Barzowice

Barzowice (do 1945 niem. Barzwitz) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Darłowo. W okolicy Barzowic znajduje się wczesnośredniowieczne grodzisko słowiańskie.

Według danych z 28 września 2009 r., wieś miała 281 stałych mieszkańców.

W okolicy tej wsi znajduje się Góra Barzowicka o wysokości 72 m n.p.m.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie koszalińskim.

Nazwa miejscowości

Przed 1945 r. Barzowice nazywały się Barzwitz, a wcześniej Barciz. Nazwę można wiązać od XIV wieku z rodziną rycerską Barthewitz lub Bartowitz. Nie ma jednak pewności, czy to wieś przyjęła nazwę od tego nazwiska czy też odwrotnie.

Historia miejscowości

Na początku wieś była położona wokół kościoła, później jednak rozszerzyła się do wsi pastwiskowej z szerokim uprawnym pastwiskiem. Serce osiedla z kościołem i szkołą leży w południowej części wsi na najwyższym miejscu.

W 1784 r. Barzowice miały: 1 kaznodzieję, 1 zakrystiana, 1 sołtysa, 20 chłopów, 1 kowala, 1 dom kaznodziejski i 1 chatę pastucha. Liczby mieszkańców wsi były chwiejne: 1818 = 354, 1864 = 629, 1885 = 587, 1905 = 546, 1925 = 575, 1939 = 472.

Przed 1945 r. Barzowice należały do okręgu urzędowego Palczewice i do zasięgu sądu okręgowego Darłowo w powiecie ziemskim Sławno. Rosyjskie oddziały wmaszerowały 7 marca 1945 r. do wsi w ramach "wyzwolenia" tamtejszych terenów. Już od połowy 1945 r. został ustanowiony Pomorzanom polski zarząd i Polacy zostali osiedleni w Barzowicach z obszaru na wschód od linii Curzona. Bydło zostało skonfiskowane. Miejscowość otrzymała polską nazwę Barzowice pod koniec 1945 roku.

Kościół

Parafia

Do 1945 r. do parafii Barzowice należały miejscowości: Barzowice, Dzierżęcin, Drozdowo, Karsino, Wicie i Sulimice.

Parafia ta należała do diecezji pomorskiej kościoła ewangelicko-augsburskiego. W 1940 r. liczyła 1278 członków.

Barzowice dzisiaj należą do parafii Koszalin (Koszalin) w diecezji Pomorskiej, w polskim ewangelicko-augsburskim kościele.

Kościół parafialny

Kościół z wieżą zachodnią pochodzi z okresu gotyckiego, prawdopodobnie z XIV wieku. Dom Boży jest na cokole z kamienia polnego w cegłach z regularnymi przyporami.

Na ołtarzu widać figury świętych: Piotra i Pawła. Chrzcielnica z mosiądzu pochodzi z 1645 r., ozdobiona jest scenami ze Zwiastowania Najświętszej Marii Panny.

Koło kościoła jest cmentarz ogrodzony murem z kamienia polnego.

Pastorzy protestanccy do 1945 roku

Szkoła

W 1611 r. pierwszym nauczycielem i zakrystianem był Jürgen Lange. Miał wolne mieszkanie w domu z ogrodem, gdzie uczył.

Ostatnimi nauczycielemi przed wojną byli Otto Parlow i Berta Kanies.