Bukówko

Bukówko (do 1945 niem. Neu Buckow) – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce położona województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzim, w gminie Tychowo. W latach 1975-1998 wieś należała do woj. koszalińskiego. Według danych na dzień 31 grudnia 2011 roku wieś miała 291 mieszkańców.

Do lutego 2012 r. w skład sołectwa wchodziła także wieś Słonino, obecnie jest ona samodzielnym sołectwem. .

Położenie

Wieś leży w odległości ok. 10 km na północ od Tychowa, przy drodze wojewódzkiej nr 167, nad rzeką Chotlą, przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard - Świelino.

Toponimia

Nazwa wsi wskazuje na pochodzenie z łużyckiego i oznacza "dwór bukowy".

Historia

Wieś chłopsko-dworska. Część chłopska założona w XVI w. W 2 połowie XVII w. powstał majątek ziemski i zespół dworski, który w 1772 r. został nadany w lenno rodzinie von Münchow, do której należał pobliski majątek Bukowo. W 1774 r. kupił je Karol Wilhelm von Woedke. W XIX w. kolejnymi właścicielami Bukówka byli: od 1804 r. rodzina von Versen, która kupiła ją razem z sąsiednią posiadłością w Bukowie, następnie właścicielem był radca von Kleist i od 1852 r. kupiec Appelius z Berlina. W 1884 r. jako posiadacz majątku występuje przedstawiciel rodziny von Heydebreck. Prawdopodobnie pozostali oni właścicielami Bukówka aż do 1945 r. W okresie międzywojennym wieś liczyła ok. 400 mieszkańców. W części chłopskiej były 4 duże gospodarstwa i 4 mniejsze, szkoła, karczma, sala zebrań wiejskich, punkt pocztowy i kilka sklepów. W majątku działała gorzelnia, młyn wodny i kuźnia.

Zabudowa wsi

Kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela, rzymskokatolicki, należący do parafii pw. Jana Kantego w Dobrowie, dekanatu Białogard, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Późnogotycki, z końca XVI wieku, w końcu XIX wieku został powiększony poprzez dobudowanie zakrystii i drewnianej wieży z piramidalnym hełmem.

W pobliżu wsi w odległości około 1 km zachował się zespół parkowo - pałacowy do którego prowadzi droga wzdłuż której położone są zabudowania gospodarcze. Pałac o pow. 1400 m2 wybudowany został w 1873 r. - klasycystyczny, na rzucie prostokąta, z ryzalitami w elewacjach frontowej i ogrodowej oraz z werandą od wschodu. Obiekt całkowicie podpiwniczony, korpus dwukondygnacyjny, dach czterospadowy. Skrzydła parterowe z mieszkalnym poddaszem, przykryte dachem dwuspadowym. Otwory prostokątne, zamknięte łukiem pełnym. Do roku 2000 użytkowany na potrzeby szkoły podstawowej. Kubatura pałacu 2 660 m3, pow. użytkowa 930 m2. Elewacja budynku zdobiona: gzymsem, płycinowym fryzem, pseudo-ryzalitami i pilastrami. Wokół pałacu park o pow. 12,5 ha, datowany na 1. poł. XIX wieku, krajobrazowy o cechach naturalistycznych z elementami romantycznymi (staw z wyspą), przechodzący w las. Pomnikowe okazy dębów - o obw. 450, 490 i 560 cm. Zabudowania gospodarcze bezstylowe.

Gospodarka

W tutejszej gorzelni przetwarzano ziemniaki.

Przyroda

W rzece Chotli występują licznie pstrągi i lipienie.

W pobliżu wsi są stawy hodowlane, gdzie za zgodą właściciela jest możliwość złowienia świeżego karpia.

Można odnaleźć również stanowiska bociana czarnego i bielika.

Kultura i sport

Miejscowy zespół sportowy to "Graf" Bukówko.

Komunikacja

W miejscowości znajduje się przystanek komunikacji autobusowej.