Kłopotowo (województwo zachodniopomorskie)

Kłopotowo (niem. Klaptow)– osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Dygowo.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Kłopotowo.

Historia

Kłopotowo to miejscowość o metryce średniowiecznej, stare lenno rodu von Rahmel. Miejscowość wymieniona jest w dokumencie biskupa kamieńskiego Hermanna von Gleichena, uposażającym kościół parafialny we Wrzosowie oraz przyłączającym do parafii wśród sześciu wiosek także Kłopotowo. Również dokument z 1276 roku wystawiony przez tego samego biskupa, wyliczający posiadłości i dochody Kapituły Kolegiackiej w Kołobrzegu, wymienia wśród jej dóbr Kłopotowo. W 1650 roku właścicielem Kłopotowa był pułkownik Wedig von Bonin. Później majątek był w posiadaniu rodzin von Natzmer, Zimmermann. W końcu XIX i na początku XX wieku Kłopotowo należało do Karla Brauna. Około 1910 roku zostało zakupione przez Hasso von Wedela, który w 1911 roku wzniósł obecny okazały dwór.

Zabytki i obiekty turystyczne

• grodzisko ok. 1,5 km na wschód od wsi z przełomu IX i X w., grodzisko nizinne, jednoczłonowe, położone na nieznacznym wzniesieniu przylegającym do doliny rzeki Parsęty, na wschód od zabudowań we wsi Kłopotowo. Wymiary 40-50x 120 m, wysokość 5-7 m. Przed wojną i następnie w latach 50. i 60. XX w. prowadzono tu badania sondażowe. Badania powojenne dostarczyły ułamków naczyń ceramicznych zdobionych, które pozwoliły określić chronologię obiektu.
• cmentarzysko kurhanowe z wczesnego średniowiecza położone na południowy wschód od grodziska (z VIII-X w.) i na wschód od zabudowań wsi Kłopotowo,. Bezpośrednio na południowy wschód od grodziska usytuowane jest cmentarzysko kurhanowe z okresu wczesnego średniowiecza, na którym w latach 20. XX wieku odkryto groby szkieletowe.
• Zespół pałacowo-parkowy z pałacem z 1911 r.,
  • Dwór von Wedelów jest budowlą modernistyczną z elementami późnego neorenesansu. Do dziś w jednej części budynku pozostały drewniane elementy. Wewnątrz zachowały się oryginalne malowane stropy, kominek i ozdobna posadzka. Sklepienie wnęki dekorowane jest kasetonami z namalowanymi znakami zodiaku. Dawniej w holu umieszczone było duże drzewo genealogiczne rodu von Wedel. Z odnalezionego drzewa genealogicznego dawnych właścicieli Kłopotowa wynika, że posiadłość została zbudowana przez możny ród von Wedlów wywodzących się z Tuczna i blisko spokrewnionych z magnatami, koszalińsko-kołobrzeskimi baronami Kamykami. Po wojnie budynek ten służył jako ośrodek kolonijny.
  • W 1919 roku w Kłopotowie przebywał zaprzyjaźniony z rodziną von Wedel feldmarszałek niemiecki Paul von Hindenburg. Na pamiątkę swego pobytu feldmarszałek posadził w parku dąb. Obok niego położono kamień, na którym wyryto napis w języku niemieckim: Diese Eiche pflanzte am Mai 1919 Generalfeldmarschall von Hindenburg.
  • Park – idąc od kamienia w głąb parku dojdzie się do miejsca, gdzie dawniej znajdował się staw, w którym hodowano karpie. Obecnie płynie tam niewielki strumyk. Historia powstania parku przy dworze i etapy przekształceń nie są znane. Z oceny układów przestrzennych wnioskować można, że park ma styl naturalistyczny. Rozprzestrzenia się na obszarze naturalnie pofałdowanym. Drzewostan parku liczący od 100 – 200 lat jest rodzimego pochodzenia. Rośnie tu kilka gatunków wierzb tj. krucha, biała, szara oraz olchy czarne. Na poboczu przeważają jesiony, wiązy polne, dęby szypułkowe i buki. Występuje też buk odmiany czerwonolistnej. Wśród drzew iglastych na uwagę zasługują dwa dorodne egzemplarze jodły białej oraz kilka świerków pospolitych.
• neogotycka owczarnia murowana z 1865 r.,
• naturalistyczny park z końca XIX w. o powierzchni 6 ha (buki, dęby szypułkowe i błotne, lipy, sosny).
• Kościół poewangelicki pw. Świętego Andrzeja - murowany z kamienia z XIII w., przebudowany w XV i XVIII w. w stylu gotycko-romańskim. Świątynia w Kłopotowie musiała zostać wybudowana najpóźniej w pierwszej połowie XVI wieku, ponieważ istniała, kiedy parafia została przejęta przez wyznanie ewangelickie w 1553 roku. Przyjmuje się, że obecny kościół św. Andrzeja Apostoła (filialny parafii we Wrzosowie) został wzniesiony w XIV wieku, w wiekach późniejszych (barok) został przebudowany oraz restaurowany w XIX wieku.
  Świątynia jest orientowana, murowana z cegły i kamieni polnych, oszkarpowana, jednonawowa, na rzucie prostokąta, z niewyodrębnionym prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Od strony zachodniej usytuowana jest prostokątna wieża, przykryta dachem siodłowym. We wnętrzu świątyni strop drewniany, belkowy, otwory okienne zamknięte półkoliście.
  Po wojennych zniszczeniach został przekazany dopiero w 1973 roku diecezji koszalińsko – kołobrzeskiej, utworzonej w 1972 roku, stając się kościołem filialnym parafii we Wrzosowie.
• Na placu przykościelnym rośnie 600-letni dąb szypułkowy wpisany do rejestru pomników przyrody o obwodzie 6,8 m i wysokości 25 m. Stan zdrowotny drzewa jest przeciętny.