Średnia ocena: 3.4
liczba ocen: 6
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 53.217499
Współrzedne geograficzne E: 15.493610
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 95
Liczba ludności: 323
Wysokośc npm: 59 m n.p.m.
SIMC: 0186298
Tablice rejestracyjne: ZCH
Pomień (niem. Pammin) wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Recz. W roku 2007 wieś liczyła 323 mieszkańców.
W latach 1945-54 siedziba gminy Pomień. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Kolonia wchodząca w skład sołectwa:
Wieś leży ok. 5 km na południowy zachód od Recza, ok. 1 km na południe od drogi wojewódzkiej nr 151.
G. Brzustowicz utrzymuje, iż w księdze ziemskiej z 1337 r. wieś ta występuje jako Namyn. Tymczasem w innych opracowaniach, także niemieckich, podaje się, iż w księdze Ludwika wieś ta została pominięta. W tej sytuacji najstarsza wzmianka pochodziłaby z dokumentu z 1354 r., gdzie zapisano Pannym, zaś w 1374 r. – Pamien. Heinrich Berghaus przypuszcza, że nazwa wsi pochodzi od nazwiska pierwszych właścicieli. Ks. Stanisław Kozierowski rekonstruując nazwy polskie, zaproponował Panięcino lub Pamięcino. Po wojnie zachowano ja dla sąsiedniej wsi Denkhaus (dzisiejszy Pamięcin).
Wieś o metryce średniowiecznej, po raz pierwszy wymieniana w źródłach w 1337 r. W okresie tym Pomień należał do rodziny von Wedel. Była to wieś z młynem oraz domniemanym grodziskiem zwanym niegdyś Górą Zamkową (Burgwall). W XV wieku wzniesiono we wsi kamienny kościół. Według listu lennego z 1545 r. wieś należała do Wedlów z Ińska. W 1561 r. część majętności należała do Jana Kaspara von Benckendorff, a w 1581 r. pozostała reszta wsi została sprzedana wraz z młynem Georgowi von Benckendorff z Wardynia. W ten sposób ród ten stał się posiadaczem całego Pomienia aż do pocz. XVIII wieku. W czasie wojny trzydziestoletniej wieś została zniszczona, pozostały jedynie dwie zagrody i plebania. W 1696 r. ówczesny właściciel Hans K. von Benckendorff odbudował kościół. W 1712 r. Kaspar von Benckendorff sprzedał wieś Johannowi S. von Kerkow. W k. XVIII w. majątek odziedziczyli von Puttkammerowie z Pęzina. W 1820 r. dobra pomieńskie nabył Hans Kurt von Bornstädt, który przeprowadził wielkie prace melioracyjne. W następnych dziesięcioleciach majątek wielokrotnie zmieniał właścicieli. W 1883 roku folwark należał do fabrykanta Ferdynanda Heinnich, w 1896 do kupca Wilhelma Heck z Berlina i w 1931 r. do Anny Koch z domu Heck (do 1945 r.). Po II wojnie światowej majątek należał do Państwowych Nieruchomości Ziemskich, następnie do lat 70. XX wieku stanowił samodzielne Państwowe Gospodarstwo Rolne. Następnie – po likwidacji, w zasobach Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Zabudowania folwarczne (z wyjątkiem owczarni) użytkowane są przez prywatnego dzierżawcę.
Zabytki chronione prawem:
W Pomieniu znaleziono siekierkę z epoki kamiennej.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 05:45:04