Szadzko

Szadzko (niem. Saatzig) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Dobrzany, położona 2,5 km na południowy zachód od Dobrzan (siedziby gminy) i 23 km na wschód od Stargardu (siedziby powiatu). Wieś leży nad południowo-zachodnim brzegiem jeziora Szadzko.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

W Szadzku miał kiedyś siedzibę ziemski powiat stargardzki.

Zabytki i obiekty historyczne

• Ruiny kamienno-ceglanego kościoła z XV w. Obiekt zabytkowy . Podczas walk w 1945 roku kościół uległ uszkodzeniu, niestety nie został wyremontowany, wyposażenie przeniesiono do kościoła w Odargowo. Od początku lat 50. kościół zaczął popadać w ruinę. Pod kościołem krypta grobowa rodziny Dewitzów – książęcych administratorów zamku. Planowana odbudowa po 2009 r.
• Na placu przed kościołem żeliwny pomnik – obelisk upamiętniający poległych w czasie I wojny światowej mieszkańców Szadzka. Wśród wymienionych nazwisk również polskie – Karl Czerwanski.
• Rozległe grodzisko pierścieniowate z okresu kultury łużyckiej, z doskonale zachowanymi wałami ziemnymi.
• Pozostałość obronnego zamku nad Jeziorem Szadzkim z dobrze czytelnymi bastionami, głębokimi fosami i wałami ziemnymi. Zamek został zbudowany w 1 połowie XIV w. przez książąt pomorskich w miejscu wcześniejszego grodu. Zniszczony przez Brandenburczyków w 1478 r. Odbudowany przez księcia Bogusława X w końcu XV w. Był siedzibą kasztelanów książęcych. Przebudowany i otoczony wałem w XVI w. Zdewastowany przez Brandenburczyków i Szwedów w XVII w. W 1395 roku na zamku został zamordowany książę Warcisław VII. W 1781 roku, w pobliskich Dobrzanach pożar zniszył zabudowę miasta. Do odbudowy wykorzystano cegły z rozbieranych murów zamku w Szadzku.
• Dwór z XIX wieku;
• Wzgórze Czarownic (przy drogą z Szadzka do Ognicy).
• Lipa olbrzym św. Ottona (obok ruiny kościoła).

Turystyka

Przez Szadzko prowadzi czerwony Szlak Hetmana Stefana Czarnieckiego.