Średnia ocena: 4.0
liczba ocen: 3
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 53.335831
Współrzedne geograficzne E: 15.945000
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 94
Liczba ludności: 401
Wysokośc npm: 110 m n.p.m.
SIMC: 0306800
Tablice rejestracyjne: ZDR
Giżyno (niem. Giesen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Kalisz Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 401 mieszkańców.
Osada wchodząca w skład sołectwa:
Wieś leży ok. 3,5 km na północny wschód od Kalisza Pomorskiego, nad jeziorem Giżyno, między Kaliszem Pomorskim a miejscowością Stara Studnica.
Wieś wspomniana już w 1337 roku, jako należąca do ziemi kaliskiej. Wieś przez wieki znajdowała się w posiadaniu Wedlów. Od XVI wieku związana z Polską, bowiem wchodziła w skład dóbr zamkowych Mirosławca. Jerzy von Wedel z Mirosławca, zapisał swej żonie Dorocie von Massow Giżyno (Gisno), Hanki i Sadowo jako oprawę. W 1568 roku wspomniany został jako właściciel Łowicza i Giżyna Franciszek von Güntersberg. W 1594 roku we wsi zarządzał jego szwagier Sebald von der Goltz. W 1600 roku w Giżynie posiadał dobra Bernard von Borcke, w 1615 roku Andreas von Zernicke, polski szlachcic, który kupił Giżyno za siedem tysięcy guldenów z młynem w Łowiczu. Potem wieś znajdowała się w rękach von der Goltzów. W latach 1702 - 1745 należała do Joachima Reigera von der Goltz, właściciela części Mirosławca. Jego żona Joanna Apolonia, córka generała von Wedel z Suchowa, wniosła w posagu majątek ojcowski w Suchowie. Z pięciorga dzieci, Karl August Wilhelm przejął Giżyno i Ogardy, a Ernst Fritz Ludwik - Suchowo. Najstarsza z córek Christina Karoline wyszła za mąż za pułkownika Fryderyka Wilhelma von Blackenburga, pana Mirosławca. Po śmierci Karla Augusta Wilhelma von der Goltza, Giżyno miała wdowa Joanna Karolina Fryderyka von Blanckenburg, która na stałe osiedliła się we dworze w Giżynie. W 1772 roku mieszkali tutaj według ksiąg kościelnych: baron Hans Reiger von der Goltz, zagrodnik, pastuch bydła, kowal, owczarz, młynarz, murarz, ogrodnik i chłopi. W 1816 roku wieś znalazła się w powiecie wałeckim (Landkreis Deutsch Krone). Majątek należał wtedy do rodziny von Bonin. W 1821 roku dobra posiadał pułkownik von Brünneck. W roku 1857 majątek należał do wdowy Glahn, z domu Blümchen. W 1938 roku majątek liczył 1 890 ha. W 1939 roku mieszkało tutaj 418 osób. Po II wojnie światowej tutejszy majątek objęło państwo i utworzono tu duże Przedsiębiorstwo Gospodarki Rolnej.
Zabytek chroniony prawem:
Na cmentarzu przykościelnym znajduje się grób z płytą pamiątkową, Zygmunta Barona von der Goltz z 1786 r., z marmurową urną, kilka żeliwnych krzyży z przełomu XIX i XX wieku oraz wykonany z ogromnego kamienia pomnik giżynian poległych w I wojnie światowej.
W eklektycznym pałacu z ośmioboczną ozdobioną krenelażem wieżą do roku 1991 tutejszy PGR mieścił część biurową gospodarstwa. Po jego rozwiązaniu pałac został zaniedbany i popadł w ruinę. Obecny prywatny właściciel za zgodą konserwatora zabytków usunęła ruiny pałacu, który stał się historią Giżyna. Pozostał tylko mieszczący się przy pałacu park krajobrazowy, w którym rosną głównie drzewa rodzime i aklimatyzowane w naszej strefie klimatycznej oraz stoi spichlerz z przełomu XIX - XX wieku.
W Giżynie prężnie działa świetlica wiejska.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 04:45:30