Napachanie

Napachanie (niem. Grundheim) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Rokietnica.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Nazwa najprawdopodobniej pochodzi od słowa „napachać” czyli nawąchać się, gdyż wieś otoczona była i jest łąkami, lub pchać, od sposobu wykonywania orki.

We wsi znajduje się urząd sołtysa, gimnazjum, Remiza OSP Napachanie wraz ze świetlicą oraz pałac z 1897 w stylu renesansu północnoeuropejskiego - królowej Anny. Tereny obejmujące Napachanie, położone na zachód od Poznania, stanowiły w wiekach średnich własność rycerskiego rodu Nałęczów.

Najwcześniejsza wzmianka, w której pojawia się nazwa miejscowości, pisana wówczas Napachane, pojawia się w źródłach wprawdzie dopiero w 1394 roku, lecz ślady osadnictwa na tych terenach pochodzą już z okresu wczesnego średniowiecza.

W 1417 roku wzmiankowany jest Wincenty de Napachanie (protoplasta rodziny Sadowskich h. Nałęcz, którzy nazwisko przybrali w następnym pokoleniu od wsi Sady, parafia Lusowo), a dokument z 1568 roku jako właściciela Napachania i Tarnowa wymienia podkomorzego poznańskiego Andrzeja Miaskowskiego.

W 1580 roku było tu dwanaście łanów, dwu zagrodników, trzech komorników, jeden kolonista i jeden łan pozostawał nie obsadzony, a współwłaścicielem dóbr był Andrzej Przecławski herbu Glaubicz, podczas gdy druga część wsi pozostawała w posiadaniu Miaskowskich.

Brak przekazów utrudnia dokładne prześledzenie historii wsi w następnym okresie. Świadczyć to zarazem może, że miejscowość nie spełniała funkcji głównego ośrodka dóbr, lecz jako jeden z folwarków wchodziła w skład większych posiadłości ziemskich, zmieniających zresztą dosyć często właścicieli.

Z Napachania wywodzi się Antoni z Napachania.