Ocena internautów miejscowości Biesiekierz
Średnia ocena: 3.2
liczba ocen: 11
Ilość kodów pocztowych: 1
Współrzedne geograficzne N: 54.133888
Współrzedne geograficzne E: 16.038610
Strefa numeracyjna: Kierunkowy 94
Liczba ludności: 998
SIMC: 0303657
Tablice rejestracyjne: ZKO
Biesiekierz (niem. Biziker) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Biesiekierz.
W miejscowości znajduje się prawdopodobnie największy na świecie pomnik ziemniaka.
Biesiekierska aleja dębowa licząca 9 drzew jest pomnikiem przyrody.
Miejscowość jest siedzibą gminy Biesiekierz.
Na terenie wsi znajduje się kościół pod wezwaniem Chrystusa Króla z XIV w. we wnętrzu którego znajduje się wczesnobarokowy ołtarz, chrzcielnica z XVII w., fragment nastawy ołtarzowej z datą renowacji z 1932 roku, a także dwie rzeźby barokowe oraz dzwon gotycki.
Na terenie Biesiekierza znajduje się także zespół pałacowo-parkowy z przełomu XIX i XX wieku, powierzchnia parku wynosi 2,5 hektara.
Nieopodal pałacu znajduje się Pomnik Ziemniaka mierzący 9 metrów. Położony jest kilkanaście metrów na południe od głównej drogi przebiegającej przez wieś i doskonale z niej widoczny. Jest to jedyny monument ziemniaka w Europie, a największy na świecie. Został on utworzony na cześć nowej odmiany ziemniaka, która została wyhodowana w pobliskiej Hodowli Ziemniaka w Biesiekierzu. Jego autorem jest Wiesław Adamski.
Wieś Biesiekierz od XVI w. stanowiła część majątku kołobrzeskiego rodu Holkenów, których główna siedziba mieściła się w pobliskim Nosowie. Aż po XIX w. wieś wielokrotnie zmieniała właścicieli. Pod koniec XVIII w. należała do rodziny von Kameke a ostatnim właścicielem był Edward graf von Herztberg.
Nazwa Biesiekierza przetrwała w różnej formie od drugiej połowy XVIII w. i jest dowodem, że mieszkała w niej ludność pochodzenia słowiańskiego. Jest pewne, że nazwa powstała co najmniej w VIII w., kiedy to Słowianie coraz szerzej wprowadzali hodowlę. W dokumentach nazwę Biesiekierz zapisano w 1276 r. jako Bysiker, w 1034 r. jako Bisiker a w 1313 r. jako Byciker. Nazwa wywodzi się od dwóch słów: Bisi/Bysi i ker. Niemieccy historycy uważają, że jest to stara słowiańska nazwa osady Biciker, utworzona od słów Byk i kier. Nazwa brzmiała Byczykierz a obecnie (nieprawidłowo) Biesiekierz.
Biesiekierz jest głównym ośrodkiem w gminie. Zlokalizowany jest tu urząd gminy, biblioteka, posterunek policji, Centrum Zdrowia i Opieki Społecznej, klub wiejski, gimnazjum, szkoła podstawowa, przedszkole, filia Urzędu Pracy, boisko gminne.
W miejscowości ma remizę jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej włączona do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego.
Ostatnia data aktualizacji: 2012-03-17 01:20:43