Ocena internautów miejscowości Grabów nad Prosną
Średnia ocena: 3.9
liczba ocen: 12
Ilość ulic: 49
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 51.500000
Współrzedne geograficzne E: 18.117001
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 62
Liczba ludności: 1960
Gęstość ludności: 760 os./km²
Powierzchnia: 2,58 km²
Rodzaj gminy: miejsko-wiejska
TERC: 4304018034
Tablice rejestracyjne: POT
Grabów nad Prosną (niem. Grabow) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w Kotlinie Grabowskiej, nad Prosną, w Kaliskiem, na ziemi wieluńskiej; siedziba gminy Grabów nad Prosną; zakłady przemysłu spożywczego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 1960 mieszkańców.
W latach 1975–1998 miasto leżało w województwie kaliskim.
W 1846 w Grabowie urodził się Teofil Ciesielski, w 1857 Władysław Biegański.
Grabów leży w Kotlinie Grabowskiej, na wschodnim skraju Wzgórz Ostrzeszowskich (części Wału Trzebnickiego), na lewym brzegu Prosny, na wysokości 219 m n.p.m., 28 km na południe od Kalisza i 17 km na północny-wschód od Ostrzeszowa; węzeł drogowy, krzyżują się w nim drogi wojewódzkie:
Przez Grabów przebiega linia kolejowa Ostrzeszów – Grabów – Namysłaki tzw. Grabowska Toczka (zamknięta w 1999 i ponownie otwarta 30.08.2008 jako turystyczna kolej drezynowa).
Pierwsze wzmianki o Grabowie pochodzą z 1264 roku. Było to starostwo niegrodowe obejmujące trzy klucze: grabowski, kuźnicki i mikstacki. Siedzibą starostów był zamek zajęty w 1396 roku przez Władysława Jagiełłę. Grabów otrzymał prawa miejskie w 1416 roku. Za herb obrano pelikana karmiącego własną krwią swoje pisklęta. Miasto rozwijało się dobrze (między innymi dzięki korzystnemu położeniu) do połowy XVI wieku, kiedy to zniszczyły je pożary i wojny. W 1628 roku powstał tu nowy zamek, ale dotrwał on tylko do połowy XVII wieku. Wojenna pożoga nawiedzała miasto jeszcze kilkanaście razy do czasów zaborów.
Od r. 1795 aż do końca I wojny światowej – z krótką przerwą w latach 1807-1815 – miasto znajdowało się w granicach Prus. Kongres wiedeński w 1815 r. wytyczył granicę prusko-rosyjską na rzece Prośnie, na ponad 100 lat sytuując położony na zachodnim brzegu rzeki Grabów w roli pruskiego miasta granicznego. Wiek XIX, szczególnie od 1871 r., to okres presji germanizacyjnej i oporu przeciwko niej przez dominującą w mieście ludność polską. Mieszkańcy czynnie uczestniczyli w powstaniach, działało Towarzystwo Czytelni Ludowych. W 1905 r. miasto liczyło 1806 mieszkańców, w tym niemal 84% Polaków, 11% Niemców i 6% Żydów. 82% ludności Grabowa stanowili katolicy, protestanci zaś niecałe 12%.
Miasto korzystało z szybkiego rozwoju cywilizacyjnego Niemiec w II poł. XIX w., jednak jego przygraniczne położenie nie przekładało się na wzrost znaczenia. W 1910 r. Grabów uzyskał połączenie kolejowe ze stolicą powiatu – Ostrzeszowem. W 1919 r. miasto znalazło się w granicach odrodzonego państwa polskiego, zaś Prosna straciła swoją graniczną funkcję. Dzięki temu w okresie międzywojennym zaznaczyło się przyspieszenie rozwoju Grabowa, który stał się ośrodkiem handlowym i usługowym także dla obszarów położonych w dawnym zaborze rosyjskim. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. kaliskiego, a przed rokiem 1975 i od 1999 do powiatu ostrzeszowskiego.
W 1999 r. zamknięta została linia Ostrzeszów-Namysłaki, jedyne połączenie kolejowe Grabowa ze światem. Ponowne jej otwarcie nastąpiło 30.08.2008 r. – już jako turystycznej Kolei Drezynowej "Grabowska Toczka".
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-16 23:49:27