku majątek w rękach Tekli i Mikołaja Szczepkowskich,
• 1840 własność syna ww. Mikołaja Szczepkowskiego i Ludwiki zd. Wiewiórkowska
• 1855 własność po spadkobiercach Mikołaja – Józef Szczepkowski
• 1878-1886 sukcesorzy po ww.
• 1886 własność Heleny Brodowskiej
• 1896-1900 Szczepkowski
• Po roku 1900 majątek sławiński przeszedł w ręce Banku Pruskiego i został rozprzedany parcelami.

W 1905 roku urodził się w Sławinie bł. Józef Kut Obecnie wioska liczy 275 mieszkańców.