Średnia ocena: 4.2
liczba ocen: 19
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 53.883888
Współrzedne geograficzne E: 16.276939
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 94
Liczba ludności: 211
Wysokośc npm: 73 m n.p.m.
SIMC: 0313621
Tablice rejestracyjne: ZBI
Kikowo (niem. Kieckow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo. Według danych na dzień 31 grudnia 2011 roku wieś miała 205 mieszkańców.
W skład sołectwa wchodzi jeszcze wieś Krosinko.
Wieś leży w odległości ok. 6 km na południe od Tychowa, między Krosinkiem a miejscowością Wielanowo.
W latach 1975-1998 wieś należała do woj. koszalińskiego.
Pierwsza wzmianka o Kikowie pochodzi z roku 1477, gdzie wymieniane jest jako majątek szlachecki. Właścicielem majątku była rodzina von Kleist (Kleszcze), który to pozostał w rękach tej rodziny aż do roku 1945, z wyjątkiem końca XVIII wieku, kiedy majątek należał krótko do Gustawa Ludwika Zygmunta von Petersdorf. W XVIII wieku rzeka Liśnica napędzała młyn wodny. Po wyrębie lasu i początkach kultywowania bagna i łąk rzeka zgubiła swoją poruszającą siłę i młyn wodny musiał zostać zastąpiony przez wiatrak. W 1849 - 1850 powstał, dzięki energicznemu wsparciu małej gromady pomocników, sierociniec, który od imienia założycielki - małżonki Fryderyka Wilhelma IV dostał nazwę "Elisabeth". Dom został otwarty 31 października 1850 roku, gdy zamieszkali tam pierwsi trzej chłopcy. Przyjmowane były tam sieroty i moralnie zagrożeni chłopcy w wieku od sześciu do czternastu lat. Do końca roku 1926 znalazło tutaj dom 727 chłopców. W 1856 roku wieś liczyła 256 mieszkańców, znajdowało się tu 18 domów mieszkalnych i 26 budynków gospodarskich. Liczba mieszkańców w 1939 r. wzrosła do 448 osób w 88 gospodarstwach. Ostatnim właścicielem Kikowa był Jürgen Hans von Kleist-Retzow.
Głównym wydarzeniem przed wojną w życiu Kikowa były doroczne dożynki z oddaniem włosianego wieńca rodzinie majątku.
Zabytek chroniony prawem:
Pałac z poł. XIX wieku, do którego prowadzi środkiem podwórza aleja lipowa. Na wschód i północ od pałacu rozciąga się park krajobrazowy z bardzo czytelnym układem. Budynek parterowy z mieszkalnym poddaszem, przykryty dachem mansardowym. Z zabytkowych budynków gospodarczych zachowały się dwie niewielkie murowane budowle w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu.
Przed wjazdem do wsi od zachodniej strony znajduje się symboliczny cmentarz założony w 1. poł. XX wieku, uformowany w kształcie koła, obsadzony okazałymi dębami, który upamiętnia żołnierzy, mieszkańców Kikowa i Krosinka, poległych na frontach I wojny światowej. W środku obelisk otoczony przez osiem wspaniałych dębów – połączonych ze sobą jednym pniem.
Ok. 2 km na północny wschód, przed leśnym przejazdem kolejowym znajduje się zbiorowa mogiła pracowników (Serbów, Bułgarów i Polaków) zatrudnionych przy budowie szlaku kolejowego Kołobrzeg - Poznań, którzy zmarli podczas wielkiej epidemii cholery w 1895 r.
W miejscowości nie ma przystaneku komunikacji autobusowej.
Legenda o zaczarowanej księżnej. Koło Kikowa znajduje się staw, o którym mówi się, że mieszka w nim zaczarowana księżniczka. Każdego roku w dzień Świętego Jana opuszcza go ona, aby uprać swoje ubranie lub przespacerować się wokół brzegu. Podobno szczęściarze mogą ją zobaczyć. Ponieważ jest bardzo piękna, żaden człowiek nie może się jej oprzeć. Ona skinie, chwyta go za rękę, a on idzie za nią. Kto wejdzie z nią do stawu - nigdy nie wraca.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 07:42:56