Żarowo (województwo zachodniopomorskie)

Żarowo (niem. Saarow) – wieś w województwie zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Stargard Szczeciński, nad rzeką Iną (szlak kajakowy).

Historia

Bardzo stara osada słowiańska, owalnica o wydłużonej formie. W 1248 roku książę Barnim I przekazał Żarowo biskupom kamieńskim, a w 1356 roku przekazano je Stargardowi i do XIX w. było jego własnością.

W 1939 roku we wsi było 14 gospodarstw rolnych, o średniej powierzchni 20ha. Po 1945 roku indywidualne gospodarstwa rolne zostały reaktywowane.

Położenie i komunikacja

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego. Obecnie znajduje się w powiecie stargardzkim, gmina Stargard Szczeciński (ok. 2km na północny zachód od Stargardu Szczecińskiego, w kierunku na Goleniów).

Do Żarowa można dojechać linią MZK Stargard Szczeciński nr 11. Dawniej można było również dojechać linią kolejki wąskotorowej (linia Stargard - Dobra), która jednak jest obecnie nieczynna. Ostatni pociąg kursował w 2001 roku. W miejscowości znajdują się również dwa przystanki PKS.

Warto zobaczyć

Kościół

Neoromański granitowy kościół z XIX wieku. Wybudowany w latach 1856-60, prawdopodobnie oparty na XVIII-wiecznych murach. Dawna świątynia protestancka, obecnie katolicka pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Od wschodu posiada pięcioboczną absydę. Szczyty wschodni i zachodni schodkowane, dekorowane blendami.

Wieża kościelna trzykondygnacyjna, kryta dachem namiotowym. Obecny kształt dachu wieży różni się od przedwojennego, który miał kształt stożka.

Na wieży znajduje się dzwon, odlewany w Szczecinie, pochodzący prawdopodobnie z sąsiedniej wsi - Lubowa. W wieży kościelnej znajdują się 2 miejsca na dzwony, co pozwala przypuszczać, że zostały one zabrane przez wojska niemieckie bądź radzieckie.

Według miejscowych opowieści, wieża kościoła została zniszczona przez wojska radzieckie z powodu niemieckiego snajpera, mającego tam swoje stanowisko ogniowe.

Wewnątrz świątyni znajdują się: strop belkowy, odeskowany. Istnieje empora organowa i ławki z czasów budowy kościoła.

Wokół kościoła znajduje się gotycki mur z bramką zamkniętą ostrym łukiem, dekorowaną fryzem wnękowym z XV w.. Dawniej wokół kościoła był również cmentarz (świadczą o tym fragmenty pomników i skalnych bloków).

Cmentarz komunalny

Cmentarz ewangelicko-katolicki najduje się w zachodniej części wsi. Na cmentarzu znajduje się stary, kamienny pomnik, postawiony dla uczczenia pamięci niemieckich żołnierzy z Żarowa poległych w czasie I wojny światowej. Na tablicy zostały wypisane nazwiska ofiar. Obecnie pomnik nie jest w zbyt dobrym stanie - większość nazwisk jest trudna do odczytania albo zupełnie nieczytelna, a sam pomnik wymaga natychmiastowej renowacji.

Most kolejowy

Znajduje się na wschód od Żarowa, obok drogi do Lubowa. Żelaznej konstrukcji, poprowadzony nad rzeką Iną. Dawniej kursowała nim kolej wąskotorowa (obecnie nieczynna). Zbudowany w 1895 r.

Huta szkła

Obecnie w hucie nie wyrabia się szkła, istnieje jedynie zdobnictwo na zamówienie. Położona jest na jednym ze wzniesień we wsi.

Stadnina koni „Horse Riding”

Stadnina koni znajduje się również na jednym ze wzniesień. Jej właścicielem są państwo Lewandowscy.

Lipa drobnolistna

Rozrosłe drzewo, znajdujące się na terenie przy kościele, wrośnięte w mur. Jest jedynym we wsi pomnikiem przyrody.

Krzyż pokutny (obecnie nieistniejący)

Według miejscowych opowieści, w Żarowie znajdował się krzyż pokutny, bardzo podobny do tego ze Stargardu Szczecińskiego. Prawdopodobnie zaginął w czasie II wojny światowej lub tuż po niej.